Vorige week donderdag was het de beurt aan Hans. Ik vroeg al een tijdje naar zijn wensen. Maar Hans is een tevreden mens en heeft niet zoveel wensen ;-). Daarom bedacht ik zelf maar een leuk programmaatje en stelde het hem voor. En ja, hoor, Hans vond het een prima voorstel. We zouden eerst naar de Japanse Tuin in park Clingendael in Den Haag gaan en daarna iets gaan eten in een strandtent op Scheveningen.
Willem had die donderdag zijn thuiswerkdag en was om 17.00 dus meteen klaar voor vertrek. Hans zou proberen om ook uiterlijk 17.00 thuis te zijn en dat lukte. Zo konden we fijn op tijd vertrekken. Omdat we pas later op de avond zouden eten, had ik vast wat lekkers gekocht om in de auto op te eten. Voor allemaal een hartig broodje en een smoothie. Mmm.
Redelijk vlot wurmde Willem z´n auto door de avondspits en om een uur of half 7 parkeerden we bij het park en bestudeerden we de plattegrond om te zien hoe we bij de Japanse tuin konden komen.
Meteen bij de ingang van het park staat een schattig Hans-en-Grietje-huisje. Het is een oude portierswoning. Wat een snoepje!
Overal stonden Rododendrons. Ze waren al over de top van de bloei, maar evengoed nog heel mooi!
We zagen grote dieren,
en kleine dieren
en genoten van het prachtige vogelconcert:
We volgden de bordjes naar de Japanse tuin.
De Japanse tuin is maar een paar weken per jaar geopend. Zes weken in het voorjaar en twee weken in het najaar. Dat is vanwege de kwetsbaarheid van de tuin. We waren juist in de laatste week van de voorjaarsopenstelling. En, oh, wat is die tuin prachtig!! We hebben met volle teugen genoten van de planten, de bloemen, de bomen. Het was zeer de moeite waard!
 |
| prachtige mossen |
 |
| vijvertjes |
 |
| schitterende bloemen |
 |
| Hans wist veel te vertellen over verschillende bomen |
 |
| enorm hoge rododendrons. De bladeren en bloemen waren hoog boven ons. |
 |
| Voor wie denkt dat Willem met een raar ´tasje´ loopt: dat is een bloeddrukmeter :-). Hij had juist een 24-uurs meting. |
 |
| Mooi plaatje van vader en zoon! |
We hebben op ons gemak de tuin bekeken en besloten daarna ook nog een stuk van het park te ´doen´. Ook daar was veel moois te zien. Hans had vooral oog voor alle oude bomen en wees ons op interessante vergroeiïngen enzo. Hij is al ver met zijn opleiding voor European Tree Worker en kan eigenlijk geen enkele boom meer ´zomaar´ zien. Hij scant ze meteen op bijzonderheden: ziekten, gevaar, snoeivorm enzovoorts.
Maar behalve bomen was er wel meer te zien. Bloemen natuurlijk. En vlinders, ganzen, kraaien, bijzondere tuin-architectuur. En toen Willem en Hans (weer) bij een boom bleven stil staan, maar niet omhóóg keken, maar omláág, bleek daar een heus hondenkerkhof te zijn. Compleet met grafzerken. Best bijzonder.
 |
| boomschors is ook zo mooi! |
 |
| een hondenkerkhof! |
 |
| er stonden ook dode bomen. Hans dacht, dat ze die misschien expres laten staan. Voor allerlei insecten. Ik vind het niet zo mooi. |
Het was een prachtige zomeravond, na een wat sombere en wat druilerige dag. Wat boften we! In het park liepen mensen met honden, of achter kinderwagens. Hier en daar kwamen we een jogger tegen. Langzamerhand liep het tegen achten, de sluitingstijd van het park. En we kregen ook trek! Tijd om de auto weer op te zoeken en naar Scheveningen te rijden.
We parkeerden op de boulevard en op de bonnefooi liepen we een strandtent binnen. We konden buiten zitten, maar het was toch al wat later op de avond en niet heel warm. We kozen voor binnen. Wel een plaatsje bij het raam :-). De tafel naast die van ons was bezet met een grote groep mensen, die een voor ons onbekende taal spraken. We dachten eerst Italiaans. Maar nee, daar was het niet zangerig genoeg voor. Daarna dachten we aan een Oost-Europese taal. Maar nee, dat was het toch ook niet echt. Uiteindelijk dachten we aan een Noord-Europese taal, Deens misschien? Af en toe klonk het zelfs Russisch. We sloegen de plank niet ver mis: aan het einde van de avond konden we onze nieuwsgierigheid niet langer te bedwingen en vroegen we het aan één van de mensen, die net ons tafeltje passeerde. Het bleken Finnen te zijn. Grappig.
We vroegen een broodplankje en bestudeerden de kaart. Ik was snel klaar, want er waren maar 2 vegetarische gerechten. Het werd een salade met gebakken geitenkaas. Willem ging voor vis en Hans voor pasta. We hebben lekker zitten smikkelen. En natuurlijk namen we ook een dessert. Daar zijn we dol op. Hans en Willem kozen voor ijs. Ik nam een wafel met warme kersen. Verrukkelijk om zo lekker verwend te worden!
Intussen ging de zon zakken en zakken. Als kers op de taart kregen we een prachtige zonsondergang te zien!
Dat was meteen het sein van vertrek. We hadden nog een uurtje reistijd voor de boeg en het was al 22.00 uur. Het was ook mooi geweest. Een prachtige avond, een prachtige herinnering! Wat is dit een fijne traditie.
