donderdag 26 maart 2020

Gladjes

Gelukkig verliep het vandaag lekker gladjes allemaal. Ik ging gisterenavond wat eerder slapen. En vanmorgen ben ik weliswaar gewoon om 5 uur opgestaan, maar heb ik zomaar rustigaan wat rondgekeuteld. De keuken was een puinhoop, omdat ik gisterenavond nog koekjes had staan bakken voor de kookrubriek. Alle foto-apparatuur stond er nog opgesteld. Ook stond er nog vaat. En niets is deprimerender in het huishouden, dan een vuile keuken. Daar moest ik echt eerst wat aan gaan doen! Dus ruimde ik de vaatwasser uit, zette de vuile vaat erin, ruimde meter voor meter m´n aanrechtblad leeg en voilà! Nadat Hans en Koos naar hun werk vertrokken waren, ben ik lekker nog een half uurtje terug in bed gekropen. Dat was precies wat ik nog even nodig had, om deze nieuwe dag weer met frisse moed in de ogen te kijken.

We zaten even later met z´n vijven aan het ontbijt. En na het ontbijt gingen Henk en Jan aan hun schoolwerk. Henk verdween als eerste naar boven. ¨Nou, ik ga naar school, hoor. Tot vanmiddag,¨ grapte hij. Ook Henk zat vandaag beter in z´n vel dan gisteren. Gisteren mopperde hij steeds, dat hij geen concentratie had. Dan duurt zo´n schooldag zooooo lang. Maar vandaag ging het fluitend. Gelukkig maar.

Maria had telefonisch therapie en sloot zich op in haar slaapkamer. Intussen gaf ik een flinke slinger aan de huishouding. Ik maakte de woonkamer en onze slaapkamer netjes en sorteerde een paar wassen. De wasrekken op zolder maakte ik leeg. Zo, die kon ik vandaag mooi weer vol wassen :-).

Voor ik het wist was het alweer 10 uur. Koffietijd. Mèt de koekjes van gisterenavond natuurlijk. Die verdwenen als sneeuw voor de zon. Goed teken.

Na de koffie togen Maria en ik naar de inpakruimte. We werken tegenwoordig met wegwerphandschoenen aan. Ook al in verband met de strijd tegen de Corona. Elegant hè?


Waar het met dat Corona heen moet? Bij Maaike op haar werk zijn enkele bewoners postitief getest. Dat brengt een hoge werkdruk en veel emoties met zich mee. En uiteraard de spanning, wie er allemaal óók besmet zijn en ziek worden.

Rond de middag hoorden we, dat er vannacht een tante van me is overleden. Ze is slechts één dag ziek geweest. Of de oorzaak (mede) Corona was, weten we niet. Maar in deze tijd is een sterfgeval extra verdrietig, met alle beperkende maatregelen rond afscheidnemen en begraven.

Maria en ik hebben samen heel wat bestellingen klaargemaakt. Steeds als we een product niet op de plank hadden staan, lasten we een inpakmomentje in. Dan maakten we snel een voorraadje en gingen weer verder met de bestellingen.

We boffen met onze prachtige werkplek!



Aan het eind van de dag stonden er 40 pakketten klaar. Willem en ik brachten ze weer samen weg, terwijl Maria voor het eten zorgde. Ze maakte een makkelijke maaltijd klaar met ovenfrites, een grote kom salade, hamburgers en vegaburgers. Iets wat iedereen lekker vond :-).

Terwijl de zon weer schitterend onderging


nam ik pauze in de badkamer. Rond koffietijd was ik weer zo fris als een hoentje. Zó fris, dat ik samen met Maaike nog een dik uur heb staan inpakken: roggebloem, tarwebloem, italiaanse kruiden en broodzout. Zo. Dat staat dan alvast klaar voor morgen. Dan zijn we met een aardig ploegje en hoop ik eens een flinke klap op de stapel orders te kunnen geven.

Koos was vanavond zowaar buiten aan het opruimen. Het lekkere weer inspireert. De rommel die hij tegen kwam, verstookte hij meteen maar. Mooi kampvuurtje :-).




En zo kwam de donderdag ook weer aan een eind. Nu eerst maar eens een poosje naar de binnenkant van mijn ogen gaan kijken.