Tok, tok, alweer een ei

Maria hing tussen de middag nog even in het kippenhok. Ik had gevraagd of ze de kippen even een handje voer wilde geven en of ze meteen even wilde kijken, of er misschien een eitje lag. Na het eerste ei van vorige week was er nog steeds geen volgende gekomen. Ik had al geroepen, dat Maria aan tafel moest komen, maar zag dat ze bleef treuzelen. Dat had een goede reden. Er zat een kip in het leghok en Maria hoopte, dat die een ei aan het leggen was. Ze had al opgemerkt, dat de ene kip meteen op het voer afkwam, wat ze gaf, maar dat de andere kip in het leghok bleef zitten. Maria heeft er vast een neus voor, want even later kwam ze opgetogen met een warm en nog nat ei in haar handen naar binnen. We kregen een verhaal in geuren en kleuren van de kip die rare geluiden maakte, van het 'ploink' wat ze hoorde, toen het ei eruit kwam en van het "TOK" wat de kip toen zei. Prachtig toch, zulke 'wondertjes'! Ik ben nog iedere dag zó blij met de kippen. Het geeft echt gezelligheid.