Mijn normale tijd van opstaan is om 5 uur. Ik zet wel altijd een wekker, maar eigenlijk word ik rond die tijd vanzelf wel wakker. Soms sta ik wat later op. En op een winterse zondagmorgen wil het weleens half 8 zijn. Maar dat zijn de uitzonderingen.
Ik vind het heerlijk om een poosje in de stilte te zijn. Ik lees dan wat, of luister een preek, of laat achter de strijkplank mijn gedachten de vrije loop. Soms ga ik ook gewoon rond die tijd aan de slag: vast brood bakken, de keuken opruimen, de ontbijttafel dekken, of wat dan ook. Niemand wordt er wakker van. Het zijn hier nogal slaapkoppen ;-). Bovendien zijn ze wel aan mijn gespook gewend, denk ik.
Het allermooiste van vroeg opstaan vind ik, als je de nieuwe dag geboren ziet worden.
Vanmorgen stond ik om kwart over vijf op ons dakterras. In het Westen was de lucht nog donker, in het Oosten begon het te lichten. Stil was het niet bepaald. Het was een compleet concert van kwakende kikkers, zingende vogels en gakkende ganzen. Prachtig!
Er moest er vandaag nóg één vroeg op: Koos moest om 10 over half zes langs de van Hogendorpweg staan, waar hij opgepikt zou worden. Mijn eerste werk was daarom brood snijden. Zes sneden voor Koos en zes sneden voor Leendert (die om half 7 weg moest). Voor allebei beleg erbij. Ziezo. De jongens houden ´s morgens niet van praten. Die mompelen: ¨Goedemorgen¨, stekkeren naar de keuken, pakken hun broodpakje, zeggen ¨Doei¨ en zijn verdwenen. Ik hoef alleen maar ¨Goedemorgen¨ en ¨Werkze!¨ terug te zeggen. Meer willen ze niet horen. Ha, ha.
Ik ging aan de slag. Omdat het weer een warme dag zou worden, had ik bedacht het strijkklusje van vandaag maar meteen in de koelte van de morgen te doen. Maar eerst even het eerste wasje ophangen. De wasmachine had vannacht alvast voor me gewerkt. En kijk, het is inmiddels al licht geworden!
Ik stond achter de strijkplank tot vijf voor half 7.
Toen was het tijd om havermout te gaan koken. Jan en Henk hadden vandaag vrij (en slapen dan uit!) en daarom zouden Willem en ik samen ontbijten. Willem moest al om kwart over 7 de deur uit voor een training in Amersfoort. Dus had ik afgesproken om om half 7 het ontbijt te serveren. Ja hoor, heel luxe en gezellig samen op bed :-).
Toen Willem was vertrokken genoot ik opnieuw nog even op het dakterras. De bieslook bloeit!
En de bijen? Die hebben er om 8 uur ´s morgens al een dag op zitten hoor! Kijk eens wat een ijver!
Stel dat ik nu tot 8 uur uitgeslapen had. Dan had ik dit allemaal gemist! Nee hoor. Deze uurtjes zijn echt de mooiste uurtjes van de dag! Die wil ik voor geen goud missen :-).
