Ook de scholen zullen mogelijk tot 1 juni gesloten blijven. En dus was het vandaag weer thuisonderwijs. Dat gaat tot op heden prima. Maar ik denk, dat de kinderen het vast wel heel speciaal en fijn zullen vinden, als ze te zijner tijd weer naar school zullen mogen. Het is toch wel heel saai zonder echt contact met je vrienden en vriendinnen! Ook voor de schoolkinderen is het kringetje heel klein!
We proberen oog te houden voor alle mooie dingen.
Bijvoorbeeld voor een bosje narcissen dat mooi bloeit.
En ook voor de plaatjes, voor in het verzamelalbum, die in de brievenbus lagen. Met de buurvrouw heb ik steeds ook alleen maar app-contact. Zij hebben een herstellende in huis en het is dus extra gevaarlijk, als daar de corona nu toeslaat. Maar via de app kunnen we ook prima bekijken wie er nog welke plaatjes mist. Er zijn mensen op het dorp, die er een hele administratie op na houden van wie nog welke plaatjes mist of dubbel heeft :-).
Daarvoor ontbreekt het me op dit moment aan tijd. We proberen hier nog steeds elke dag zoveel mogelijk pakketten op de post te krijgen. Overal is bloem, meel en gist uitverkocht, of zijn er molens gesloten. Dan is het een uitkomst, als je het nog online kunt kopen. Het is alleen de vraag, hoe lang we het zo nog volhouden. We doen het, zolang het kan.
We hebben vanmiddag de pakketten maar weer naar een groot business point gebracht. Daar is de 1,5 meter-ruimte-regel gemakkelijker na te leven. Bij zo´n business point kun je alles zelf doen en hoeft er geen medewerker aan te pas te komen. Dat is een stuk veiliger.
Vanavond hebben we ook nog een bestelling op locatie bezorgd. Ook daar was goed over nagedacht. Eén mevrouw bestelde voor haar eigen gezin, maar meteen ook voor drie buurvrouwen. We hebben de dozen op de stoep uitgewisseld. Deze mevrouw belde me vorige week al heel bezorgd op. Ze zat met een aantal schoolgaande kinderen thuis en viste steeds achter het net, als ze in de supermarkt brood ging halen. Het is voor haar dus een hele opluchting, nu ze voorlopig voldoende grondstoffen in huis heeft, om zelf brood te bakken.
Intussen vonden wij het ritje geen straf. Wat is het fijn, om nog even te genieten van de mooie lucht, ook al is het vanachter het autoraam!
Ik heb vandaag niet veel aan het huishouden kunnen doen. Alleen heb ik serieus aandacht besteed aan de warme maaltijd. Dat kon, omdat Willem de pakjes voor me wegbracht. Zo had ik wat meer tijd voor het koken. We eten hier heel matig vlees. Maar vandaag maakte ik een keer een pannetje halve kippenpoten klaar. Dat was een feestje voor de vleeseters, hier :-).
Het was een onderdeel van een ouderwets, Hollands prakkie: bruine bonen met appelmoes en stroop en gekookte aardappels. De appelmoes was van goudreinetten. Lekker een beetje zurig dus. De maaltijden en de koffiemomenten zijn toch wel de vaste bakens op de dag. Daar probeer ik dus steeds serieus aandacht aan te besteden. En verder leven we erg bij de dag, zoals, denk ik, iedereen op dit moment. Alle zekerheden, die je meende te hebben, zijn weg!
