Verder hebben we erg veel wisselende aktiviteiten gehad in het gezin. Maria en Leendert zijn wezen logeren en hier waren ook verschillende logé's. Hans wilde met zijn vriend in de tuin kamperen. Maar ik had geen zin in een natte tent. Voor mijn gevoel had ik dat ding nog maar net opgeruimd (van de zomervakantie). De jongens kwamen zelf met een creatieve oplossing: ze gingen in de schuur kamperen :-). Ze hebben de tunneltent van J. gebruikt en hebben het prima naar hun zin gehad.
Maandagavond hebben we nog een keer de vakantiedvd bekeken, samen met de mensen die hem nog niet gezien hadden.
Ook dinsdagavond werd de beamer weer opgesteld. Toen is de moeder van een vriendin van Trijnie van alles komen vertellen over haar geboorteland Kenya. Zij werkt voor een project daar, waar ik binnenkort nog weleens over hoop te bloggen. Eerst gaat Dirk de website van dat project up-to-date maken. Trijnie en Dirk overwegen om volgend jaar zomer op werkvakantie te gaan naar Kenya. Ze gaan dan twee weken werken (o.a. een school opknappen) en één week vakantie houden. Het lijkt mij een heel zinnige ervaring. Alleen al het feit dat ze dan gewoon in zo'n hut bivakeren, zonder sanitair of electriciteit enzo.
Woensdag was het spin- en kacheldagje van Willem en mij.
Donderdag heb ik zoveel mogelijk aan het huishouden en de kledingwissel gedaan.
En vrijdag hadden we ons jaarlijkse gezinsuitstapje naar M. en D. in Zeeland. Willem had een middag vrij genomen en aan het begin van de middag zijn we met z'n allen in twee auto's gestapt en naar M. en D. gereisd. Ze hadden er een geweldig feest voor ons van gemaakt. Eerst was er koffie met zelfgebakken appeltaart. Daarna zijn we naar West-Kapelle gereden en werden getrakteerd op wat te drinken in een restaurant aan zee. Wat een verrassing! Het weer was prachtig en we genoten enorm. Ook van de wandeling langs het strand, later. Natuurlijk konden we het niet laten om de mooiste schelpen te zoeken. En de jongens vochten meteen om de twee scheppen die we bij ons hadden, want die wilden spontaan allemaal graven ;-). We zijn aan het strand gebleven tot we aan de ene kant de zon zagen ondergaan en aan de andere kant de volle maan verrees. Zó mooi!
Intussen waren D. en Trijnie vooruit gereden naar huis om de maaltijd voor te bereiden. De rest maakte een rondje binnenweggetjes Zeeland. We zagen nog een ree. Zo verbazend hoe zo'n beest gewoon rustig staat te grazen en dan iets hoort/ruikt (?) en dan met een paar sprongen verdwenen is.
We hebben heerlijk gesmuld van rollade, aardappels, sperciebonen en appelmoes, met ijs na. Het leek wel een kerstmaaltijd!
Pas tegen elven kwamen we thuis. We zijn meteen ons bed ingerold. Allemaal! Voor Willem en mij het vroegterecord van dit jaar, geloof ik, maar we hadden geen zin meer om de kachel nog aan de maken voor één of twee uurtjes. Dus maar eens vroeg onder de wol ;-).
Ook vandaag was er weer een feest voor Willem en mij. Mijn zus en haar man vierden hun 12 1/2-jarig huwelijksfeest en dat vierden ze met een warm en koud buffet in de Wevershoeve op Rijsoord. Dat was iets om naar uit te kijken! Maar eerst was er werk aan de winkel. Kinderen wilden naar het zwembad gebracht worden, er moest brood gebakken worden. Er moesten kledingdozen terug naar mijn ouders (staan daar opgeslagen vanwege ruimtegebrek hier). O ja, er moest trouwens ook nog iets gebakken worden van 10 bij 20 centimeter :-). Dat zit zo: Mijn zus en haar man wilden graag geld voor hun huwelijksjubileum. Maar omdat dat wat saai geven is, had mijn (andere) zus een gezellig bakje gemaakt met lekkers. Daar zouden we het geld dan in een envelopje bij stoppen. Er was echter nog een gaatje in de bak en mijn zus vond het wel leuk als ik dat zou opvullen met een eigen baksel. Het gaatje was echter niet heel groot. En daarom moest ik iets bakken van 10 bij 20 cm. Het werden vijf appelflappen in een mooi cellofaantje.
En zo rommelden we de dag met z'n allen een beetje door. Om half 5 gingen Willem en ik naar het feest. Het was erg leuk, heel gezellig en het eten voortreffelijk. Alleen kon Willem er niet echt van genieten. Hij heeft sinds gisteren kiespijn. Normaal helpt een paracetamol dan wel. Die had ik dan ook bij me in mijn tas en halverwege het feest nam hij er één in. Al snel daarna kreeg hij hoofdpijn en werd hij ook nog eens misselijk. Hij heeft daarom niets meer gegeten en we zijn eerder naar huis gegaan.
We moesten ook nog even een vriendinnetje van Maaike thuisbrengen. En op de terugweg moest Willem z'n auto naar de kant van de weg sturen en heeft hij staan overgeven. Bleh! In de stromende regen nog wel. Hij zag echt groen van ellende. Maar goed. Misschien is het ergste nu voorbij. Hij ligt nu lekker op de bank te tukken.
Al met al zit de vakantie er dus weer op. Het zal weer afkicken zijn volgende week. Maar eerst gaan we de zondag vieren.
