We reden vanmorgen in een colonne naar Barneveld. Voorop reden Willem en Henk in de geleende bus, die tot de laatste centimeter vol zat. Daarna reden Maaike en Maria in Leendert z´n Caddy, die ook al tjokvol zat. En daarachter sukkelde ik zelf in Willem z´n auto, rijdend op m´n spiegels, want achteruitzicht had ik niet: ook deze auto was volgestouwd :-).
Eerlijk gezegd heb ik de minuten en de kilometers af zitten tellen, hoor. Ik was zó blij, dat we zonder kleerscheuren arriveerden!
Al uit de verte zagen we de Barn boven alles uitsteken.
We reden op aanwijzing van de parkeerjongens het terrein op en zo dicht mogelijk bij de Barn om te kunnen gaan uitladen.
Ja, komt u maarrrr!
Opgetogen, fris en fruitig begonnen we aan de monsterklus.
Ik zal jullie niet vermoeien met verhalen over het gesleep en gezweet en gesjouw en de dorst :-). Het was gewoon: verstand op nul, blik op oneindig en doorgaan.
Eerst alle bakmixen, daarna de kruiden, toen de aanverwante artikelen en tenslotte de broodbakpakketten. Uiteindelijk moesten we nog heel erg tobben om onze voorraad ordelijk op de slaan. Maar het is gelukt! We moeten de boel nog wel een beetje aanpunten, maar voor vandaag was het genoeg.
Het was file-rijden, naar huis toe. We kwamen dan ook pas over zessen thuis. Ik heb een heel snelle maaltijd op tafel gezet en daar hebben we buiten aan de tuintafel lekker van zitten smikkelen. Langzaam daalde de rust weer en voelden we ruggen en benen en vermoeiheid.
Ik heb nog een paar broden gebakken (voor morgen) en Maria en ik hebben van alles en nog wat aan kleding en handdoeken en etenswaren enzo ingepakt voor de komende dagen. Gek idee, dat we morgen écht voor een paar dagen weggaan!
Hans blijft thuis. Dus daar heb ik de koelkast voor vol gezet. En ook voor de dieren staat alles klaar. Eigenlijk staat álles wel klaar. Joehoe, we kunnen naar bed!
