Het was wel even wennen gisteren. Willem werkte al vanaf vrijdag thuis. Hij werkt wel vaker thuis. Elke week toch minstens 1 hele dag. Dat zijn we dus wel gewend. Willem heeft in dit huis gelukkig een eigen kamertje. Dat is fijn voor al die online vergaderingen. Dan wordt hij niet gestoord door ons en wij hoeven al dat kantoor-latijn niet aan te horen :-).
Jan en Henk mogen voorlopig niet naar school. Zo´n eerste dag is dat natuurlijk helemaal niet erg ;-). Vooral niet, omdat het schoolwerk nog niet geregeld was. Ze hadden dus eigenlijk gewoon een dag vrij.
Vanaf vandaag gaat Jan zijn gewone lesrooster volgen, maar dan thuis. Hij krijgt per e-mail instructie en kan ook per e-mail vragen stellen. Ze zijn op school nog bezig met het opzetten van een online schoolprogramma met video-lessen, begreep ik. Maar voorlopig kan Jan zo prima uit de voeten. Hij vindt het niet erg. Hij kan thuis veel beter werken, dan op school. Bovendien scheelt het hem 2 uur reistijd per dag. Hij ziet het thuis zijn vooral als effectief. Eigenlijk zoals ik thuis-onderwijs zie. Wij zien daar de voordelen wel van in. Jan gaat zich vandaag op de workshopzolder installeren. Voorlopig kunnen er toch geen workshops gepland worden. Hij kan daar heerlijk rustig zitten.
Henk kreeg gisterenavond zijn schoolboeken thuis bezorgd. Met een instructiebrief voor de hele week. Hij moet zelfstandig aan de slag. Elke dag gaat hij door één van zijn twee docenten gebeld worden. Dan wordt er nadere instructie gegeven, kan hij vragen stellen en wordt de vinger aan de pols gehouden. Henk kan niet zo goed zelfstandig werken. Hij is dan ook 3 jaar jonger dan Jan en heeft ook een andere werkhouding. Ik zal hem echt moeten aansturen en controleren. Om te beginnen wil ik proberen om hem bij Jan op zolder te zetten. Het kan zijn, dat Jan z´n serieuze werkhouding positieve invloed heeft op Henk. Maar het kan ook zijn, dat Jan zich aan Henk gaat storen. Dan is het snel einde verhaal en zoek ik een andere werkplek op voor Henk. Dat gaan we vandaag dus uittesten. Ik ben benieuwd! In elk geval mag Henk eerst ´uitslapen´, want normaal moet hij om 7 uur op de fiets zitten. Nu hoeft hij pas om half 9 te beginnen. Zijn school is elke dag om kwart over 2 uit en dus heeft hij elke middag vanaf dat tijdstip ook vrij. Ik moet me bezinnen op de invulling van zijn vrije tijd. Ik heb hem alvast in het vooruitzicht gesteld, dat hij mij mag helpen :-). Sinds hij in januari bij mij stage liep, weet hij wel wat dat helpen inhoudt. En natuurlijk vindt hij dat niet altijd leuk. Maar dat is niet anders. Het is hier steendruk, dus niet meer dan normaal, dat hij een handje helpt!
Hans en Koos werken vooralsnog gewoon door. Zij hebben allebei een buitenberoep. Hans is boomverzorger en Koos stratenmaker. Dat werk kan nog doorgaan. Alleen zit Hans al maanden op een project in Brabant (Boxtel) en dat is natuurlijk wel een risico-gebied. Zijn naaste collega werd zondag ziek: hoge koorts, ademhalingsklachten en hoofdpijn. Ook zonder dat dat getest wordt, weet je dan eigenlijk wel genoeg. Het is dus wachten op de eerste zieke hier, denk ik, als ik het nieuws goed interpreteer.
De meisjes zijn momenteel allebei thuis. Maaike was snotterig en had wat verhoging. Zij werkt in de gehandicaptenzorg en in de ouderenzorg en moet dus eerst 24 uur klachtenvrij zijn, voordat ze weer aan het werk kan. Gisteren had ze een goede dag en was de hele dag koortsvrij. Vandaag is ze sowieso nog thuis, maar waarschijnlijk kan ze morgen weer gaan werken. Ook voor haar is alles anders. Ze is drie dagen activiteitenbegeleider bij ouderen. Gisteren kreeg ze te horen, dat het rooster anders wordt. Het wordt één dag op, één dag af, afwisselend met haar collega´s. Hoe dat precies uitpakt met haar dagen weet ze nog niet. Verder werkt ze op twee verschillende instellingen voor gehandicapten. De ene is een dagbesteding en die is sinds gisteren dicht. De andere instelling is een woongroep met jong volwassenen en die mogen voorlopig niet naar de dagbesteding en zijn de hele dag op de groep. Daar is het dus juist heel druk. Ik denk, dat Maaike werk genoeg zal hebben, de komende tijd. Hopelijk blijft ze verder gezond en slaat het virus niet toe bij de kwetsbare mensen voor wie ze zorgt. Een paar weken geleden overleed er een jong cliëntje. En dat hakt er behoorlijk in, als je zo´n kind met veel liefde verzorgd hebt.
