Spinnewiel en kachel

Vandaag zijn Willem en ik een hele dag op stap geweest. Eerst reden we naar Limburg, naar Marion van Anderson Cottage . Een poosje geleden mailde ze, dat haar moeder haar spinnewiel wilde overdoen aan iemand die het echt zou gaan gebruiken. Sinds ik van de zomer schreef over mijn spinpogingen kreeg ik al twee keer eerder een spinnewiel aangeboden. Eerst wimpelde ik zo'n aanbod af. Ik heb immers al een spinnewiel staan en één is wel genoeg, vond ik. Het neemt tenslotte ook ruimte in. De praktijk is, dat het spinnewiel nu eens door de één, dan weer door de ander wordt gebruikt. Ik vind het uiteraard erg leuk als de kinderen belangstelling tonen voor het spinnewiel, maar met verschillende spinners krijg je nooit een gelijkmatige draad. Daarom was ik erg blij met het aanbod van Marion, want dat wiel houd ik voor mezelf alleen. Het gaat dan ook niet in de kamer staan, maar boven. Het leuke van dit wiel is, dat het heel compleet is. Er zit een spinstoeltje bij, een wolwinder, een kaardmolen, een hulpstuk voor bij het twijnen en zelfs een schortje :-).

De ontvangst bij Marion en haar moeder was allerhartelijkst. Ik keek mijn ogen uit in haar heerlijke huisje, waar de kachel van mijn dromen hard snorde. Koffie met vlaai ging er natuurlijk bést in en daarna kreeg ik spinles van de moeder van Marion. Het was wel een snelcursus, maar ik kan nu thuis net zolang oefenen als ik wil. En dan wil ik nét zo mooi leren spinnen als mijn spinjuffrouw van vandaag!

We laadden de spullen in de auto en zouden op stap gaan voor de kachel van onze dromen. Ja, die we bij Marion hadden bewonderd! Eigenlijk wilden we eerst naar het bedrijf waar Marion haar kachel vandaan had, maar daar kregen we in eerste instantie geen contact. Dat was niet zo erg, want we hadden om 3 uur een afspraak bij DDG in Leuven en dat was een flink eind rijden. We besloten daarom eerst maar naar Leuven te rijden en ons later te laten informeren over de Nordic kachel. We hebben erg genoten van de rit. Onderweg aten we een broodje op een prachtig plaatsje aan de Maas. Met een bekertje capucino erbij uit het klantenapparaat van de supermarkt waar we ons broodje kochten. Zo simpel kan het zijn :-).

In Leuven zijn we heel wat wijzer geworden over CV-kachels, maar we hebben niet het model gevonden wat we in ons hoofd hadden. Daarom konden we nog geen knoop doorhakken en gaan we ons nu laten informeren over Nordic CV-kachels. We gaan er best wel uitkomen. We willen alleen geen overhaaste aanschaf doen. We zijn nu zo'n beetje een jaar bezig om uit te zoeken wat bij ons en ons huis en onze cv-stallatie past. Dan kunnen er nog wel een paar weekjes bij.

Voor nu kruip ik nog even achter het spinnewiel. Een snorrend spinnewiel bij een snorrende kachel. Wat wil je nog meer?