Brood, hulp en zware boeken

Vandaag stond de boog iets minder strak gespannen. Wat er in elk geval moest gebeuren, was: zes broden bakken voor een klant. Deze klant komt eens in de paar weken voor brood zonder toevoegingen. Ik bak ze voor haar, maar moet ze ook snijden. Dat snijden is nog altijd wel een klusje. Bij 5 minuten per brood betekent dat toch een half uur zagen. En dan kan het brood toch het best goed afgekoeld zijn. Ik begon daarom meteen om 5 uur met die broden. Het kon maar alvast gedaan zijn.

De rest van de morgen kon ik fijn aan allerlei losse eindjes werken. Het is zo fijn, als je even lekker door kunt gaan! Ik was dan ook heel blij, met de hulp die ik kreeg en waardoor dat mogelijk was: Maaike deed mijn uithuizige klussen! Ze reed voor me naar de meneer, die onze boekhouding doet, om de administratiemappen op te halen, reed langs de supermarkt voor eieren (want er moest alwéér Lamme Teun gemaakt worden) en reed daarna nog voor me naar de verpakkingenwinkel in Barendrecht voor dozen, noppenfolie, pakpapier en plakband. Zei ik al, dat ik hier heel BLIJ mee was?!

Ook vanmiddag kreeg ik helpende handen toegestoken. Maaike en Maria hielpen me met het inpakken van de bestellingen. En terwijl schoonmama voor het dinsdagmiddagbakkie kwam, stapte Maaike nóg een keer voor me in de auto. Nu om een bestelling bij molen De Driekleur op te halen.

In spanning wachtte ik haar thuiskomst af. Zouden we het ook vandaag weer redden, om op tijd bij het postkantoor te zijn?

Om kwart voor 5 kwam Maaike de straat in rijden. Met een paar honderd kilo meel en bakartikelen in de achterbak. Alle pakketten, waar nog iets van die nieuwe voorraad bij moest, werden in sneltreinvaart aangevuld, dichtgetaped en van een adresetiket voorzien. Om 8 minuten voor vijf sprongen we in de auto met alle pakketten. We flikten het weer: precies op tijd stonden we met onze dozen bij de balie van het postkantoor :-). De postmeneer stond al klaar.

Intussen was het hier thuis een kapsalon. Onze thuiskapper was gearriveerd om die en gene weer lekker te kortwieken.

ok. Maaike werd niet echt gekortwiekt.
Alleen de puntjes eraf.

Terwijl de kapper aan de gang was met schaar en tondeuze, ging ik aan de slag in de keuken. Stamppot rauwe andijvie schafte de pot.

Na het eten hebben we hier nog dikke lol gehad om Koos. Hij had vandaag op school niet getraind met lopen met volledige bepakking en vond, dat hij dat thuis prima nog wel even kon gaan doen. Wat had hij gedaan? Hij had zijn rugzak volgeladen met dikke zware prekenboeken.

gaten in m´n boekenkast

Hele stapels nam hij mee :-)

Letterlijk en figuurlijk zware kost dus. Ha, ha, ha, ha. Dat is wat anders dan de spreekwoordelijke bakstenen. Daar ging meneer. Uiteraard mocht ik geen foto maken. Die heb ik dus klandestien gemaakt. Wie weet moet ik hem nog wel verwijderen. Maar voor nu staat hij erop. In volle glorie :-).