maandag 1 februari 2010

Haasten

Ik citeer graag mijn voorbeelden: mijn ouders of grootouders (en anderen). Mijn vader zegt altijd: Haast je als je de tijd hebt, dan heb je de tijd als je haast hebt. Vandaag heb ik me daarom gehaast. Mijn agenda staat weer behoorlijk vol deze week. Morgenochtend komen Henriëtte en Marcel (van Ons gezin en de Stichting, zie leeslijst) op visite. Morgenmiddag en -avond hopen we het 50-jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. Woensdagmorgen mag ik optreden als zwemmoeder (kinderen helpen aankleden na het zwemmen), woensdagmiddag ben ik taxichauffeur. Eerst Koos naar Dordrecht brengen en dan later op de middag met Leendert naar de orthodontist in Ridderkerk. Dan donderdagmorgen met twee kinderen naar de psychiater in Dordrecht. Pas donderdagmiddag is er weer tijd om me met de huishouding bezig te houden. Dat gaat weer lekker...

Ik heb vanmorgen daarom mijn verstand op nul en mijn blik op oneindig gezet en ben aan het buffelen geslagen. Het hele huis is van boven naar beneden opgeruimd en gestofzuigd, de badkamer/douche/toiletten hebben een snelle doek gezien, de was en de strijk zijn bijgewerkt en er was een lekkere warme maaltijd: Kip uit de oven, verse rode kool, warme appelmoes, gekookte aardappelen en griesmeel toe.

Intussen leek het hier een callcenter. Er hebben nogal wat mensen gebeld, hoe het met mijn vader was en ook belden verschillende mensen, of ik nog kado-ideeën had voor mijn ouders.
Met mijn vader gaat het redelijk. Echt fit is hij niet. Maar we zijn morgen gewoon 'en famille' en dus gaat er een stretcher mee, waar hij heerlijk op kan gaan liggen, als het niet gaat. Het is maar goed, dat we niet opgeprikt in een restaurant gaan zitten.
We vieren het feest bij Eleos. Er is daar een heel gezellig zaaltje, waar de kinderen gewoon lekker kunnen lopen en spelen. We hebben er een lopend buffet. Dat wordt verzorgd door de mensen van de dagbesteding. We vieren hier ook al enkele jaren de verjaardagen van mijn ouders. Het is dus bekend terrein. Iedereen verheugt zich erop.
En ja, kado-ideeën. Wat geef je mensen die 50 jaar getrouwd zijn en alles al hebben? Ik kon geen originelere suggesties doen dan kadobonnen, zuivelmandje, dat soort dingen.
Als ik alleen al zie, hoe blij ze zijn met alle post die ze krijgen. Een gemeend woord is eigenlijk al zo kostbaar.

Dan nog even een bezuinigingstipje: Hans mocht gisteren kiezen wat voor toetje ik zou maken. Hij koos voor rijstepap. Willem, die het hoorde, riep meteen: "Wel rozijnen erdoor, hoor." :-). Rijstepap is hier favoriet. Toch maak ik het niet zo heel vaak klaar. Ik vind het nogal maagvullend. Haast een maaltijd ná een maaltijd. En ook moet ik er op tijd aan denken, want het kost even wat (kook)tijd. Ik maak rijstepap namelijk nooit van echte Paprijst, maar van gewone Surinaamse rijst. Surinaamse rijst koop ik heel voordelig in grote 4,5 kilo zakken. Mijn recept:
Breng 1 liter melk aan de kook. Strooi er 120 gram Surinaamse rijst in. Laat de rijst heel zachtjes koken. Na een uur is de rijstepap klaar. Je kunt er het laatste kwartier rozijnen of krenten of in stukjes gesneden abrikozen aan toevoegen. Wij doen er altijd wat basterdsuiker en kaneel (soms een kluitje roomboter) over.
Als je energie wilt besparen kan je de rijst ook eerst 10 minuten koken en dan een paar uur in de hooikist/in je bed zetten.
Voor extra luxe rijst kan je er bessensap bij geven.
Een andere variatie is: spatel twee stijfgeklopte eiwitten door de pap en zet hem even onder de hete grill.