De mannen kwamen van alles doen. De vloerverwarming moest opnieuw ingeregeld worden, want daar waren een paar foutjes ingeslopen. Als het goed is, is de temperatuur van onze slaapkamer nu goed geregeld en niet meer gekoppeld aan die van de woonkamer. In de woonkamer is een segment, wat het eerst niet deed, maar het nu wèl moet doen. En Willem z´n werkkamertje heeft een aparte thermostaat gekregen. Ook heel handig!
Op de slaapkamers hangen de oude radiators. Maar als er beneden geen ´vraag´ was in het circuit (omdat alle ruimtes op de ingestelde temperatuur waren), deden boven de radiators het niet, ook al stonden ze open. Om te slapen hoef je natuurlijk geen radiators aan te hebben. Maar als je huiswerk zit te doen, of achter de computer zit, is warmte wel fijn. Daar zijn dus aparte thermostaten gekomen, die op afstand communiceren met de ketel. Nu kunnen de kinderen op elke kamer apart de radiator naar believen de temperatuur regelen. Wat een luxe toch eigenlijk!
Dan was er nog een rookgasafvoer van de CV-ketel, die niet op een goede plaats naar buiten aangelegd was. Dat is nu netjes volgens de voorschriften gedaan. Het was nog best een klus, maar die pijp komt nu een verdieping hóger uit de muur. Of eigenlijk: uit het dak.
En tot slot zijn de mannen bezig geweest om de workshopzolder van water en een afvoer te voorzien. De afvoer is er al, maar het water is nog niet klaar. Wordt vervolgd dus.
Terwijl de mannen hard aan het boren en zagen en weet-ik-veel waren, zaten we hier voor de derde week met thuis-onderwijs.
De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Vandaag had Henk me best regelmatig nodig en zijn werk is niet helemaal af gekomen. Morgen maar een wat meer productieve dag, zullen we hopen. Hij loopt in elk geval nog niets achter. Dat is fijn. Ook Jan bevalt het thuis-onderwijs nog prima. We hoorden vandaag dat het zeker tot 1 juni gaat duren. Maar daar hadden we al rekening mee gehouden. Het is nog een hele ruk. En ik betwijfel het eerlijk gezegd, of de jongens vòòr de zomervakantie nog naar school zullen kunnen.
Ook Willem werkt voor de derde week thuis. Hij heeft wel veel contact met z´n collega´s. Maar drie volle weken in een klein werkkamertje is toch best pittig. Het is niet anders.
Samen met Maaike en Maria heb ik de hele dag bestellingen klaargemaakt en van alles ingepakt en van alles besteld en telefoontjes en e-mailtjes beantwoord. Er ging weer een vracht bestellingen op de post. Maar we zijn de achterstand nog niet aan het inlopen. Het blijft druk. Ik krijg allerlei adviezen: doe de shop (een poosje) dicht, bijvoorbeeld. Ik zou dat op zich best willen, om die achterstand weg te krijgen. Want die bezwaart me toch wel. Maar ja. Ik ben bang, dat zodra de webshop weer openstaat, er meteen ook weer een hausse aan bestellingen zal zijn. Dan is het alleen maar wat uitgesteld. Ik kijk het allemaal nog even aan.
Vanavond was daar toch een moment van stilte. Er stond zó´n prachtige (dubbele) regenboog aan de hemel, dat het me ontroerde. De regenboog is toch het teken van Gods trouw. Een teken, dat Hij Zelf gegeven heeft. Maar ook, als je dat níet gelooft, is zo´n boog zó schitterend, dat je vanzelf stil wordt. Toch?
Mijn boog heb Ik gegeven in de wolken;
die zal zijn
tot een teken des verbonds
tussen Mij en tussen de aarde.
