Daarna pikte ik een momentje voor mezelf. We hoefden toch pas om kwart voor 8 aan de ontbijttafel. Ik heb mijn plaatjesalbum bijgewerkt. Ik mis er nog 19. Het gaat dus lekker opschieten :-).
Na het ontbijt moesten de jongens aan hun schoolprogramma. Bij Henk lukte het vandaag niet zo goed. Hij klaagde over weinig concentratie en hij riep me steeds om hulp. Maar ik wist ook niet precies hoe die methode Nederlands in elkaar stak, dus na het nodige zoekwerk, heb ik hem gezegd met zijn docent te appen. Zowel de klasse-assistent als de juf zitten klaar om vragen te beantwoorden. Uiteindelijk hoorde ik dat hij met zijn juf aan de telefoon zat en die legde hem uit, wat hij weten moest. Maar echt lekker ging het vandaag niet. Hij vond het ook ´stom´ dat hij thuis moest gymen, hoewel Willem en Maaike probeerden er wat leuks van de maken voor hem. Hij was gewoon negatief. Morgen beter, hoop ik.
Ik heb eerst maar weer de noodzakelijke slinger aan mijn huishouden gegeven. Ik probeer in elk geval de was goed bij te houden. Dat is zo vervelend, als die achter loopt. Ik heb buiten nog geen waslijnen en ook de droogmolen is nog niet geplaatst. Maar op zolder met het raam open, gaat het drogen ook prima.
Voor de koffie was alles klaar. En na de koffie ben ik dus meteen maar weer aan het bestellingen inpakken gegaan. Maaike en Maria waren in de inpakruimte bezig en schepten meel en bloem. Het ging echt lekker snel, maar we liepen niets in. De orderstroom blijft maar doorgaan en doorgaan. Het is absurd.
Direct na de lunch ging ik samen met Maria het eerste vrachtje bestellingen naar de post brengen. Daar wachtte me een vervelende verrassing. Alle pakketten waren gescand en door ons in de container ingepakt, toen de manager naar me toekwam. Het was een heel verhaal, maar het kwam er op neer, dat ik niet meer welkom ben met mijn pakjes. Ze hebben te weinig ruimte, het kost ze geld, omdat het personeel er lang mee bezig is, en ik pik de ruimte in, die voor de klanten bestemd is. Nu ben ik, denk ik, daar inmiddels een beste klant, maar dat telt kennelijk niet. Hoe dan ook, ik moest dus op zoek naar een ander innamepunt.
Ik besloot niet bij de
Thuisgekomen ben ik de keuken ingedoken. Maaike had zin in spaghetti. Goed plan. Ik maakte een heerlijke saus met kerstomaatjes, courgette, prei, fetablokjes, vegagehakt, kruiden, verse basilicum en een pot basis-tomatensaus uit de weck. Mmm! Lekker met volkoren spaghetti. En als toetje yoghurt met frambozen en honing.
Dirk kwam ook eten, al was dat toen wij al klaar waren :-). Hij is vandaag jarig! Toen hij werd geboren was het ook al zo onrustig in de wereld. We hadden toen de Golfoorlog. Nu, 29 jaar later, is het ook wereldwijd angstig en onrustig.
Ik heb na het eten even mijn ogen dicht gedaan. Wat een gesjouw de hele dag! Daarna heb ik samen met Maaike nog de hele avond bestellingen klaargemaakt en meel en vlokken ingepakt. De caddy staat al klaar met het eerste vrachtje voor morgen. Ik ben benieuwd hoe lang dit gaat duren. Niet heel lang meer, denk ik. De aanvoer gaat echt een probleem worden. Maar de mensen zullen nu onderhand toch wel genoeg gehamsterd hebben? Het is echt ongekend dit. Willem zei vanmorgen tegen de molenaar: ¨De mensen zijn de weg kwijt.¨ ¨Nou,¨ grapte hij gevat, ¨als ze dan de weg naar mij maar weten te vinden.¨ Maar dat was vanmorgen. Vanavond zag hij de lucht ook (weer) voor groene kool aan....
