maandag 30 april 2018

Slow motion - vakantiestand

Vanmorgen heb ik eerst maar eens ´uitgeslapen´ tot 6 uur. En ook Willem ging er niet, zoals gewoonlijk op maandagochtend, om 5 uur uit om z´n rondje te lopen. Het regende veel te hard! Hij mompelde: ¨Ik ga vanavond wel lopen,¨ en draaide zich nog eens lekker om. Gelijk had hij! Alleen...regent het nu nog steeds. En ook hard! Willem laat echt niet snel z´n looprondje lopen (om deze woordspeling maar eens te gebruiken). Maar het is nu echt te gortig. Ik las vandaag ergens dat er in 12 uur net zoveel regen gevallen is, dan anders in de hele maand.

Nou ja. Het was dus wat het weer betreft een treurig begin van de vakantie. Maar we maakten er gewoon een gezellig rommel-dagje van. Vanmorgen heb ik eerst de troep van de zondag maar eens opgeruimd. Stapels leesvoer lagen er door de hele kamer. De nette kleding ging weer in de kast. De keuken werd fijn opgeruimd. Maria haalde de stofzuiger door de benedenverdieping en langzaamaan voldeed alles weer aan m´n normale rommel-tolerantie.

Vanmiddag ben ik met Jan gaan shoppen. Hij had haast geen zomerkleding van vorig jaar meer, die hij nog paste en die nog goed genoeg was. We hadden samen een lijstje gemaakt van wat Jan nodig had en we gingen op stap met de intentie het hele lijstje af te werken, zodat er de hele zomer niet meer aan kleding gedacht hoeft te worden.

We reden naar Zuidplein in Rotterdam. Daar kun je fijn overdekt winkelen. Als eerste stekkerden we naar C&A. Daar slaag ik doorgaans goed. Ik vind de kwaliteit van de kleding beter dan die van bijvoorbeeld de Primark en bovendien hebben ze veel van BioCotton. Eerst verdween Jan met een broek de paskamer in, om de juiste maat te bepalen. Daarna zochten we samen alles op, wat op zijn lijstje stond. We vonden alles op 1 lange broek na. Jan ging de uitgekozen kleding passen. Het gekozen jack moest een maatje kleiner. De rest was in één keer goed. Fijn! We zochten nog een wit overhemd voor Willem uit en één voor Koos. Pakten nog een bundeltje sokken mee en gingen in de rij bij de kassa staan. Het was een heel lange rij! Er waren meer mensen op het idee gekomen om op deze natte maandag in de vakantie te gaan shoppen. Maar eindelijk waren we aan de beurt. Ik had een boodschappentas vol gebruikte kleding bij me. Als je die inlevert, krijg je 15% korting op 1 artikel. De mevrouw achter de kassa vroeg, of ik de korting meteen wilde inwisselen en zo ja, op welk artikel. Op het duurste uiteraard ;-). Dat was het jack. Dat kostte 40,00 en we kregen dus 6 euro korting. Kijk, zo levert een tas gebruikte kleding nog mooi wat op. Ik gokte, dat ik er mijn parkeerkaartje mee zou kunnen betalen. Ik betaalde kontant en het bedrag eindigde op 11 cent. Ik legde 10 cent neer en dacht, dat dat zo goed was. Maar nee, ik moest nog 1 cent. Ok. Ik wist niet dat dat bij C&A ook zo werkte. Ik weet alleen, dat ze bij de Aldi nog met centen werken. Maar goed, hoor. Die cent kon de mevrouw krijgen :-). Ik was juist zaterdag in België geweest voor 3 : 1 geleisuiker (die in Nederland niet verkocht wordt) en daar werken ze ook nog met centjes. Ik had er daardoor zowaar één in m´n portemonnee. De mevrouw kreeg haar laatste centje en ik kreeg de kassabon. Samen met een waardebon van 5 euro voor een volgende aankoop. Leuk, want ik hoop vrijdag met Henk te gaan shoppen. Heb ik voor dán ook vast m´n parkeerkaartje kado :-).

We moesten nog één ding van ons lijstje: een lange broek. We liepen daarvoor naar de H&M en slaagden perfect.

Ziezo! Helemaal klaar binnen anderhalf uur! Daar houden we van :-). Ik vroeg Jan, of hij nog zin had om ergens koffie te gaan drinken, of een ijsje te eten. Maar nee, hoor, Jan wilde het liefst meteen naar huis. Ook goed.


