En lopende de dag volgen er dan de klopjes op de deur en roep ik: ¨Voedsel!¨ of: ¨Koffie!¨ en dan pakken de jongens de volle dienbladen van het kastje en vind ik ze later weer leeg daar terug.
Maaike en Maria hielpen me weer in het huishouden en in de webshop. Maaike moet het een beetje om haar thuiswerk heen vouwen. Ze werkt in de gehandicaptenzorg en haar leidinggevende bracht dinsdag een sticky met dossiers. Nu Maaike in quarantaine zit, kan ze mooi allerlei rapportagewerk doen. Ze wisselt het maar een beetje af. Als je een uur ingespannen achter de laptop hebt gezeten, is het fijn om ook weer eens even wat anders te kunnen doen. Samen met Maria heeft ze vandaag heel veel inpakwerk gedaan. We zijn een goed team. Ik sta beneden in de webshop en pak daar de orders in. Als ik mijn hand op een lege plek sla, roep ik naar boven, waar de meisjes aan de inpaktafel staan. ¨Kaneelstokjes graag!¨ Of: ¨De greinsuiker is op!¨ en dan maken ze snel een nieuwe voorraad.
Vanavond hebben we het RIVM gebeld. Intussen hadden we nogal wat vragen en was er onduidelijkheid over wel of niet testen en zo ja, wanneer en dat soort dingen. De mevrouw, die we aan de lijn kregen, zei, dat het voor gezinnen inderdaad best ingewikkeld was. Maar we hoeven ons niet te laten testen. Wel moeten we tot en met zondag in isolatie/quarantaine blijven. Daarna zijn we er vanaf. Dus zijn we nu aan het aftellen!
Oh, wat zal het heerlijk zijn, als ik me gewoon weer door het hele huis kan bewegen! Als we weer met z´n allen aan tafel kunnen zitten. Als ik Willem weer kan aanraken en bij hem kan slapen.
Maar zover is het nog niet. Nog even door de zure appel heen bijten.
Willem was vanmorgen nog knap beroerd. Vanavond ging het wat beter. Het is een akelige ziekte. Ik hoop maar, dat er geen zieken bij ons bijkomen!
