Het zou een tropisch warme dag. Eigenlijk een echte stranddag. Maar na drie dagen Ouddorp had ik er niet zo heel veel zin in. Bovendien waren er voor het einde van de dag pittige buien voorspeld en om dan in je eentje met een meute kinderen van huis te zijn, leek me ook een onrustig plan.
Toch heb ik nog geaarzeld. Want Leendert zei woensdag, dat hij spijt had, dat hij die dag niet meegegaan was. Dat hij toch wel zin had in een stranddagje. Ik liet het dus van Leendert af hangen. Als hij heel veel zin had om naar Ouddorp te gaan, dan zou ik wel gaan.
Maar nee. Leendert had inmiddels met vrienden afgesproken om naar de Oude Maas te gaan. Helemaal goed. Nu 'hoefde' (het lijkt wel een verplichting) ik niet naar het strand.
Het leek me een goed plan om eens wat in huis te rommelen en een beetje rustig aan te doen. Een beetje tijd voor mezelf nemen. Als je je daar op toelegt, kan dat prima. Ook in een groot en druk gezin.
Ik had regelmatig contact met Willem. Hij stuurde al vroeg een foto van z'n Engelse ontbijt door. Hij zat in een heel eenvoudig hotel en daar werd alleen een Engels ontbijt geserveerd. Zat hij daar aan de witte bonen in tomatensaus, worst en ei. 's Lands wijs, 's lands eer.
Terwijl ik in huis bezig was, kwam Hans terug van een afspraak bij de tandarts: ¨Mam, wilt u mij even naar mijn werk in Ridderkerk brengen?¨ O ja, dat is goed. Dan kon ik meteen even doorrijden naar de molen, want mijn meel was bijna op.
Ik bracht Hans weg naar Ridderkerk. Hij moest vlakbij de kringloopwinkel zijn. Hé leuk! Ik ging eens lekker in mijn eentje daar rondsnuffelen (zie je, tijd voor je zelf komt vanzelf langs!). Ik was nog nooit in de Opnieuw&Co in Ridderkerk geweest. Ik ga altijd naar Dordrecht. Maar toen ik binnenkwam, was het alsof ik in Dordrecht binnenstapte. Hetzelfde concept, dezelfde mooie, overzichtelijk opstelling, een zelfde assortiment. O heerlijk! Ik nam er uitgebreid de tijd voor.
Ik kwam twee zwarte kussenslopen tegen. Die stonden op mijn verlanglijstje en had ik in de uitverkoop bij V&D willen scoren. Nu vond ik ze hier. Zo goed als nieuw, niet vaal, royaal formaal. Hebbes. Slechts 0,95 per stuk en later bij de kassa bleken ze vandaag voor de halve prijs te zijn. Had ik er twee voor 0,95 :-).
Bij de kleding scoorde ik een mooi G-star shirt voor Koos. Ook zo goed als nieuw. Slechts 4,50. Daar word je toch blij van? Bij het speelgoed zocht ik naar een 'nieuw' Monopoly spel. Het onze is zó versleten. Dat was er helaas niet. Ik kocht maar een aanvulling op de autootjes-bak. Daar spelen de kleinkinderen altijd mee.
Helemaal blij stapte ik een uur later weer naar buiten. Op naar de molen in Rotterdam. Daar kocht ik 50 kilo meel. Ik kan weer even vooruit.
Het werd langzaam aan warmer en warmer. Thuis zaten de kinderen achter de computer. Ach, na drie dagen lekker in de buitenlucht vond ik het niet zo'n probleem.
Ik maakte de boel lekker aan kant. Ik had half en half in mijn hoofd dat schoonmama koffie zou komen drinken, want het dinsdagmiddagbakkie was deze week er bij ingeschoten. Maar schoonmama kwam niet. Toen ben ik nog maar even wat boodschapjes gaan doen. Het was inmiddels 32 graden. Maar nog geen spoor van buien. Ik had zin om een lekker gerechtje klaar te maken. Nu eens niet uit de losse pols van dingen die ik nog had liggen, maar iets naar keuze uit de laatste Allerhande. Ik koos een plaattaart met zoete aardappels en geitenkaas. De geitenkaas vond ik bij nader inzien toch wel erg prijzig. Ik ging voor oude kaas. Ook goed.
We aten fijn buiten en na het afruimen begonnen we aan een luie avond. Tot halverwege de avond het in enkele minuten tijd ineens pikkedonker werd. Het begon hard te waaien. Snel renden we door het huis om overal de ramen dicht te doen. We hadden nauwelijks tijd om buiten nog even te controleren of alles stormproof was, toen het noodweer al losbarstte.
Leendert en Hans waren niet thuis. Maar Leendert bleek veilig bij een vriend te zijn, toen ik hem belde. Hans kreeg ik niet te pakken. Die was nog aan het werk. Hè vervelend.
Het bliksemen was niet van de lucht, het woei en het kletterde. Het was een machtig gezicht.
Pas na een uur belde Hans. Die was letterlijk weer boven water en nat tot op zijn onderbroek. Toen de bui naderde waren hij en zijn collega gestopt met werken. Zijn collega ging met de werkbus naar huis. Hans zou met het shoveltje rijden. Dat 'ging vast nog wel vòòr de bui'. Mooi niet dus. Hans kreeg de volle laag. En eer dat je met z'n shoveltje van Ridderkerk naar Alblasserdam bent.....
