woensdag 12 augustus 2015

Dag 29, 30, 31 en 32: Markt, strand en kamperen

Zaterdag, dag 29

We houden het lekker rustig, na de drukte van Henk z'n verjaardag! Eerst een bakkie koffie doen bij schoonmama. Dan wat boodschapjes halen. En dan komt er spontaan een plannetje oppiepen: zullen we naar de Afrikaander markt in Rotterdam gaan? Ja, strak plan! We inventariseren wie er mee wil. Koos wil ook wel mee, maar die werkt tot 12 uur bij de groentenkraam. We gaan hem rond die tijd ophalen, maar het blijkt verschrikkelijk druk te zijn. Zijn baas kan hem eigenlijk nog niet missen. Geen probleem. Koos wil nog wel een poosje blijven en wij gaan gewoon wat later naar de markt.

Tegen tweeën gaan we dan toch op pad: Maaike, Maria, Koos, Henk, Willem en ik. We moeten moeite doen om bij de markt te komen, want de omgeving lijkt één grote bouwput. Overal zijn er wegomleggingen of stremmingen. Gelukkig kent Willem de omgeving op zijn duimpje, want de eerste 12 jaar van zijn leven woonde hij er vlakbij: in de Tarwewijk.

We vonden een geschikte parkeerplek en liepen naar de markt. We hadden niets nodig, dus het was puur funshoppen. Met de braspot bij ons, was dat uiteraard géén probleem ;-). Eerst een lekkere maïskolf, voor wie daar trek in had. Daarna sjokten we langs de kraampjes met groenten, vis, kleding etc. Tussen mensen uit alle mogelijke landen en culturen.




Ik sloeg mijn slag bij zo'n rariteitenkraam, waar ze allemaal producten verkopen die aan of over de datum zijn. Een tray pakjes Optimel voor 2 of 3 euro. Of 3 potjes Silvokruiden voor 1,00. Dat soort dingen. We mochten de spullen achter de kraam laten staan om ze later op te halen. Zo hoefden we er niet mee te zeulen.

Willem en de kinderen liepen zich inmiddels al te verheugen op 'een vissie'. Daarvoor gaan we altijd bij dezelfde kraam. Drie lekkerbekjes voor 5,00 euro. Warm uit de pan. Ze lieten het zich heerlijk smaken.


We slenterden en slenterden. Alles in vakantietempo. Wat word je daar moe van! Voor wie er nog een plaatsje voor over had, was er nog een ijsje. Bolletje ijs voor maar 0,50. En dan nog een gratis dip ook. Waar vind je dat nog?

Willem ging de auto halen en Koos, Maaike en ik haalden onze aankopen bij de rariteitenkraam op. Willem reed nog een sightseeing rondje door de stad en toen was het tijd om naar huis te gaan voor de zaterdagse patatten.

Ammy, Hans z'n vriendin, was inmiddels ook gearriveerd. Zij zou het weekend blijven.

We genoten van een rustig zaterdagavondje. Toen Jan naar bed ging, kwam hij nog even terug gelopen: ¨Is het nu de derde week, of de vierde week?¨ Ik wist het wel. Maar toch moest ik er even over denken, voordat ik met een schokje moest bekennen: ¨Het is de vierde week!¨ Neeeeeeee. Wat gaat het snel!!! Veel te snel!!!

Zondag, dag 30

Ook deze zondag zijn we weer met z'n tienen. Leendert is nog in Bulgarije en Trijnie is bij Gerwin thuis. Ammy is onze logée.

Op zondagavond begint de kerkdienst in onze gemeente om 6 uur. Ik heb dat altijd een rare tijd gevonden. Vòòr die tijd met het gezin eten lukt niet. Dus eten we altijd ná de dienst. Nu we zo ongeveer uit de kleintjes zijn, is het niet meer een probleem om om kwart over 8 aan tafel te gaan. Maar met kleintjes is het niet handig.

