Buiten was het ook rustig. Er hing een lichte mist en ook dat maakte alles kalm en overzichtelijk.
Ik dekte de ontbijttafel en even later was iedereen uit bed voor het ontbijt. Het leek wel zondagmorgen, zo laat aan de ontbijttafel! Maar ja, de jongens hoeven nu natuurlijk niet eerst een uur of langer te fietsen voordat ze op school zijn. Na het ontbijt liepen Jan en Henk allebei naar hun eigen schoolplekje en gingen aan de slag. Hoe moeizaam het schoolwerk gisteren bij Henk verliep, zo fluitend ging het nu. Fijn!!
Maaike was vandaag weer naar haar werk. Maria hielp mij. Eerst maar weer het huis aan kant. En na de koffie reden we naar postnl om de pakketten af te geven, die we gisterenavond ingepakt hadden. We brachten er 20 weg en wilden proberen om vòòr de lunch wéér 20 pakketten samengesteld te hebben. Dat lukte, ondanks dat we steeds tussendoor van alles moesten inpakken. Bovendien moesten we elke pakbon van tevoren controleren op producten, die ik niet meer op voorraad had. Die bonnen legden we opzij, voor de volgende ronde, als m´n voorraden aangevuld zouden zijn.
Na de lunch pakten we alles in dozen en gingen opnieuw met 20 pakketten op stap naar de post. Intussen had de molenaar geappt, dat we naar de molen konden komen, omdat er gelukkig het één en ander klaarstond. Wat was ik blij! Nieuwe voorraad!
Bij de molen werd m´n caddy helemaal volgeladen. Maar dat was nog maar de helft van mijn bestelling! We zetten er dus de sokken in en reden snel terug naar Bles. Daar werd de caddy meteen gelost en direct stapten Maria en ik weer in voor een tweede rit naar de molen. En passant reden we ook nog even langs de papiergroothandel voor weer nieuwe dozen. Precies volgens planning kwamen we even over vijven bij de molen. Daar werd m´n caddy voor de tweede keer helemaal volgeladen. Intussen had ik contact met het thuisfront. Het plan was, dat Maaike vast zou beginnen met eten koken. Maar Maaike had al afgesproken om bij haar vriend thuis te gaan eten. En ik voorzag al wel, dat als ik na zessen thuis zou komen, ik niet veel puf zou hebben om nog weer helemaal te gaan koken voor 8 man. Dan zouden we zó laat aan tafel gaan. We schakelden over op plan B. We zouden gewoon soep met brood eten. Ook niets mis mee.
Met mijn wagen volgeladen, reden we vlotjes naar huis. Apart hoor, spitsuur zonder file!
Na het eten ben ik even uitgelogd. Lekker languit in bad. Daar knap je van op :-). Ik hoorde, dat er een ´treintje´ was gevormd, zodat alles zakken van hand tot hand gingen en in no time allemaal op de eerste verdieping lagen. Fijn!
Ik wilde na de koffie nog wel een poosje gaan inpakken. Maar er moest ook nog administratie gedaan worden. Dat had voorrang. Bovendien zat ik op de koerier van Postnl te wachten. Ik wacht al bijna een week op zwarte zeep en vandaag zou die écht binnenkomen. Tussen 19.05 en 21.05. Maar nee hoor, er verscheen niets. Ik baalde er stiekem een beetje van, al weet ik, dat we allemaal geduld moeten hebben onder de bijzondere omstandigheden. Maar ja, het zijn allemaal spullen waar klanten op zitten te wachten. En daar voel ik me dan toch verantwoordelijk voor.
Maar, jawel, om kwart voor 10 kwam dan toch nog de meneer van postnl voorrijden. Wat een kanjer. Snel pakte Willem een half pakje stroopwafels van tafel om dat aan de meneer mee te geven. Echt respect voor die harde werker!
En nu ben ik blij. Blij met al die nieuwe voorraad, waar ik heel veel pakketjes mee klaar kan maken. Hoewel ik best moe ben, heb ik gewoon al zin in morgen :-). Maar eerst even een poosje de ogen dicht. Arie heeft zich al op mijn benen genesteld. Die denkt vast dat hij de hele nacht hier lekker mag blijven pitten. Maar ik denk, dat hij straks maar fijn ergens anders gaat pitten :-).
