dinsdag 29 december 2020

Weer in de running

Willem is gelukkig heel snel gaan opknappen na vorige week dinsdag. Die dag was echt het dieptepunt en dacht de dokter nog aan opname. Vrijdag, eerste Kerstdag, was Willem zó opgeknapt, dat hij zelfs naar de kerk kon. En tweede Kerstdag scharrelde hij al weer een poosje over het erf!


Sinds gisteren heeft hij zich weer beter gemeld op zijn werk en zit hij weer achter zijn laptop. Onvoorstelbaar! Redenen tot dankbaarheid!

Zelf ben ik op het moment wat minder mobiel. We wisselen elkaar dus mooi af ;-). Maar leuk is het niet! Ik heb het afgelopen jaar toch echt heel vaak ´iets´ gehad. Op dit moment is het een zere nek en zere schouders met bijbehorende hoofdpijn. Het komt, doordat ik vorige week mijn hoofd heel hard gestoten heb. Ik wilde een zware krat met bakmixen in de auto zetten en bukte niet genoeg. Daardoor kwam mijn hoofd hard tegen de bovenrand van de auto en knakte achterover. Het is gaandeweg meer pijn gaan doen. Op het moment ben ik steeds aan het smeren, neem ik warme baden en slik ik pijnstillers. Donderdagochtend om 7.20 uur is er nog een plaatsje vrij bij de manueel therapeut. Hopelijk masseert die de pijn eruit en zet hij de boel weer recht.

Verder is er niet zoveel nieuws hier. We brengen de dagen in huiselijkheid door. Met de feestdagen houden we het het liefst gewoon rustig. Ik had dan ook niet al weken geleden bedacht, wat we nu eens met de Kerst zouden gaan eten. Ook had ik geen stress van ingewikkelde voorbereidingen. En tenslotte gaf ik ook geen vermogen uit aan buitenissigheden. Ik ging op 24 december een uur voor sluitingstijd naar de Aldi en kocht wat er over was. Alles met korting. Goed eten, wat niet weggegooid hoefde te worden.


We aten aan een mooi gedekte tafel met lekkere vegetarische groentensoep vooraf. Daarna vlees uit de oven (voor de vleeseters) en heerlijke geroosterde groenten. En aardappelkroketjes. Lekker hoor. De traditionele stoofpeertjes (uit de weck) en tutti frutti ontbraken ook niet.




Als toetje een lekkere bavarois in chocolade schelpen. Mmm. 


Zo was het toch een heel feestelijke maaltijd, zonder gedoe en niet over te top. Precies waar ik van hou.

Ciara heeft mijn pas gebreide sokken verscheurd en dus heb ik maar nieuwe op de breinaalden gezet. 


Ik heb nog wolletjes zat op zolder. Dat kwam nu mooi uit.

De kerstvakantie vliegt zo om. Jan en Henk gaan DV 4 januari weer naar school. Jan omdat hij in de examenklas zit. Die mogen ondanks de lockdown gelukkig toch naar school, om het jaar mogelijk nog goed af te ronden en tentamens te doen. Henk lukt het thuisonderwijs niet goed. En gelukkig was er voor hem weer de mogelijkheid om elke dag een paar uurtjes naar school te gaan. Hij volgt cluster IV onderwijs en voor elke leerling is er maatwerk. Echt super fijn!

Nou, ik hoor Ciara blaffen. Ik ga maar eens een rondje doen.