En dan ben ik er nog :-). Ook voor mij is alles anders. Het is vooral steen- en steendruk. De mensen hamsteren nog steeds op grote schaal. Negentig procent van de orders in mijn webshop zijn bestellingen om brood te bakken: meel, bloem, gist en mixen. Gisteren had ik op één dag 80 orders. Dat is echt ongekend. Normaal ben ik ongeveer 10 minuten bezig met het inpakken van één order. En dan moeten de in te pakken producten klaarstaan in de schappen, anders red ik het niet in 10 minuten. Wat een order klaarmaken inhoudt? Eerst print ik de pakbon. Dan pak ik de producten, die daar op staan, uit de schappen en doe ze in een winkelmand. Als alle orders klaarstaan pak ik de spullen per winkelmand in een doos. Bij het inpakken in de doos doe ik nog een laatste controle. De doos moet netjes afgevuld en dichtgeplakt worden. Ik schrijf het ordernummer, het huisnummer en de woonplaats op de doos. Ik print adreslabels en schuif die in hoesjes. Op elke doos moet het juiste label geplakt worden. Daarna wordt de doos in de auto gezet.
Op dit moment duurt alles langer, omdat de voorraad niet op peil is en de schappen leeg. Ik hoopte gisteren een nieuwe voorraad meel te krijgen, maar dat is niet gelukt. Hopelijk kan ik het vandaag gaan halen bij de molen. Ik krijg het dan aangeleverd in balen van 25 kilo. We verpakken het handmatig in zakken van 1250 gram en van 5 kilo. Gelukkig helpt Maria me hier bij. Zij gaat vanwege haar ziekte (anorexia) niet naar school of werk. De therapie, waar ze vandaag heen moest, gaat telefonisch. Dat scheelt in elk geval zo´n anderhalf uur reistijd. We werken heel veel samen en zijn een goed team!
Elke dag maken we eerst het huis aan kant en doen wat noodzakelijk werk: de was, brood bakken, stofzuigen, stoffen enzo. Maar nu het al twee weken zo heel druk is in de webshop, beperken we het huishoudelijk werk tot een minimum. De rest van de dag zijn we dus bezig met inpakken.
Tussen het inpakken door beantwoord ik vragen. Soms word ik gebeld, de meeste vragen komen per e-mail. Vragen over leveringen, over brood bakken, over workshops, over van alles en nog wat. Daar gaat best veel tijd in zitten. Ook plaats ik bestellingen bij leveranciers. De leveranties verlopen niet altijd vlekkeloos. Op dit moment is er een leveringsprobleem bij een groothandel in eco-spullen. En gisteren kreeg ik van een andere leverancier verkeerde bakblikken binnen. Ook dat soort ´geintjes´ kosten de nodige tijd!
Af en toe is er een klant aan de deur. We hebben nog steeds geen bel. Dus wordt er regelmatig op de deur geklopt, of staat er iemand bij de achterdeur ´Volluk!´ te roepen.
Ik heb gisteren ondanks de drukte en ondanks de zorgen om het corona-virus erg genoten van de dag. De dag begon met een prachtige zonsopgang.
Midden op de dag, zag ik dat de bijen volop vlogen. Ik heb er even een poosje naar staan kijken. Geweldig!
En ´s avonds na het eten ging de zon ook weer prachtig onder.
Ik denk, dat het helpt, als je niet ieder uur kijkt, of er Corona-nieuws is. Je belandt dan al snel in een wat-als-stemming. In mijn geval zouden dat vragen zijn als: Wat als ik straks geen meel meer binnenkrijg? Wat als de koerierdiensten straks niet meer rijden? Wat als we straks niet meer naar buiten mogen? Wat als we ziek worden? Wat als???
Als je gewoon doet, wat er op dit moment van je verlangd wordt, zonder bange wat-als-vragen, scheelt dat een hoop onrust. Dus ben ik van plan om vandaag rustig te kijken, welke orders ik bij de post krijg. Ga ik naar mijn leverancier voor plakband en dozen, want die zijn op. Ga ik advocaat maken, zodat de orders met Lamme Teun de deur uit kunnen. Ga ik Henk helpen met zijn schoolwerk. Probeer ik de was bij te houden. Probeer ik gezond te koken. Probeer ik de rust te bewaren, door de koffie- en eetmomenten op dezelfde tijden aan te houden als normaal. Goed eten is belangrijk. Dus hier geen afbakpizza´s ofzo, maar een voedzame maaltijd. Ik bakte gisteren voor de avondmaaltijd biologische kipfilet uit een To good to go-pakket. Daarbij waren er sperzieboontjes (ook uit dat pakket), gebakken aardappels en een grote kom ijsbergsla. Heerlijk!
En gisterenavond heb ik mijn ontspanning gepakt, door aan mijn stickeralbum te werken. Er is hier zo´n actie van de Jumbo in samenwerking met de plaatselijke historische vereniging. Bij 10 euro aan boodschappen krijg je (vandaag voor het laatst) een pakje met 4 stickers, die in een boek geplakt kunnen worden. Er zou vandaag ruilbeurs zijn, maar dat gaat niet door. Nu zie je iets leuks gebeuren: de mensen gaan zelf aan de slag. Echt een actie die verbindt! Ik heb gisterenavond eerst eens een lijstje gemaakt met dubbelen en met ontbrekende plaatjes. Nu kan ik gemakkelijker ruilen. Om te beginnen met mijn twee buurvrouwen. Maar dat breidt zich vanzelf verder uit. Echt heel leuk. Dat was echt een fijn ontspan-moment!
