Zaterdag stond ik om een uur of 6 op. Ik liep het dakterras op, om de vlag uit te hangen: Bevrijdingsdag! Ik genoot van de prachtige, stille morgen. De mist lag op de velden en je zag al, dat het een schitterende dag zou worden.
Wat een schril contrast met de rouw, die in onze familie kwam. Op deze mooie zomerse mei-dag zou een neef van Willem begraven worden. Nog maar 60 jaar was hij en zo uit het leven weggerukt. Als Willem niet met Jan was gaan lopen (wat al langer geleden gepland was), waren we samen naar de begrafenis gegaan. Nu was ik alleen in gedachten erbij. Wat een verdriet!
Deze ochtend deed me ook denken aan de meimorgen nu 14 jaar geleden. Wij waren verhuisd en het was onze eerste nacht in het nieuwe huis geweest. Ook op die zaterdagochtend lag de mist zo mooi op het land en was het net zo´n prachtige mei-morgen als nu. Die ochtend zal ik niet snel vergeten. Het was één van de gelukkigste momenten uit mijn leven.
Maar nu was er genoeg gemijmerd. Tijd om aan de slag te gaan. Vanwege de begrafenis verviel het zaterdagse koffieuurtje bij schoonmama en had ik de de hele morgen vòòr me om het huis weekendklaar te maken. Ik draaide de laatste twee wassen, werkte de strijk weg, bakte brood, kuiste onze slaapkamer en ging aan de slag met een doos grapefruits. Die grapefruits hadden een lelijke schil, maar verder mankeerde er niets aan. Zulk fruit wordt echter niet verkocht en dus had ik het voor een kleinigheid van de groenteboer gekregen. Een paar grapefruits legde ik in de koelkast. Die wilde ik bewaren voor mezelf, want ik ben er dol op. De rest perste ik uit. Van één deel maakte ik jam. Grapefruitjam is iets aparts. Het is lekker friszuur en dus echt iets zomers.
Van een ander deel maakte ik limonadesiroop. Grapefruitlimonadesiroop is gruwelijk lekker ;-). Een laatste deel ging in een grote kan in de koelkast: pompelmoentje uit eigen keuken. Ziezo. Weer wat gered van de groencontainer.
Willem en Jan waren vanaf een uur of 8 ook alweer in de benen. Ze hadden in een fijne Bed&Breakfast in Afferden gelogeerd. We kwamen er achter, dat er twéé Afferdens zijn. Eén in Limburg, waar het Pieterpad doorheen loopt en waar Willem en Jan nu waren. En één in Gelderland, waar we een paar weken geleden zo heerlijk van de bloeiende boomgaarden hadden genoten.
De meneer van de Bed&Breakfast had een bijzonder bouwsel in zijn tuin. Hij had zijn eigen koepel gebouwd voor zijn hobby sterrenkijken!
Andere mensen ontmoeten is altijd leuk! Ook de mensen, die Willem en Jan onderweg tegenkwamen en met wie ze een praatje maakten, hadden elk hun eigen verhaal. Op deze dag waren er aardig wat Pieterpadwandelaars. De meesten vinden het bijzonder, dat Jan ook het hele pad loopt. Die denken, dat hij zomaar een etappe doet ;-).
En over bijzondere hobby´s gesproken: Leendert was deze dag aan het werk bij iemand met ook al zoiets bijzonders. Die meneer bouwde helemaal eigenhandig circuitwagens.
Heel leuk, als iedereen zo met van die verhalen thuiskomt!
Maar thuis waren Willem en Jan nog lang niet, hoor. Ze liepen lekker door. Rond twaalven kreeg ik een appje van Willem met de vraag, of ik om 14.00 uur zou willen gaan rijden. En dan zouden ze rond 15.00 uur doorgeven, waar ik ze kon ophalen.
Zo gezegd, zo gedaan. Henk reed gezellig met me mee. Ik vond de mannen in een bushalte in Tienray. In twee dagen tijd hadden ze 43 kilometer gelopen. Een mooi stuk! DV vrijdag/zaterdag staat er wéér Pieterpad op het programma. Als het zo doorgaat, lopen ze het pad deze zomer wel uit. Ze zouden best vaker willen wandelen, maar Willem kan niet steeds vrij nemen. Dan is hij zó door zijn dagen heen. Nu kostten deze 4 dagen lopen hem maar 1 vrije dag en is het goed te doen.
Willem had heel veel foto´s gemaakt. Die hebben we ´s avonds gezellig met schoonmama zitten bekijken. Schoonmama kwam koffiedrinken en we hebben meteen nog even met Willem z´n jongste broer video-gebeld. Hij zit in Rusland voor zijn werk en het is leuk als je zo toch contact kan hebben met elkaar.
Een paar fotootjes om met Willem en Jan mee te genieten:
Een rosmolen. Willem vond het hier net het sprookje van Hans en Grietje :-)
Speciaal voor mij maakte Willem een complete fotoreportage van een ezeltje, omdat hij weet, dat ik zo dol op ezels ben :-)
De pahahahaden op, de lahahanen in.
Strakblauwe lucht
En zo is het wachten in de wachtkamer ook weer bijna voorbij :-)
