Maar goed. Laat ik beginnen met schrijven, waar ik vorige keer stopte. Dat was zaterdag.
Zaterdag was de hitte voorbij. Heel apart als het dan ineens regent! Ik denk dat veel mensen heel blij waren. De regen was heel erg nodig. De temperatuur was een stuk normaler. En hoewel ik prima tegen warmte kan, was het toch wel lekker, dat alles niet zo plakkerig was.
Ik stond om 4 uur op, want ik moest en zou de administratie afmaken. Het was hoogtijd voor de BTW-aangifte over het tweede kwartaal. Ik had geschat dat het 5 uur werk was. Dat bleek het inderdaad ruimschoots te zijn. Pas om half 10 was ik klaar.
Zoals elke zaterdagmorgen gingen we ook nu bij Willem z´n moeder een bakkie koffie doen. We zaten fijn op het balkon. In huis hing nog de warmte, buiten was het fijn!
Daarna hadden we nog wat ritjes voor de boeg. Eerst naar Dordrecht, naar mijn zus, om iets af te geven. We grepen deze gelegenheid meteen aan, om hun nieuwe huis te bewonderen. Ze hebben een week of 2 geleden de sleutel gekregen, maar door alle drukte rond de bruiloft en rond de verkoop van ons huis, hadden we er nog niets van gezien. We kregen een rondleiding en genoten mee van al het mooie en nieuwe. Nog een week of twee en dan gaan ze er al wonen!
Van Dordrecht reden we naar Papendrecht om flessen perensap en appelsap op te halen bij van Os. We waren weer door onze voorraad heen en willen ook wat meenemen naar de Fair. We laadden de kofferbak vol en zetten koers naar huis.
Daar lag de hele middag nog voor ons en hebben we een flinke slinger aan het inpakwerk voor de Fair gegeven.
Aan het eind van de middag kwam Leendert het tentwagentje brengen. Jippie!! Nog één drukke werkweek en dan hopen we fijn een weekje te gaan kamperen. Ik werd er helemaal blij van, om het karretje op de oprit te zien staan :-).
We konden tot laat in de middag blijven inpakken, want we waren bij Dirk uitgenodigd voor een bbq. Leuk!!
En zo kwam er een eind aan een hete, drukke, bijzondere, eerste zomervakantieweek en werd het Zondag, de rustdag.
Gisteren was het Willem z´n eerste vakantiedag. Vakantie was het in elk geval níet in de zin van: luieren. Ik denk, dat hij drukker was dan op een gewone werkdag. Maaike, Maria en ik zijn ´s morgens al begonnen met van alles en nog wat in te pakken. Willem zat de hele ochtend achter de computer om handleidingen, recepten, workshopbeschrijvingen enzovoorts te printen. Wat een klus!
´s Middags ging Willem de bus halen. Net als vorig jaar mogen we de bus van Kunstgrasgigant gebruiken om onze spullen naar de Fair te vervoeren. Willem reed meteen ook langs de opslag van de Molen, waar onze meel- en bakmixenbestelling klaarstond.
´s Avonds was het weer alle hens aan dek. De bus moest gevuld. We zijn tot 11 uur bezig geweest. Toen had ik zó´n bekkenpijn, dat ik nog net naar boven gestrompeld kon komen om in bed te ploffen. Ik had de hele dag al heel voorzichtig gedaan en zo min mogelijk gesjouwd. Maar toch was deze dag een aanslag op mijn bekken, wat de laatste week weer hopeloos zeer doet. Ik nam een dubbele paracetamol en gelukkig hielp dat om snel in te slapen.
Wat was ik blij, toen ik vanmorgen om 4 uur weer fris als een hoentje naast m´n bed stond. Ik bakte brood, bakte nog maar een cake (om uit te delen), ruimde op, streek wat, pakte nog weer wat laatste spiullen in.
En eindelijk zijn we dan vertrokken. Met de bus, waarin Maaike rijdt met Maria en haar vriendin Jelinde. En met de auto met aanhangwagen, waarin Willem en ik zitten. We hebben er zin in!
Net gezellig even een bakkie koffie gedronken bij een tankstation. Dat is voor het vakantiegevoel :-). Onze werkvakantie ;-).
