´s Morgens merk je al, dat het later licht wordt. Het scheelt al 22 minuten met de langste dag. Toen ik vanmorgen opstond, was de straatverlichting nog aan. Toch kleurde de hemel al prachtig oranje. Ik moet dan altijd denken aan wat in Psalm 62 zo mooi ´het krieken van de dageraad´ wordt genoemd:
O God, Gij zijt mijn toeverlaat;
Mijn God, U zoek ik met verlangen,
Zo ras wij 't morgenlicht ontvangen,
Bij 't krieken van den dageraad.
Mijn God, U zoek ik met verlangen,
Zo ras wij 't morgenlicht ontvangen,
Bij 't krieken van den dageraad.
 |
| 5.20 uur |
Mijn eerste werk in de zomer is dan ook: ramen en deuren tegen elkaar open zetten. Het koelt dan altijd wel een paar graden af. En als je dan de rest van de dag alles zo goed mogelijk dicht houdt, blijft je huis lekker koel.
Ik besloot om eerst maar een warm klusje ter hand te nemen: de strijk. Ik had niet overdreven veel liggen, maar er zaten 9 overhemden bij. Het duurde dus wel even voordat de teil leeg was.
Intussen waren er ook al drie jongens naar hun werk vertrokken. Terwijl ik de laatste stuks strijkgoed onderhanden nam, kookte ik de havermout. Lekker met appel, kaneel, honing en een beetje roomboter. Een simpel ontbijt, maar zó lekker. En ook zó gezellig om dat samen met Willem in bed op te smikkelen. Dat is onze vakantie ;-).
De dag verliep volgens plan. We deden in alle rust onze karweitjes. Alleen Henk kon/kan z´n draai nog niet helemaal vinden, nu de schoolstructuur weg is. Hij wist niet goed wat hij moest doen en wát Maria en ik ook bedachten, niets vond hij leuk.
Toen bedacht ik de leuke-dingen-pot en dat vond hij een prachtig plan. Hij ging er eens voor zitten :-). Om de beurt verzonnen Maria en ik een leuke activiteit en Henk schreef het op een briefje. Het briefje ging opgevouwen in een pot. Net zolang, tot er een behoorlijke hoeveelheid briefjes in de pot zat. Telkens als Henk zich verveelt, haalt hij een briefje uit de pot en de activiteit die erop staat, móet hij dan doen. Nieuwsgierig trok Henk het eerste briefje: de dieren bij de kinderboerderij eten brengen en daarna een ijsje eten. Opgetogen stopte Henk oud brood in een tas en een euro in zijn broekzak en vertrok. Ha, ha. Dat werkte prima dus. Hoewel....we dachten, dat hij hier minstens een halve middag zoet mee zou zijn. Maar dat pakte anders uit. Henk had zich strikt en keurig aan zijn briefje gehouden: brood in de kist bij de ingang van de kinderboerderij gedeponeerd en daarna bij de snackbar aan de overkant een ijsje gekocht. Vervolgens linea recta naar huis om het volgende briefje te pakken. Ha, ha, ha. Heerlijk autistisch :-).
Afijn. De middag kwam zo wel vol. Er werden drie briefjes afgewerkt :-).
Vanavond hoefde ik niet te koken. Voor de vier kinderen die thuis aten was er diepvriespizza. Willem en ik ging luxe uit eten. Het was weer tijd voor het halfjaarlijkse etentje met mijn broer, zussen en aanhang. Elke maand leggen we hiervoor een vast bedrag in en om de beurt zoeken we een restaurant in de buurt uit. Vandaag aten we in Ridderkerk bij Paviljoen Struis. Het drankje vooraf hebben we buiten gedaan. Het diner binnen. Het was weer erg gezellig, zo met z´n achten bij elkaar!
Bij controle van de bon (thuis), kwamen we erachter, dat het drankenrondje van buiten niet berekend was. Mijn zus heeft meteen opgebeld en er werd wel tot twee keer toen benoemd, dat ze het zo beleefd vonden, dat ze belde. Nou, wij vinden dit heel normaal. We hadden het er juist aan tafel over gehad, hoe makkelijk het tegenwoordig sjoemelen/stelen is bij de zelfscanners in de supermarkt. Maar dat je dat toch gewoon helemaal niet moet willen enzo. En kijk. Nu dit. Maar eerlijk duurt het langst. En morgen wordt mijn zus opgebeld, hoe het opgelost gaat worden.
¨Ieder het zijne, dan hebben de kwaaien niets,¨ zeggen we hier altijd.
