Gelukkig hoefde Willem niet opgenomen te worden in het ziekenhuis. Al scheelde het weinig! Gisteren was zijn saturatie zó laag, dat ik toch maar even de huisarts belde. Die vond het ook zorgelijk en zei, dat hij toch zo langzamerhand aan een opname ging denken. Het was toen rond het middaguur. We besloten het nog een paar uur aan te kijken. Ik moest steeds de controles doen en er op toezien, dat Willem genoeg dronk. Dan zou de dokter aan het einde van de middag weer bellen en bepalen, hoe het verder moest.
Aan het einde van de middag was de saturatie gelukkig een paar puntjes hoger en de koorts was gezakt naar verhoging. De dokter zou het aan zijn collega overdragen en die zou vandaag dan weer bellen.
Ik vind het erg fijn, dat er zo betrokken en secuur meegekeken wordt. Misschien ook wel de gewone, nuchtere dorpsmentaliteit met korte lijntjes? De dokter vroeg bijvoorbeeld niet aan de telefoon: ¨Hoe is het met uw man?¨ Of, nog erger: ¨Hoe is het met meneer Luijk¨. Maar heel vertrouwd: ¨Hoe is het met Willem?¨ Heerlijk toch! Ik hou daarvan!
Vandaag is het een beetje verbeterd. Vanavond heeft Willem voor het eerst best een tijdje op de bank gezeten. En dat na 10 dagen bijna volledig op bed! Het lijkt er dus op, dat het nu de goede kant op gaat. Wat zijn we blij!
Intussen was ik vandaag en gisteren nog druk met de webshop. Het was heel vervelend, dat we de bestellingen niet kwijt konden bij Postnl. We konden maar 9 pakketten aanmelden via MyParcel, waar onze winkelsoftware mee werkt. Daarna heb ik handmatig nog 10 pakketten bij Postnl aangemeld. Dat was niet alleen een dure grap, maar kostte ook veel tijd. Er kwam een klant uit Ouddorp en één uit Ederveen om een bestelling op te halen. Beiden namen een pakket voor een dorpsgenoot mee. Tenslotte bezorgde Maaike pakketten in de Hoekse Waard en Maria en Jan-Hendrik deden een ronde langs Zwijndrecht, Ridderkerk, Rotterdam, Lekkerkerk en Streefkerk. Zo was ik aardig van de orders af. Maar het kostte me echt veel energie. Samen met mijn zorgen om Willem, maakte het, dat ik ´s avonds compleet afgeknoedeld was.
Vandaag ging het gelukkig een stuk soepeler. Ik kon sowieso weer mijn pakketten aanmelden bij MyParcel. Dat scheelde een heel stuk.
Ik heb mijn gemak maar een beetje gehouden. Fijn van alles afgerond.
Ik bakte pannenkoeken, want dat had ik Henk beloofd. Als toetje waren er 2 lekker foute puddingen. Dat was om te vieren, dat we vandaag de 5000ste order in de webshop hadden :-)
De meiden waren aan het einde van de middag naar Maria´s werk gereden. Daar was een drive-through gemaakt en mocht ze haar kerstpakket in ontvangst nemen. Ze is enorm verwend. Het was haar eerste kerstpakket ooit en ze was helemaal blij :-).
De meisjes kregen van mij ook nog een aardigheidje. Voor al het harde werken. Ze kregen een doosje mini-zeepjes van Werfzeep. Ik wist, dat ze dat allebei heel leuk zouden vinden. En dat was ook zo. Ze sprongen een gat in de lucht en met veel enthousiasme werden allerlei zeepjes besnuffeld.
Zelf ben ik ook verwend. Bijna dagelijks krijg ik post van lezers en gisteren was er zelfs een echt verwenpakketje voor me bij. Wat lief!!
Vanavond hadden we een rustig avondje. Met kaarslicht, lekkere koekjes en een luie kat op de bank. Maaike had een live kerstconcert gevonden. Helaas haperde de internetverbinding steeds en was dat dus niet optimaal. Maar dat gaf niets. Af en toe hoorden we een stukje ;-).
Om 9 uur was het afgelopen. Toen heb ik nog even gezellig met Henk zachte bitterkoekjes (amoretti morbidi) gebakken.
Al met al was het een gezellige, huiselijke avond en gaf het de broodnodige rust en ontspanning.