Het is gelukkig goed afgelopen. Ik haalde mijn verzopen kat bij het huis van zijn baas op en was blij toen ik eindelijk alle kuikens weer onder mijn vleugels had. Het is een extra verantwoordelijkheid, als je er alleen voor staat.
vrijdag, dag 35
Hè, hè, vanavond komt Willem weer thuis! We kijken er allemaal naar uit. Het is kaal zonder papa.
Maar eerst heb ik geen tijd om hierover na te denken. Ik ga vandaag honing slingeren! Mijn eerste, échte honingoogst. Vorig jaar had ik slechts 6 potten. Maar nu hoop ik wel een kilo of 20 te slingeren.
Het is ook de eerste keer, dat ik alleen ga slingeren. Vorig jaar ging er een ervaren oud-imker mee. Een beetje spannend vond ik het wel hoor! Ik stond al vroeg op, om de tweede honingkamer van de kast te halen. De eerste stond al een poosje klaar. Donderdag had ik al een bijenuitlaat tussen de broedkamer en de honingkamer geplaatst. Dat is een ding waardoor bijen wèl van de honingkamer naar de broedkamer kunnen, maar niet meer terug. Ik hoopte, dat de honingkamer nu zo ongeveer leeg (zonder bijen) zou zijn. Maar er zaten nog best veel bijen. En die waren knorrig, vanwege het onweer (wat de halve nacht had geduurd) en misschien ook wel van de bijenuitlaat. Het was nog even een klusje om de bijen van de ramen af te slaan. Ik werd minstens 5 keer gestoken. Maar goed. Dat hoort erbij.
Met één volle en één halfvolle bak ging ik naar Dordrecht. Het was een heerlijk werkje, daar zo in die stille slingerkamer.
Maar best een klus.
Vooral het schoonmaken. Dat had ik nog nooit gedaan en dan sta je toch een beetje onhandig. Maar het lukte allemaal prima en precies om 12 uur kwam ik trots met mijn oogst thuis!
Maaike was vrij en wilde graag 'iets' doen. Ik verzon het één en ander, maar er was niets bij wat ze echt leuk vond. Toen vroeg ze, of ik het leuk vond om met haar naar Intratuin te gaan. O ja, leuk! Ik had juist een Gardena spuitstuk voor de tuinslang nodig.
Om een uur of twee reden we naar de Intratuin. We slenterden er heerlijk rond. Bij de planten. Bij de dieren. Bij de vissen. O, wat is er veel moois! We kochten meteen caviavoer en een soort speelbal voor ons konijn. Bij de koffiecorner zei ik, dat ik trakteerde. We gingen er iets drinken met wat lekkers erbij. Leuk! Maaike koos cassis en noten-honingtaart. Ik ging voor ijskoffie en een schuimgebakje. Mmm. Genieten hoor! We zaten op ons gemakje op een fijne bank. Jammer dat we allebei onze mobiel niet bij ons hadden. We hadden dit graag vastgelegd :-).
Na het lekkers verlekkerden we ons nog uitgebreid bij de afdeling met woonaccessoires en stonden een poos geurtjes te snuiven bij de Scentchips. Ik zag een mooie glazen pot met zand en cactussen. Hé leuk! Ik heb nog zo'n pot. Zou ik losse cactusjes kopen en zo'n pot opmaken voor op de tafel? We liepen naar de tafel met cactussen. Maar het bleken neppers en ook nog eens 4,00 per stuk. Dan wist ik wel wat beters. Gewoon drie miniplantjes. Die bleken in de aanbieding: 3 voor 3,99. Ik zocht er drie uit. Daar maak ik wat moois van. Leuk!
Ik bedacht om voor het avondeten pannenkoeken te bakken. Dat was al best een tijdje geleden. Eerst dacht ik dat we maar met een man of 8 zouden zijn. Maar uiteindelijk werd het toch nog bakken voor 11 personen. Maar met twee pannen tegelijk is dat best snel gepiept.
Voor het eten ruimden Maaike en ik de boel nog even strak op, zodat Willem in een opgeruimd huis zou thuiskomen. En na het eten zouden we naar Schiphol rijden.
Het vliegtuig bleek aardig wat vertraging te hebben. We reden daarom uiteindelijk pas om kwart over 8 weg. Maaike, Maria en Henk wilden graag mee.
Op Schiphol hadden we nog wel even de tijd, voordat Willem zou arriveren. De verwachte aankomsttijd was 21.46 uur. We slenterden wat rond
en bij de BurgerKing zagen we dat de ijshoorntje 0,50 waren. Da's net wat voor ons. Alle vier een lekker ijsje. De mevrouw kon niet zo goed ijshoorntjes vullen. Ze deed ze te vol. Nou, geen probleem hoor :-).
En dan begint het wachten. Dan zie je om 21.48 'geland' op het bord komen en dan denk je: bijna!! Wat duren 20 minuten dan lang, voordat je eindelijk je lief weer ziet!
Daar was hij weer. Met certificaat. Wat fijn!