We maken er altijd een feestelijke maaltijd van. Alle lekkere restjes van de week komen op tafel en mogen op. Vaak is dat bijvoorbeeld een restje macaroni of zo. Daarnaast is er brood en iets lekkers als gebakken eieren of iets dergelijks. Er is fruit, soms (een blikje) vis of gewoon een simpele pot augurken. 
Soms zetten we alles op tafel en gaan we in de voorkamer zitten. We hebben dan een lopend buffet. Andere keren eten we aan tafel. We wisselen dat eerlijk af, want sommigen vinden een lopend buffet geweldig en anderen vinden het helemaal niets. Zo heeft iedereen een keer 'geluk'.

Na het eten leest Willem altijd een poosje voor. Niet zomaar een fantasieverhaal, maar een boek met inhoud. Vaak geschiedenis. Ook dit vindt de één leuker dan de ander. Maar we houden graag aan deze traditie vast. Zo krijgen de kinderen ook nog eens wat nuttigs te horen. 

Wat een heerlijk vooruitzicht, dat Willem nóg een week vakantie heeft! Dit jaar is het voor het eerst dat hij drie hele weken heeft. Ik vind het echt fijn. Anders ga je na één week al aftellen. Maar nu voelt het alsof er een hele week bonus gegeven wordt.

Maandag, dag 31

We hadden het weerbericht al in de gaten gehouden: het zou mooi zomerweer worden. Niet heel warm, maar wel droog. We hoefden niet lang na te denken: het werd een stranddag.

Ik was om 5 uur opgestaan om het noodzakelijke huishoudelijke werk te doen. Sommige dingen moeten altijd doorgaan. Een lezeres uit België vroeg me pas:

¨Hoe combineer je je huishouden met de vakantie nu, heb je een planning of doe je gewoon wat je eerst ziet?¨

Nee, ik heb geen planning. Maar wel dingen, die áltijd door moeten gaan: de was, de boodschappen, eten koken. In mijn bovengemiddeld grote huishouden gaat hier toch stiekem nog behoorlijk wat tijd in zitten. Vorige week heb ik, vakantie of niet, toch 'gewoon' 16 wassen gedraaid, om maar wat te noemen. Het eten koken gaat in de vakantie een stuk minder uitgebreid. Ik neem soms zo'n zak slamix bijvoorbeeld. En ik koop toetjes, terwijl ik die normaal zelf kook.
Naast de basisdingen, die ik net noemde, doe ik alles wat er maar langs komt. Dagelijks rommel opruimen natuurlijk, maar ook het toilet schoonmaken, elke dag het aanrecht leegmaken, snel met een stofdoek door de kamer zwieren, als het nodig is even een wisser over de ramen, vensterbanken uitnemen (bah, smerige vliegen!). En natuurlijk helpen de kinderen een handje mee. Wie er thuis is, moet 's morgens even z'n handjes laten wapperen. 
Als we weggaan, wil ik de boel graag netjes hebben als ik de deur uitstap. Dat is zoveel fijner thuiskomen!

Ook deze dag gaan we rond de middag 'glad' de deur uit. 

Het is frisjes aan de Brouwersdam. We zetten het windscherm op, zodat we geen last hebben van de wind uit zee. De kinderen vermaken zich weer prima. Jan z'n vriend Daan is ook van de partij. Het is totaal niet druk aan het strand. Het is weer heerlijk!



We denken er over na wat we zullen doen. Thuis eten? Dan moeten we om een uur of 5 toch wel wegrijden. Of zullen we een patatje op het strand eten? We kiezen voor het patatje. 

Tegen zevenen breken we op en rijden wat verderop naar een snackkar. Helaas waren ze al aan het opruimen en de man, die stoelen aan het wegzetten was, schudde 'Nee' naar ons. 
Wat nu? Naar het dorp dan maar. Willem wilde het liefst ergens binnen gaan zitten. Maar dat vond ik teveel in de papieren lopen. Alleen zes keer (we waren met z'n zessen) frisdrank kost al snel 12,00. We sloten een compromis: we zouden wèl in de snackbar eten, maar geen drinken nemen. Dat namen we dan wel na afloop in de auto. Zo lukte het precies om met ons dagbudget uit te komen. We waren in de snackbar 27,75 kwijt en 's morgens had ik voor ongeveer 20 euro drinken, koek, broodjes en lekkers ingeslagen.

