Vandaag is onze Hans weer veilig thuis gekomen uit Malawi! Wat zijn we blij, om hem weer om ons heen te hebben. Zo vertrouwd weer, om zijn stem te horen en zijn gepingel op de piano (die hij drie maanden gemist had :-)).
We reden vanmiddag tegen drieën weg, om hem op te halen van Schiphol. Maria, Henk, Willem en ik. Het vliegtuig zou volgens de planning om 15.39 landen. Maar om kwart over 3 appte Hans al, dat hij weer op Hollandse bodem stond! Hij moest toen nog wel op z´n koffers wachten, natuurlijk. Maar toch kregen we er helemaal de kriebels van en Willem wurmde zo snel hij kon de auto door het drukke verkeer. Op Schiphol was het ook druk en was het zoeken naar een parkeerplekje. Daarna renden we door de hallen, over de loopbanden, de roltrap af, naar arrival 3. En yes!! Daar was hij dan eindelijk!
We dronken nog even gezellig een kop koffie, samen met Roelof en zijn ouders. De jongens hadden heel wat te vertellen!
Maar na de koffie wilden we toch graag naar huis :-). Het was een lange rit in de spits, maar hoe gezellig! We hadden zóveel vragen en Hans zóveel te vertellen.
Het was een fijn weerzien, thuis, bij de brussen.
Hans mocht kiezen: een Hollands prakkie, of pannenkoeken. Pannenkoeken dan graag. Prima hoor. In rap tempo bakte ik een enorme stapel. Een vriend van Hans, en Dirk, aten ook meteen mee.
Na het eten deed Hans nog een klein rondje Alblasserdam, samen met Willem en Dirk. Ze gingen even bij het huis van Leendert en Thea gluren. Daar wordt hard geklust :-).
Daarna een lekker bakkie koffie van moeders. Gewoon filterkoffie met verse melk. Dat was echt drie maanden geleden, dat Hans dat op had.
Maria vertelde blij, dat ze oma d´r oude naaimachine had gekregen. Dat bracht Hans erop, dat hij speciaal voor Maria nog iets meegenomen had, wat dan vast heel goed van pas kwam. En wat toverde hij uit z´n koffer? Een prachtige lap wax-katoen. Wat leuk!
Hans liet alvast een selectie van z´n foto´s zien, op het schermpje van zijn fototoestel. De échte presentatie bewaart hij voor zaterdagavond. Dan mag de hele familie komen kijken. En komen luisteren. Want Hans heeft zóveel beleefd en gezien, dat hij voorlopig niet is uitgepraat.
Binnenkort verschijnt z´n laatste facebookberichtje op ¨Hans naar Malawi¨. Dat berichtje zal ik hier dan ook posten. Speciaal voor de facebooklozen onder ons ;-). Voor nu houden we het maar even voor gezien. Ik ben gewoon moe van deze emo-dag!