Een mevrouw uit Zwijndrecht mailde vanmiddag, dat haar hond Willem z'n portemonnee had gevonden. In de bosjes in een park. Ik belde die mevrouw op en vertelde van de inbraak en vroeg, of er misschien nog méér lag, dan alleen die portemonnee. Dat wist die mevrouw niet, maar ze wilde wel wijzen, waar de hond ongeveer met de portemonnee uit de struiken was gekomen.
Koos en ik zijn snel naar Zwijndrecht gereden. Op de aangewezen plaats zagen we na enig speuren ineens twee roze kaartjes: rijbewijzen! Het rijbewijs van Willem en dat van mijn vader. Daarna zagen we ook mijn portemonnee. Leeg natuurlijk, behalve wat bankpassen. We vonden de creditcard van Willem. En ineens zag Koos het liggen: mijn Bijbeltje!!! Wat ben ik blij!! Het heeft weliswaar waterschade, maar toch!
En natuurlijk heb ik ook de politie op de hoogte gebracht. Wellicht dat de recherche me nog belt, zeiden ze. We gaan het zien...
Thuisgekomen bekeek ik met weemoed het rijbewijs van mijn vader. Met een schok realiseerde ik me, dat dat juist tot op zijn sterfdag geldig was. Echt raar om die datum zo op dat kaartje te zien staan :-(
