donderdag 8 augustus 2019

Zomer19-journaal#11

Vanmorgen, na het ontbijt, constateerde ik, dat vakantie je lui maakt. Eindelijk is de ´hurry´ uit m´n lijf en sta ik op stand ´slow motion´. Dat voelt raar en niet eens direct goed. Alhoewel er vanmiddag nieuwe ideeën in mijn hoofd geboren werden. Dat is een teken, dat daar ruimte voor is ontstaan. En dat is fijn!

We sliepen écht uit. Tenminste, ik vind kwart over 8 opstaan echt heeeeeel laat. Maar hier op de camping hoor je dan bij de vroege vogels. Toen Willem en ik naar het sanitairgebouw liepen voor een warme douche, zagen we alleen onze campingbuurtjes al voor hun caravan zitten. Verder zaten overal de tenten nog dichtgeritst en waren in de chaletjes de gordijntjes gesloten. Ik genoot van de douche. Ik was vergeten om mijn stukje Werfzeep van thuis mee te nemen. Ik had nog wel liefst speciaal een stukje Boszeep in gedachte gehad, voor deze vakantie. En ik houd dus echt níet van die plastic flessen met vloeibaar spul. Daarom had ik gisteren een stukje handgemaakte zeep gekocht. Hè, zo fijn!




Na het ontbijt was ik zó loom, dat ik géén zin had in de vaat. En die gingen Willem en Henk daarom gezellig doen. Zoals het mannen betaamt, werd er een soort ´project´ van gemaakt. Dat is het overigens ook wel een beetje, hoor, zo op een camping. Maar ik bedoel maar: de theedoeken droegen ze als trofeeën bij zich en die hele krat vaat zag er indrukwekkend uit :-).


Maria en ik ruimden onze omgeving op en gingen tanden poetsen en haren kammen. Alles, letterlijk alles, doe je hier in de buitenlucht. Zelfs tanden poetsen!


We waren vandaag maar met z´n vijven en dat gaat precies in één auto. We wilden graag gaan kringlopen in Harderwijk. We hadden op internet gezien, dat daar drie kringloopwinkels zijn en we wilden ze alledrie langs. We reden wel met een omweggetje, want we wilden eerst nog iets van het bos zien. De onverharde bosweggetjes zijn alleen overdag toegankelijk voor auto´s. We reden kilometers en kwamen alleen twee fietsers en één ruiter te paard tegen. Het was een prachtig tochtje.



In Harderwijk aangekomen, bracht TomTom ons eerst naar de Woord&Daadwinkel.


We struinden op ons gemakje door de winkel. Het was er nogal rommelig en er lag veel wat in onze ogen écht rommel was. Maar toch vonden we nog wel iets van onze gading: een mooi vogelboek. Willem wilde dat al langer hebben. Natuurlijk kun je tegenwoordig ook alles op internet vinden. Met de vogelgeluiden en filmpjes erbij. Maar zo´n naslagwerk is gewoon een andere beleving. Een aanwinst dus. Jan vond een boek over chemie, wat hij graag wilde hebben. Prima. Dat boek bleek trouwens gratis, want het was: twee boeken halen, één betalen. Ook vonden we nog een badmintonracket. Eén racket van ons kampeerset was kapot, dus dat er hier geen set, maar één stuks lag, was niet erg. Voor een euro was het van ons. Helaas is het maar één potje meegegaan. Vanavond zag het er zó uit:


Nou ja. Die euro is dan toch gelukkig naar een goed doel gegaan. Ha, ha.

Op naar de volgende kringloopwinkel. Maar toen we daar in de buurt parkeerden, vroeg Willem, of we zonder hem wilden gaan. Hij wilde liever even een tukkie doen. ¨Nee,¨ grapte Jan, ¨als we dan terug komen, zit er een boete op de voorruit, vanwege een hond in een afgesloten wagen in de zon.¨ Ja, ja, die kan ze verzinnen, hoor. Maar Willem mocht tukken. Wij gingen met z´n vieren.

In de kringloopwinkel waar we nu aangeland waren, stonden buiten de prachtigste fietsen. E-bikes en gewone fietsen. Maar binnen stelde het niet veel voor. We zijn er niet lang geweest, want het stonk er. Het rook er naar een pan mihoen, ofzo. Niet lekker :-(. Willem had maar een kort tukkie kunnen doen :-).


Toen was er nog één winkel: die van Het Goed, een keten van kringloopwinkels. Ha, dat voelde een beetje als thuiskomen. In onze omgeving is ook zo´n keten. Die heet Opnieuw&Co. Alles is daar fijn gesorteerd, geen rommel, én horeca. Willem ging dus ook mee naar binnen, want die was aan een bakkie koffie toe.


Maria en ik scharrelden rond en haalden de ene, na de andere vondst boven water. Vooral keukenspulletjes,



maar ook taartenversier-tijdschriften en Donald Ducks. Willem, die na z´n koffie helemaal weer bij de mensen was, vond een portemonnee voor zichzelf. De zijne was compleet versleten. Heerlijk, dat schatgraven!

Maria en ik waren gecharmeerd van de leuke pashokjesgordijnen van oude spijkerbroeken.



Na een uitgebreid rondje, schoven wij ook nog even in het restaurantje.



Helemaal voldaan rekenden we af en reden weer terug naar Ermelo. De kinderen wilden zwemmen. Ik wilde haken en nog weer wat kaarten schrijven. En daarna lekker koken. Ik had Willem een varkenshaasje beloofd. Daar is hij dol op. De rest at kaasschijven. Lekker met sperzieboontjes, sla, gebakken aardappeltjes en champignonsaus. Als toetje was er tiramisu. Echt een restaurantmaaltijd, maar dan op een campinggasje bereid en voor een fractie van de prijs :-).



Na het eten doken de kinderen weer het zwembad in, totdat de deur gesloten werd. We dronken een bakkie koffie en gingen nog even een rondje door het bos rijden. We hoopten wild te zien, maar dat zagen we niet. Wel koeien met hun kalf, waar we een poosje bij hebben staan kijken. Mooi!

We maakten er bij de tent gekomen een soort bonte avond van. Met chips en nootjes en boekjes en kletsen. Waarschijnlijk is dit onze laatste avond. Morgen wordt er veel regen voorspeld en zaterdag veel wind. Als het morgenavond een poosje droog is, pakken we onze tent in en gaan vast naar huis. Bij harde wind je tent inpakken is nu eenmaal niet ideaal. Maar we zien het morgen bij leven en welzijn wel. Het kan zomaar nog veranderen....