dinsdag 24 maart 2020

Een latertje

Het is al laat. Eigenlijk een mooie tijd om naar bed te gaan. Maar ik moet nog wachten, tot mijn brood uit de oven komt. Dus schrijf ik nog maar even een logje.

Ik kon het vandaag niet maken, om te spijbelen met het huishouden. Ik had immers gisteren het minste van het minste gedaan. Mijn dag begon dus maar weer met de was :-). Was is er altijd. Daar hoef je nooit naar te zoeken. Er lag nog strijk- en vouwgoed van zaterdag. Dat heb ik eerst weggewerkt.


Er verder heb ik de dag door steeds een was aangezet en een was opgehangen. Net zolang tot al mijn rekjes vol hingen. Nu ben ik weer redelijk bij.

De dag was weer stralend.


Ook Arie genoot van de zon. Ze is niet echt zo´n buitenkat als wat ze in het asiel over haar hadden gezegd. Ze wil wel regelmatig naar buiten, maar zit dan met een half uur alweer voor het raam te mauwen, dat ze erin wil. Kijk, binnen is het ook gewoon zo lekker warm, hè. Vooral in het zonnetje :-).


We hebben het hier verder de hele dag weer erg druk gehad met bestellingen klaarmaken en inpakken. Althans, dat was het werk van Maria en mij. De rest had het druk met schoolwerk en kantoorwerk. We vervelen ons geen moment.

Aan het einde van de dag hadden Maria en ik 50 bestelling klaarstaan om te verzenden. Ik ben ze samen met Willem weg gaan brengen. We gingen vanwege de veiligheid weer naar het grote postnl business point. Daar hadden ze de corona-maatregelen weer verscherpt. Er stond iemand bij de deur, die er streng op toe zag, dat er maar 1 persoon tegelijk bij de zelfscanbalie stond en dat er op dat moment niemand achterlangs liep naar de winkel. Zo bleef de 1,5-meter-grens veilig bewaakt.

Wij hebben onze maatregelen ook verscherpt. Klanten, die hun bestelling willen afhalen, geven van tevoren door, wanneer ze komen. Wij zorgen dan, dat de bestelling klaar staat in de portiek. Zo hoeven we geen fysiek contact te hebben met elkaar. Elk klein beetje kan helpen in de strijd!

Willem en ik pakten onze pakketten op een rolcontainer en een platte kar en wachtten tot we aan de beurt waren.


Daarna was het snel gepiept en konden we weer naar huis.

Het was kliekjesdag bij ons vandaag. Ik had stamppot rauwe andijvie, die ik in een koekenpan opbakte. Lekker met kaas erover. Ook was er nog spaghetti. En er lagen 2 slavinken en een stukje kipfilet in de koelkast, die op moesten. Alles bij elkaar was er voor elk wat wils. Twee hadden geen trek in de voorgeschotelde kliekjes. Die namen liever boterhammen. Nou, ook best, hoor. Ieder zijn meug.

Na het eten toog Maaike naar zolder voor haar celloles. Dat gaat nu per Skype. Goed te doen.


We ruimden snel de etensboel op en ik draafde nog even naar boven om was op te hangen. Ook zette ik de brooddegen te kneden. Precies op tijd waren we klaar, om naar de meditatie te luisteren. In deze bijzondere tijd houdt de dominee regelmatig een meditatie en daar konden we online naar luisteren. Willem zorgde voor de techniek.


Dat kwam helemaal goed. De meditatie was uit de Klaagliederen van Jeremia, het eerste hoofdstuk, het eerste vers. Een bijbelgedeelte, wat goed past in deze tijd.

Na de meditatie was het koffietijd. Daarna hebben Hans en Maaike nog tot dik half 11 meel en bloem en rozijnen en sesamzaad en zadenmix staan inpakken. Heerlijk, zulke hulp! Had ik intussen tijd voor het beantwoorden van 1001 mailtjes en het bestellen van marseillezeep. Ik was zo druk, dat ik haast vergat, dat de broden nog gebakken moesten worden. Tja, dan wordt het dus een latertje :-).