maandag 11 februari 2013

Bier, cake en zaaien!

Zaterdag heeft Leendert m´n eerste zelf gebrouwen bier gebotteld. Dat ´zelf gebrouwen´ is trouwens niet zo gewichtig als het klinkt, hoor. Ik heb voor dit eerste brouwsel namelijk een kant-en-klaar bierbrouwpakket gekocht. Er kwam dus nauwelijks ambachtelijkheid bij kijken ;-). Ik wilde echter door middel van zo´n brouwpakket gevoel krijgen voor het bier brouwen. Het volgende stapje is een brouwpakket wat maar half kant-en-klaar is, om het zo maar even te zeggen. In dit pakket zitten de ingrediënten voor het bier keurig afgewogen en afgepast bij elkaar ingepakt. Maar verder moet je écht aan de slag. Het graan moet gemout worden, er moet wort gekookt worden en een beslag gemaakt en weet-ik-al-wat-nog-meer. Er zit een uitgebreide werkbeschrijving bij en binnenkort hoop ik er dan ook mee aan de slag te gaan. Als het allemaal gaat lukken (en waarom zou dat niet), dan is mijn volgende stap om de ingrediënten gewoon los, in grote hoeveelheden, te kopen. Dat is het leukste (kan je lekker experimenteren) én natuurlijk het voordeligst.
Voorlopig ben ik natuurlijk apetrots op het eerste biertje. Er kan nog niet geproefd worden. Het staat nu in de flesjes na te gisten en het staat daarom een weekje warm (bij de verwarming). Daarna moet het nog minimaal een week of 8 koel staan. En dan, eindelijk, gaat er geproefd worden. Natuurlijk is er bij het bottelen al door die en gene een slokje geproefd. Het lijkt een lekker biertje te worden. De smaak was nog een tikje te bitter. Maar dat gaat vast nog goed komen bij die nagisting en met wat geduld.






Dat bier brouwen stond al heel lang op mijn wensen-lijstje. Iets anders wat daar op stond is: cake bakken. Niet dat ik dat nog nooit gedaan heb, maar het is me simpelweg nog nooit gelukt de ultieme cake te bakken. Zoéén die luchtig is, niet droog maar ook niet klef, niet ingezakt, niet te dikke korst, gewoon zo´n lekkere, smeuïge cake. Soms kreeg ik het op mijn heupen en ging met het zoveelste recept aan de gang. Maar nooit, nooit, nooit lukte het me om een perfecte cake te bakken. Onuitstaanbaar gewoon! En na zo´n mislukking (waarvan iedereen troostend zei, dat de smáák toch bést wel lékker was) legde ik me er weer voor een tijdje bij neer, dat ik kennelijk geen cakebakster was.
En nu, na 26 jaar huisvrouw spelen en heel veel misbaksels, is het me toch eindelijk gelukt! En het was geen toevalstreffer, want een week later lukte het me gewoon weer! Ik bak de cake nu in mijn wonderpan. Ik gebruik daarvoor 350 gram bloem, 350 gram basterdsuiker, 250 gram margarine plus 100 gram boter en 7 eieren. Alles op kamertemperatuur. Ik mix alles met m´n Kenwood keukenrobot met de k-deeghaak luchtig, behalve de eieren. Die gaan er één voor één bij. Ik doe het volgende ei er pas bij als het vorige echt helemaal in het beslag is opgenomen. Als alle 7 eieren goed door het beslag gemixt zijn doe ik het beslag in de ingevette wonderpan en zet die op mijn petroleumstel. Na een uur of 3 is de cake gaar en klaar. Ik maakte nu twee keer appelcake. Daarvoor stak ik schijfjes appel met kaneel in het beslag. Mmm, lekker!! ´t Is dat cake helemaal niet goed voor je is, met al dat vet en die suiker...





En verder zijn de zaaikriebels toegeslagen. Jarenlang deed ik wat meewarig over al die mensen die direct in februari in de weer gingen met zaadjes en bakjes. Dat was in de tijd dat ik alleen maar bloemen zaaide. En heus, daar hoef je niet in februari mee te beginnen. Maart of zelfs april is dan vroeg genoeg. Maar nu ik sinds een jaar of 4 het moestuinieren in potten en bakken heb ontdekt, behoor ik ook tot die enthousiastelingen, die al in februari met bakjes in de vensterbanken zitten. Maar dat heeft dan ook echt een reden. Als je bijvoorbeeld pepertjes en tomaten niet al in februari gaat voorzaaien, zul je niet op tijd kunnen oogsten. En als je vroeg in het voorjaar snijbiet op je bord wilt hebben, zul je die ook vroeg moeten zaaien. Ik had als eerste pepertjes in gedachten om te gaan zaaien. Ik had de zaadjes er al bij gepakt (van mijn oogst van vorig jaar) en liep naar het dakterras om potgrond. Helaas, de zak grond was stijf bevroren. De peperzaadjes moeten dus nog even geduld hebben. Ik heb de zak binnen gezet om te ontdooien en binnenkort ga ik een tweede poging wagen.
Om toch wat met die zaaikriebels te doen heb ik maar kruiden gezaaid. Vorige week was ik met mijn vriendin bij Ikea en daar kocht ik een zaaisetje met koriander, tijm en basilicum. Er zaten van die potgrondbriketten bij, dus kon ik meteen aan de slag. Heel verwachtingsvol staan er nu dan toch 3 zaaibakjes in de vensterbank. De officiële aftrap van mijn moestuinierjaar 2013 :-).