M´n zere keel, waarover ik vorige week schreef, leidde uiteindelijk tot een heus dipje. Ik heb twee dagen geen stem gehad en keutelde maar een beetje rond. Ziek vind ik voor zoiets nogal een zwaar woord, maar het was er toch dicht tegenaan. Ik ben op de gekste momenten ´eventjes´ op bed gaan liggen. Het was maar goed, dat ik vorige week geen workshop had.
Het leed is weer geleden. En wat kun je dan blij zijn, als je weer fut hebt om fatsoenlijk te koken en normaal je werk te doen!
Donderdag moest ik weer een aflevering voor de kookrubriek van Terdege maken. En omdat ik een flinke voorraad bieten in huis had, besloot ik iets met bieten te doen. Het werden gepofte bieten met geitenkaas. De bieten waren meteen onderdeel van ons avondeten. Mjammie!
Ook was het fijn om weer m´n vrouwenhand door de kamer te kunnen laten gaan. Lekker opruimen, schaal fruit en een bosje bloemen op tafel. Hè, zo gezellig! Dat is toch wel typisch wintertijd: de gezelligheid in huis!
Ik werd verrast met een doos vol prachtig Katia garen. Echt helemaal te gek! De okergele wol is voor een muts, de grijze voor een truitje en de groene voor een vest/jasje. M´n vorige werkjes (gehaakte sjaal en gebreide kol) had ik af. De wol kwam dus precies op tijd!
Ook komen er weer spelletjes op tafel. Henk en ik deden Scrabble. Echt zo´n gouwe ouwe.
Maria bakte de eerste kruidnootjes. Ze kregen amper tijd om af te koelen :-).
En dan het toppunt van huiselijkheid: de zwerfkat, die we al jaren om de deur hebben, heeft besloten om eindelijk toch eens een huiskat te worden. Wonderlijk hoe lang dat heeft geduurd. Eerst durfde hij nèt uit een bakje bij de achterdeur te eten. Later durfde hij binnen te komen, maar dan moest de deur open blijven (lekker in de winter :-(). Nog weer later durfde hij ook wel binnen te zijn, zónder directe vluchtweg. En de laatste maanden ging hij communiceren: hij mauwt terug als je tegen hem praat, alsof hij je begrijpt! Ook mauwt hij als hij bijvoorbeeld naar buiten wil. Sinds vorige week nestelt hij zich regelmatig op de bank en durft hij best een dutje te doen. Wat wil je nog meer: een snorrende kachel, tikkende breipennen én een spinnende kat. O ja, én een man die piano speelt. Ha, ha. Zo komen we de winter wel door :-).
