vrijdag 19 juli 2019

Leendert & Thea!

Wat hebben we prachtige dag gehad, gisteren! Een echt hoogtepunt! Zo´n dag, waar je heel lang naar toeleeft, die in een zucht om is. Een dag van terugkijken en vooruitblikken. Een dag van een nieuw begin. Heel speciaal.

De dag begon al vroeg. Trijnie kwam de haren van de dames doen. Eerst was Maria aan de beurt. Intussen maakte ik een schaal afbakcroissantjes en mini-krentenbollen klaar. Het was maar even een kleine hap, voor wie niet kon wachten tot de brunch bij Thea thuis.


Om een uur of 7 ging ik eens kijken, of Leendert al wakker was. Nou, die lag nog heerlijk te knorren :-). Maar hij was er dan ook wel zó uit, toen ik hem riep.

Heel speciaal vond ik het, om hem te helpen met aankleden. De manchetknopen van z´n overhemd dichtmaken, de stropdas om, en dé accessoire omdoen, waar het wat Leendert z´n outfit betreft de hele dag overging: mijn vaders zakhorloge! Leendert had een heel klassiek driedelig pak en dat horloge maakte het helemaal áf.

De brussen hadden Leendert z´n pak nog niet gezien. Echt super leuk, die reacties, toen Leendert beneden kwam!

Zorgzame en precieze Trijnie vroeg, of Leendert z´n handen niet beter schoon had kunnen krijgen. Nee, dat ging niet, volgens hem. Maar Trijnie heeft toch nog snel zijn handen zo goed mogelijk schoon gepoetst en de laatste rouwrandjes met een coctailprikker verwijderd :-).


Daar werd het trouwboeket bezorgd. Heel eenvoudig, zoals Thea dat wilde. Een prachtige witte roos en grijsgroene eucalyptus er omheen.


Nu was Leendert er helemaal klaar voor en kon naar zijn bruid. De auto stond al klaar op de oprit. Nog een omhelzing, een knuffel, een groet. En met een flinke gaswolk om die oude auto heen, reed hij de straat uit. Samen met Maria, die mee zou gaan met het maken van de fotoreportage.







Het programma van de dag ging nu echt van start.



Het duurde wel tot tegen tien uur, voordat iedereen aangekleed was, de haren netjes zaten, de tanden gepoetst waren en er nog 100 kleine ´dingetjes´ langsgekomen waren: nog een draadje losknippen, een kaartje verwijderen, kerkgeld in de portemonee doen, ´mam, waar zijn mijn sokken´, wie neemt de sleutel mee, de konijnen verzorgen, de kado´s in de auto zetten, echt een drukte van belang :-).

Dirk, Koos en Henk reden weg om oma te gaan halen en een poosje later reden ook de laatste Luijkjes naar Nieuw-Lekkerland, naar het ouderlijk huis van Thea.



We genoten daar van het mooie weer, de lekkere koffie en broodjes, alle familie en vrienden die zich verzamelden. En eindelijk was het zover! Daar kwam het Bruidspaar! We maakten een erehaag toen Leendert met Thea aan kwam rijden en de ´oh´s´ en ´ah´s´ waren niet van de lucht, toen eerst Leendert uitstapte en hij daarna heel galant Thea hielp met uitstappen. Wat een prachtig paar!

De versieringen aan de auto´s werden aangebracht en een tijdje later reden we met alle daggasten achter het Bruidspaar aan naar het Lammetjeswiel, waar de foto´s werden gemaakt. De reportage is daar ook gemaakt.
Alles was zo mooi groen, met mooie bloemen en zon. Ik ben erg benieuwd hoe de foto´s geworden zijn! Er was nog wel even hilariteit toen de fotograaf erachter kwam, hóeveel mensen er op onze gezinsfoto moesten. ¨Hoe krijg ik dát er goed op?¨ Kennelijk iemand uit de stad, die zulke grote gezinnen niet zo vaak tegenkomt. Hier in Alblasserdam is het niet zo heel bijzonder :-).

In colonne reden we naar Restaurant De Wachter in Alblasserdam. Hier zou de trouwceremonie zijn. Heel bijzonder, zo in de tuin van het restaurant!


Nadat Leendert en Thea voor de wet waren getrouwd, was er nog een momentje om lekker iets te drinken. Daarna stapten we weer in de auto´s en reden naar de kerk, waar Leendert en Thea een zegen gingen vragen over hun huwelijk.

Als trouwtekst kregen ze mee: Genesis 26 : 25
toen bouwde hij daar een altaar, en riep den Naam des HEEREN aan. En hij sloeg aldaar zijn tent op; en Izaks knechten groeven daar een put.

De Dominee hield hen voor, hoe het nu het belangrijkste is, om bij het altaar te leven. Dat is belangrijker dan je tent (je huis) en je bron (je werk). Wat is het altijd een plechtig moment, als het Bruidspaar geknield ligt en de zegen over hun hoofden wordt uitgesproken.

Na de dienst zijn we weer terug gegaan naar De Wachter, waar we de rest van de dag hebben doorgebracht. Eerst met een receptie, waar familie, vrienden en collega´s het Bruidspaar kwam feliciteren. Het hoogtepunt van de receptie was natuurlijk het aansnijden van de taart! Alles was door Maria gebakken: de bruidstaart met vijf lagen! En 120 cupcakes, chocolade en vanille. Alles was naar de wens het Bruidspaar gemaakt. Allebei lusten ze geen marsepein. Het werd op hun verzoek iets met chocola. En de taart moest gewoon eenvoudig wit zijn. Na enkele proefversies, was dit uiteindelijk de eindversie.



 Later was er met de daggasten een gezellige bbq. Beide families hadden uiteraard ook voor wat voordrachten gezorgd. In een hilarisch stukje werd Leendert nog even op zijn knieën gebracht om zijn bruid te vragen, want dat had hij nooit gedaan :-). Er was een levensloop met foto´s en vlogjes over Leendert. Willem had een moment van bezinning aan het begin van de maaltijd, waar hij iets vertelde naar aanleiding van de gelijkenis van De verloren Zoon. Thea´s moeder had een gedicht met Thea´s levensloop. Behalve de beide gezinnen en enkele familieleden, was de hele vriendengroep van Leendert en Thea er. En ja, dat is een heel grote groep :-). Leuk en bijzonder om ze zo eens allemaal bij elkaar te zien in feestelijke kleding.

En zo werd het 23.00 uur. Er is een tijd van komen en van gaan. De tijd van gaan was aangebroken! Met een kleine groep brachten we Leendert en Thea naar hun huisje in de Zeevaartstraat, waar Leendert zijn bruid over de drempel droeg. Het einde van een mooie dag. Het begin van een huwelijksleven. Een mijlpaal!