één basisschoolkind. En die mocht vandaag beginnen. Wat had hij er zin in!
Van rust en regelmaat is in mijn huishouden nog niets te merken. Aan huishouding kwam ik nauwelijks toe. Ik had het druk met geregel.
Van één kind moest er nog een fiets opgehaald worden. Een ander kind bleek ineens gaten in zijn schoenen te hebben. Snel naar de winkel dan maar. Eén kind moest d'r nieuwe id-kaart nog op het gemeentehuis ophalen. Eén van de ouders moest mee. De nieuwe ov-kaarten moesten aangemeld worden op 'mijn ov'. Van alle fietsen wilde ik de reservesleutels klaar hebben liggen voor in geval van nood. Eén sleutel ontbrak. Dus die moest bijgemaakt worden. Ik heb meteen gecontroleerd of alle gegevens van de fietsen (framenummer, kleur, sleutelnummer, merk enzovoorts) netjes gedocumenteerd waren. Er ontbraken nog twee regenpakken aan het arsenaal. Onnozel gewoon, hoe druk je het kan hebben met 'niets'.
Het was wennen om weer netjes op een vastgesteld tijdstip aan tafel te gaan voor de lunch.
Maria was wezen winkelen. Die kwam aan het eind van de middag thuis en deed me een doos lekkere bonbons kado. Wat lief!
En daar was dan ook weer het koken. Vandaag voor 10 personen. Kipfilet, witlof, aardappels, schaal rabarber, griesmeel. Daar ben je anderhalf uur mooi mee. Ik moest nog opschieten ook, want vanavond was het de opening van het schooljaar van het Wartburg.
In de stromende regen reden we om 7 uur naar de kerk in Ridderkerk. Toch mooi, dat die kerk dan bomvol zit met zoveel jongeren en hun ouders.
Morgen gaan Koos en Maria voor het eerst naar school. En woensdag dan pas Jan en Hans. Misschien ben ik dan al een beetje gewend. Nu ben ik gewoon raar moe van dit dagje. Als die heerlijke vakantie dan tóch voorbij is, laat het dan maar zo snel mogelijk 'gewoon' worden. Ik ga verlangen naar een dagje in een stil huis. Een dagje lekker opruimen en soppen. Er is overal een tijd voor...
