Ik knap gelukkig goed op. Ik voel een groot verschil met vorige week. Ik moet nog wel oppassen met tillen enzo. Maar licht werk is prima. Ik ben dinsdag begonnen met opruimen. We hebben nu anderhalve maand gezinshulp. En dan niet steeds dezelfde, maar inmiddels al 6 verschillende. Het is geen wonder, dat zo'n beetje alles volgebouwd lag met kleine 'troepjes' waarvan niemand weet waar het hoort. Onze grote franse buffetkast boog nog net niet door ;-). In de lectuurbak lagen de oude folders en kranten zo ongeveer een meter hoog. En jullie kunnen je vast wel een voorstelling maken van alle kledingkasten ;-). Stapje voor stapje, kast voor kast, ruim ik alles op. Vanmiddag, na m'n middagdut, heb ik met m'n hoofd in de wind m'n voortuintje voor de helft gewied. Het is heerlijk om een beetje bezig te zijn en afleiding te vinden in werk en de kinderen om mij heen. De avonden zijn moeilijker. Ik merk, dat ik dan ga 'malen'. Net of ik, nu ik lichamelijk ga opknappen, pas aan het verwerken van al het verdriet toekom. En als er dan in één week tijd in onze nabije omgeving 3 baby's geboren worden, is dat best moeilijk. Dan moet ik me heel bewust richten op al het goede wat ons gelaten is. En dat is heel veel.
Vanavond waren we vroeg klaar met eten en opruimen. Om 7 uur zaten we al kant en klaar. Meestal komen we dan pas van tafel. Nog een uur de tijd, voordat we koffie zouden gaan drinken. Ik kreeg ineens een idee. Ik had geen koek meer in huis en sneed daarom al anderhalve dag steeds plakken ontbijtkoek voor bij de koffie. Ik heb nog geen puf in zelf bakken. Maar daarom zou Hans best eens een lekkere plaatkoek kunnen bakken! Ik riep Hans (11) en die vond dat een prima idee. Binnen een uur zaten we aan de koffie met lekkere plaatkoek en het hele huis rook fantastisch. Vast een idee voor als de kinderen zich vervelen. Het is zó'n gemakkelijk recept. Tik maar 'plaatkoek' in, in het zoekscherm op dit blog. Dan vind je het basisrecept.
Na de koffie heb ik nieuwe sokken opgezet. Ik ga nóg een paar kabelsokken breien. Kabels breien had ik al heel lang niet meer gedaan en dan is dat weer heel leuk. Deze keer brei ik met mooie dunne wol en het worden ook andere kabels dan het vorige paar. Twee keer hetzelfde vind ik nooit zo leuk ;-). Iemand vroeg me, of ik voor alle kinderen brei. Nee, zo'n snelle breister ben ik niet. Ik kan ook nog maar sinds 2 jaar sokken breien en ik ben dus eigenlijk nog maar een beginneling. Maar inmiddels dragen de kinderen toch al redelijk vaak door mama gebreide sokken.