Ik liep langs de parkeerautomaat: 4 euro was de schade. Kijk, we houden nog over aan die ingeleverde gebruikt kleding!
We reden terug naar Alblasserdam. Eerst even naar de post. Ik had met een vooruitziende blik de webshopbestellingen alvast meegenomen in de auto, om meteen af te gaan geven. Dan kon ik meteen even bij de groenteboer spieken, of hij wat jam-aardbeien voor me had. Raak! Niet veel, maar toch 2 1/2 kilo. Echt fijn! Nu kon ik eindelijk de eerste aardbeienjam van dit jaar gaan maken.

Thuisgekomen hebben we eerst de aankopen eens op de grond uitgespreid. Want Willem en Maria waren wel benieuwd wat we zoal geshopt hadden. Het werd goedgekeurd. Ha, ha.


Jan en ik zijn totaal niet van mode op de hoogte en dus was het inderdaad maar de vraag, of we het goed gedaan hadden :-). Maria liet even haarfijn zien, dat het blauwe shirt op twee manieren te dragen was. Iets wat wij, onnozelen, echt niet hadden gezien ;-).



Dat bleek een kwestie van over de print wrijven te zijn. Ok. Weten we dat ook weer.

Ik vond, dat ik nog nèt genoeg tijd had om naar het gemeentehuis te gaan, voordat ik aan het klaarmaken van het avondeten zou beginnen. Maria ging voor de gezelligheid mee. Bij de stort had men tegen Willem gezegd, dat hij met z´n kapotte toegangskaart naar het gemeentehuis moest en dat hij dan een nieuwe zou krijgen. Wij naar het gemeentehuis, maar daar wist men nergens van. Nou ja, wat dan? Ik besloot het nummer te bellen wat achter op de kaart stond. Dat werd afgebroken, na het intikken. Toen maar op internet gekeken, of dat nummer misschien veranderd was. Die kaart was immers al jaaaaaaaaaaaaren oud. Inderdaad: ander eindcijfertje. Gelukkig kreeg ik nog iemand aan de lijn (het was bijna 5 uur). Deze mevrouw wist te vertellen, dat dat met een pasje ophalen op het gemeentehuis iets was van jaaaaaaaaaaaaren geleden. Nou, die meneer bij de stort is dan ook niet bij de tijd met z´n informatie :-(. Afijn, ze wist te vertellen wat tegenwoordig de procedure is: ik moest een foto maken van de voorkant en de achterkant van het pasje en die foto´s uploaden op de site van de afvalverwerker en dan kon ik een nieuw pasje aanvragen en meteen via Ideal 5 euro ervoor betalen. Dan zou het nieuwe pasje binnen 5 werkdagen worden opgestuurd. Ok, ok, doen we dat! Ik vraag me alleen af: wat als ik nu een mevrouw van zegge een jaar of 82 was geweest....Zou ik dan nu weten wat ik doen moest en dat óók nog kunnen uitvoeren? Of zou ik dan een kleinkind, of een aardige buurman, of wie dan ook moeten vragen me hierbij te helpen? Wat is de maatschappij toch ingewikkeld geworden :-(. Vroeger kwamen ze gewoon eens in de week je vuilniszakken ophalen.....En nog vroeger je zinken vuilnisemmer legen....Eén ding is zeker: er was toen véél minder afval! En nog een ding is zeker: het was toen een stuk overzichtelijker allemaal.

We liepen via het winkelcentrum naar de parkeerplaats waar mijn auto stond en kwamen langs Albert Heijn. Ik bedacht, dat ik vanmorgen in mijn mailbox een berichtje gehad had over een kadootje van Albert Heijn: een gratis smoothie uit de koelvitrine, zonder toegevoegd suiker of andere onnodige zaken. Die ging ik meteen maar even ophalen.

Daarna naar huis, achter het fornuis. Hé, dat rijmt.
Ik had een allegaartje aan groenten meegekregen van de groenteboer. Precies de juisten om gegrillde groenten klaar te maken: venkel, champignons, tomaat, paprika. Ui en knoflook had ik nog en ook nog wat in de schil gekookte aardappels. Ik bakte wat stukjes kalkoenfilet voor erbij en maakte een schaal ijsbergsla en een schaal komkommerschijfjes klaar. Een simpele maaltijd met vooral heel veel groenten. Voor Koos was dat niet genoeg. Hij had behoefte aan wat steviger kost, want hij had de hele dag gestraat (vakantiewerk). Hij was blij met het restje macaroni wat nog in de koelkast stond. Ook weer opgelost.



Vanavond heb ik fijn jam gemaakt. Eerst aardbeienjam. En daarna deed ik hetzelfde kunstje nog een keer met mandarijnen. Henk kwam snuivend naar beneden: ¨Bent u jam aan het koken? Ik ruik het boven!¨




Lekker toch?
Het was een fijn vakantiedagje. Geen stress. Alles slow motion.