In de auto kregen we een berichtje van Leendert. Hij was weer veilig geland. 

En ja hoor, om een uur of 10 kwam onze Bulgaar binnenstappen: bruin, veel verhalen en een koffer vol vieze was :-).

Wat een fijne dag hebben we weer gehad!
Er worden nóg twee droge dagen voorspeld..
Ouddorp, here we come :-)

Dinsdag, dag 32

Er was een hoop geregel. Schoonzus (met gezin) en schoonmama hadden het plan om mee te gaan naar Ouddorp. Maar die zegden af. Geertje had ook wel zin om met de kinderen mee te gaan. Maar wij zouden rond de middag vertrekken en dat kwam niet handig uit met de middagslaapjes van de kinderen. Willem wilde graag dat Dirk mee zou gaan. Het was Dirk z'n eerste vakantiedag. Maar Dirk wilde eerst zijn backpack gaan inpakken. Hij gaat morgen op stedentrip.
En dan was er ook nog een leuk plan: kamperen! Jan heeft vorig jaar een mooie tent gekregen voor zijn verjaardag. Helaas blijkt het een model te zijn, wat niet in de achtertuin kan staan. Je hebt er echt gras oid als ondergrond voor nodig, om de scheerlijnen goed te kunnen aantrekken. En wij hebben enkel tegels.
We hadden daarom vorig jaar al beloofd, dat Willem samen met Henk en Jan een keer met die tent zou gaan kamperen. Maar toen Willem vakantie had, regende het prompt 14 dagen.

Nu. Nu kon het! Kamperen!

Ik zei het al: het was een heel geregel. We gingen uiteindelijk met vier kinderen naar Ouddorp: Jan en Henk, Maria en vriendin Noah (en Guusje haar hond). Maar wel met twee auto's! Willem zou 's avonds met Jan en Henk in Ouddorp blijven. Ik had een plekje gereserveerd op een camping vlakbij het strand. Ik zou dan met de meisjes in mijn auto terug naar huis gaan.

Het werd alwéér een heerlijke dag. Zon, zee, zand. En een nieuw breiwerkje :-).



Ook vandaag was het vrij rustig aan het strand. Behalve 's middags een paar uur, toen de zon lekker scheen en het zowaar nog warm werd. We appten naar het thuisfront, of Dirk toch geen zin had om te komen. En jawel. Hij wilde nog wel voor een paar uurtjes komen. En hij reed dan eerst wel over Streefkerk om Geertje en de jongens op te halen.
Wat een feest!

Helaas hadden de laatkomers pech. Er was file vanwege werk aan de weg. De planning was dat ze om 4 uur bij ons zouden zijn. Dat werd maar liefst kwart over 5! En inmiddels was de zon weg en vielen er zelfs een paar spatten regen.

We lieten ons er niet door uit het veld van het strand slaan. We haalden de skottelbraai uit de auto en zetten hem uit de wind bij het windscherm. Dirk had nog voor extra broodjes en hamburgers gezorgd. Samen met de broodjes en kipfilet die ik zelf had meegenomen, was er voor iedereen genoeg om de buikjes heerlijk vol te eten.



Het strand voor ons alleen!




We zaten op een compleet verlaten strand. Echt apart.

De kinderen renden na het eten gewoon weer het water in. Die krijgen er nooit genoeg van. Maar toch gingen we op tijd de boel opruimen. Dirk wilde naar huis om de laatste dingen voor zijn reis in orde te maken. En Willem moest voor het mooi voor 20.00 bij de receptie van de camping zijn. Het lukte. Dirk reed als eerste weg. Het was trouwens ook hoog tijd voor de kleinkinderen. Die werden echt moe en zeurig.

Daarna reden Willem en ik weg. Bij de camping nog een keer toeteren en zwaaien naar elkaar. Raar hoor! In mijn eentje (nou ja, met de meiden en Noah's hond dan) naar huis!

Maar nog voordat ik thuis was, stroomden de enthousiaste appjes al binnen. Foto's van een strak opgezet tentje en drie glunderende gezichten. Die redden het vast wel :-).