Hè, hè, eindelijk is het hier weer wat je ´normaal´ zou kunnen noemen ;-). Geen kind wat trouwt, geen kind wat voor een half jaar weggaat, geen andere heftige veranderingen. Het is wel even heerlijk zo!
Zo kwam er vorige week eindelijk iets van om zomaar even in de tuin te rommelen. Dat was hard nodig, want hij is nog lang niet winterklaar. Nu ben ik daar nooit echt vroeg mee. Maar het werd toch wel hoog tijd om één en ander aan te pakken. Er hingen nog pompoenen. En die moeten voor de vorst toch echt wel van de tuin. Dus, hup, de pompoenen geoogst en meteen de planten opgeruimd.
Er stond ook nog een zielige paprikaplant met één paprika eraan. Mijn hele paprika-oogst van het jaar 2021 :-). Je snapt wel, dat die heel speciale paprika met het nodige respect is geoogst. En daarna mocht ook de paprikaplant het veld ruimen.
Hoe leuk is dat, om in november nog van je tuintje te oogsten!
Aan het einde van de zomer had ik aardbeienstekjes van de aardbeienplanten afgenomen en die keurig opgepot. De stekjes waren prachtig aangeslagen. Het waren plantjes geworden met mooie wortels en sommige plantjes hadden zelfs heel enthousiast vruchtjes gevormd. Deze plantjes heb ik allemaal uitgeplant. De vruchtjes knipte ik weg, want de kracht moet in de plantjes gaan zitten.
Deze week hoop ik weer een stukje verder te komen. Er is nog werk genoeg. Maar sinds de klok verzet is, is het meteen een stuk drukker in de webshop. De dagen zijn korter en kouder en de mensen willen het dan toch in huis gezellig maken en lekker gaan bakken enzo. Het is wel erg gezellig, hoor, deze drukte. We genieten ervan. De shop gaat voor. De tuin frommel ik wel ergens tussendoor.
Ook geniet ik ervan, om de herfst te ervaren, als ik met Ciara loop. Het waterige, gelige daglicht. De buien met mooie wolken en regelmatig een regenboog. De akkers die steeds kaler worden. Het gemaal wat regelmatig stevig staat te stampen om de polder droog te houden. De koolmeesjes en het roodborstje om de deur. En natuurlijk paddenstoelen. Niet zoveel als in het bos. Maar toch. Práchtig!
En zaterdag zijn we voor het eerst sinds heel lang geleden even zomaar een frisse neus gaan halen op de markt. Een klant uit Delft had een verkeerde maat bakstaal besteld. Ik had natuurlijk een nieuwe kunnen sturen en de oude door de klant op de post kunnen laten brengen. Maar zo´n bakstaal is loodzwaar. En je weet niet hoe de situatie van de klant is. Misschien is het wel iemand met een rollator die een kilometer moet lopen naar een postnl-punt. Willem en ik hadden allebei hetzelfde idee: Delft is niet zo ver weg. We gaan dat staal wel omruilen en gaan dan meteen een rondje doen daar over de weekmarkt.
Zo bedacht, zo gedaan. Het bakstaal werd omgeruild en we reden naar het centrum van Delft. Henk was voor de gezelligheid meegegaan. En natuurlijk voor het gebakken visje, wat bij een uitstapje naar de markt hoort :-).
Wat knap je daar van op, om zomaar even langs de kraampjes te slenteren en even stil te staan bij het draaiorgel.
En waar ik ineens zin in kreeg? Nou, niet in vis. Dat eten de mannen wel. Maar in erwtensoep! Dat krijg je ervan, als je over zo´n winderig marktplein loopt. Dan krijg je trek in stevige kost. Toen ik zaterdagmiddag boodschappen deed, haalde ik meteen de benodigde spullen. En vanavond, na het eten, heb ik het vlees te trekken gezet. Ze lopen hier al te likkebaarden.
