Wat kan alles toch raar door elkaar lopen. Vreugde, verdriet, pijn, blijdschap, vrede, verlangen. Wat is er vandaag toch weer veel door me heen gegaan.
Het begon vanmorgen met de tranen hoog. Dat kwam, doordat ik een heel slechte nacht had door benauwdheid. De dokters zijn hier vandaag weer mee aan de slag gegaan en sinds vanmiddag krijg ik opnieuw zuurstof. Daardoor voel ik me stukken beter. Er is een internist bij gehaald, die haar licht op de zaak heeft laten schijnen. Ik houd gewoon veel en veel teveel vocht vast en verder moet er een hartecho gemaakt worden. Voor het vocht krijg ik plastabletten en dat helpt goed.
Om 11 uur kwam Geertje (a.s. schoondochter) met onze Koos, Maaike en Henk. Wat een blijdschap om die kinders weer te zien. En wat fijn om te horen, dat het goed met ze gaat.
Vanmiddag kwam Willem samen met de jarige Leendert en Hans. Ze waren naar een echte bakker geweest en hadden 4 gebakjes uitgekozen. Helemaal verlekkerd waren ze :-). Ze hadden al bedisseld welk gebakje voor wie bestemd was. Voor mij was er een hazelnootgebakje. De zuster zorgde voor koffie en limonade. Zo werd het toch een feestelijk uurtje voor Leendert. Hij had een tas met kadootjes bij zich, die hij hier heeft uitgepakt. Echt jarig. Dertien jaar alweer.
Het dubbele is, dat intussen Willem de foto's van Theo aan het uploaden was. Ik had ze nog niet gezien. Het is niet te beschrijven, wat het je doet, als je dat lieve koppie op het scherm ziet.
En dat bedoel ik dus: alles door elkaar.