Ik zit weer op bed op de zolder. Wat een rare, saaie bedoening ;-). Maar ja. Het is even niet anders. Ik heb wèl gezelschap! Muck ligt aan het voeteneind :-).
Wat een schatje is het toch!
De dag was druk. Naast het gewone werk, was er ook het steeds de trap oplopen met dienbladen met eten en drinken. De jongens zijn weliswaar keurig op hun kamer gebleven, maar dat betekent dat je vanaf het ontbijt tot en met de afgebedelde chips steeds heen-en-weer loopt.
We grappen er maar wat over. Ik ben allang blij, dat niemand van ons ernstig ziek is. Willem is het ziekst van allemaal. Die ligt echt de hele dag op bed en heeft ook nergens trek in. Het is afzien voor hem. Maar bij de jongens blijft het bij hoesten en snotteren en zich wat lamlending voelen.
Er is verder niet zoveel te melden. De wereld is erg klein, zo met z´n allen in huis. Gelukkig kan je overal genieten van kleine dingen. Bijvoorbeeld van de mooie amaryllussen op tafel.
