Vroeger had je een hotel, wat als slogan had: ¨Waar meneer zich uit en mevrouw zich thuis voelt¨. Onze vakantie speelt zich ook af tussen ´uit´ en ´thuis´. Het grappige is, dat Willem en ik op z´n tijd het zowel leuk vinden om ´uit´ te zijn, als om ´thuis´ te zijn. Helemaal goed dus :-).
Vrijdag overdag waren we thuis en heb ik op m´n gemakje van alles en nog wat gedaan. Zo had ik om 9 uur al drie lekkere broden gebakken. Simpele bruine broden met havervlokken erop.
Ik wandelde met Ciara, deed de was en de strijk en legde verse lakens op ons bed.
´s Middags haalde ik royaal boodschappen en vulde daarmee de voorraad in de kelder aan. Allemaal klusjes, om op zaterdag de handen vrij te hebben, zodat we eventueel nog ergens heen konden, als we dat zouden willen.
Willem was intussen met de buitenboel bezig. De nieuwe dakgoot aan de schuur hangt dan al wel een tijdje, maar er moest ook nog wat aan gesoldeerd worden en er moest hemelwaterafvoer aangelegd worden bij de buren en bij ons, wat op één pijp uit moest komen. Het is niet helemaal af gekomen, want hij had niet de juiste spullen voor dat solderen, geloof ik. Maar goed, toch weer een stukje verder!
Aan het einde van de middag ging Willem z´n moeder halen. We zouden die avond weer een familiebezoekje doen. Er stond een ritje naar Ede op de planning, waar Willem z´n broer Hans met zijn vrouw woont. Het was handig als ma dan alvast hier zou zijn, zodat we na het eten direct richting Ede konden gaan.
We gingen met z´n drieën en hadden een gezellige avond. Er was genoeg om bij te praten, want we hadden elkaar lang niet gezien. Ook maakten we kennis met hun grappige hondje, wat ze pas hebben. Zo leuk!
Op de terugweg moesten we omrijden, vanwege wegwerkzaamheden. We brachten ma thuis en reden daarna naar Bles. Het liep al tegen twaalven voordat we thuis waren. Vlakbij huis kregen we nog even flink de schrik te pakken, toen er vanuit het donker ineens een haas voor ons de weg op dook. Die kon Willem niet meer ontwijken en er volgde dus een klap. Bah, wat naar! Maar niets aan te doen.
Toen ik de volgende morgen met Ciara ging wandelen, dook die meteen in de wielkasten van Willem z´n auto. Die rook natuurlijk die haas! Ongelofelijk.
We hadden voor de zaterdag nog helemaal geen plannen. Ik begon daarom maar met een extra lange wandeling. Het was droog, maar de lucht was dreigend.
Het was nu wat het weer betrof bepaald geen dag om er eens lekker op uit te gaan. Het werd dus weer een thuisdag en ik vermaakte me prima in de keuken. Ik bakte krentenbollen en brioche-broodjes.
Ook stond er nog een grote bak tomaten, die de buurvrouw had gebracht. Eerder had ik al bouillon getrokken. Nu maakte ik van de tomaten en de bouillon een heel grote pan tomaten-groentensoep.
Maria en Jan-Hendrik zetten nog een pak wolkenmix neer, wat ze voor 25 cent bij de Xenos vandaan hadden meegenomen. Als ik zin had, kon ik nog wel een taart bakken voor zondag. Goed plan. Ik bakte dus ook nog maar een taart, nu ik toch in de keuken bezig was ;-).
Maar ´s middags was het toch ook wel lekker, om nog even buiten te zijn. Willem ging ´z´n handen vies maken´, zoals hij zei. Hij ging hout kloven.
Steeds als hij een kruiwagen vol had, kiepte hij hem leeg bij het houthok. Aan mij de taak, om alles netjes in het hok te stapelen.
En aan het einde van de middag kwamen er weer kinderen en kleinkinderen op de zaterdagse frieten af. Het was een heerlijk thuis-blijfdagje.
Net zoals het vandaag ook een thuis-blijfdag was. We lijken wel een stel huismussen. Maar goed. We vinden het gewoon fijn, om in en om ons huis te rommelen. Als het nu 30 graden was, was het misschien anders. Nu is het fijn om bezig te zijn.
Vandaag begon ook de tweede week van Hans z´n vakantie. De eerste week heeft hij zijn vriend met een klus geholpen. Deze week gaat hij aan onze tuin verder. Fijn!! Ik ben zó benieuwd, wat er gedaan kan worden!
Eerst ging Hans op stap voor materieel. Gelukkig kan hij van z´n baas en van z´n vriend het nodige lenen. Na de koffie van 10 uur kroop hij op het graafmachientje en begon de voortuin glad te trekken.
