Hoe dan ook: deze mensen moeten weer van onderaan iets op gaan bouwen. En om ze te helpen, is er een crowdfunding opgezet. Ik heb er al aandacht aan geschonken op de fb-pagina van de webshop. Maar omdat niet iedereen op fb zit, wil ik het hier nog een keer herhalen.
Ik schreef:
Beste fb-vrienden,
Gisteren is de stal met varkens van mensen uit onze gemeente afgebrand. Helaas zijn bijna alle varkens omgekomen. Om dit gezin de eerste tijd te helpen, is er een crowdfunding opgericht.Graag hier geen discussie beginnen over boeren of over (grote) stallen enzo. Dat is hier niet de plaats voor. Als je het in je hart krijgt om iets te geven: fijn! Als je om welke reden dan ook niet wil geven: even goede vrienden!
Fijn om te zien hoe vaak de actie is gedeeld en hoeveel er binnenkomt!
De andere brand was vannacht bij onze achterburen.Ik sliep wat licht en had het idee, dat het al tegen de morgen liep. Dat was niet zo, want het was nog niet eens half 2. Ineens hoorde ik een dreun. Ik schoot overeind. "Zouden er inbrekers zijn?" Ik keek eens uit het raam in alle buurttuinen, maar zag niets. Daarna liep ik het dakterras op, om daar ook een blik te werpen. Niets te zien. Ik stapte maar weer in bed. Ik lag nog maar net, of daar hoorde ik wéér een harde bons, gevolgd door een zachtere. En vlak daarna hoor ik een gil en luide stemmen. Wéér vloog ik naar het raam. Nu zag ik bij één van de achterburen licht branden en mensen lopen. Eerst dacht ik, dat er een ruzie was. Het volgende moment leek het, alsof er iemand opgesloten zat. Ik maakte Willem wakker: "Vlug, schiet op, er is iets aan de hand bij de achterburen!!" Verdwaasd schoot Willem iets aan en kwam achter me aan. Ik rende intussen al naar buiten.
Er was paniek! Er kwam rook uit de garage, die aan het huis gebouwd is. Er werd geroepen: "Is Jenny er uit?" "Waar is Jenny?" (Dat is de bewoonster van het huis). "Vlug, bel 112!" Iemand belde en ik hoorde de vragen: "Zijn er gewonden? Is iedereen buiten?" Gelukkig!! Daar kwam Jenny. En ook haar hondje. Terwijl de centralist zei, dat er hulp onderweg was, schreeuwde een buurman: "Nu allemaal hier het huis uit, het is levensgevaarlijk!" De twee auto's werden van de opritten afgereden en toen was het wachten op de brandweer. Minuten lijken dan uren!! De witte rook veranderde in zwarte rook, die uit de kieren van de garagedeur kolkte. We hoorden wat kleine knalletjes en gesis. En intussen kwamen er steeds meer buren naar buiten. De één in z'n boxer, de volgende in z'n badjas. Achteraf hebben we vreselijk gelachen om hoe Willem eruit zag. Hij zelf lachte trouwens het hardst. Hij had een zwembroek aangeschoten, maar achterstevoren. En daarboven droeg hij z'n keurige witte, zondagse overhemd. Ha, ha. Eindelijk kwam er een politiebusje en een halve minuut later de brandweer. De slangen werden uitgerold en in no time hadden ze de garage open en gingen aan het blussen. Gelukkig is de brand niet overgeslagen naar het woonhuis. Er zit dan ook een brandwerende muur tussen garage en woonhuis en die deed hier zijn naam eer aan.
De brand was snel onder controle en na een poosje dropen de meeste mensen weer af. Willem en ik konden zomaar niet slapen. Zo'n brandweerauto met draaiende motor (de pomp, denk ik) maakt enorm veel lawaai. Het duurde echt lang voordat de brandweer wegreed. Eerst werd alles grondig gecontroleerd. Het was inmiddels 4 uur geworden. Ik viel in een onrustige slaap, waarin ik droomde over de brand en ik droomde ook, dat Hans zich lag te verslapen. Dat bleek echt. Hij zou er om kwart voor 5 uit gaan, maar toen ik om 5 uur ging kijken, lag hij nog lekker te knorren. Behalve Jan had niemand hier iets van het nachtelijk tumult gehoord. Ongelofelijk, zulke slapers dat het hier zijn!
Behalve de schrik om de branden, waren er hier de afgelopen dagen gelukkig ook leuke dingen. Zaterdag zijn we zomaar nog even een paar uurtjes met de jongens naar Ouddorp geweest. Als we het zaterdag niet deden, komt er waarschijnlijk deze zomer niets meer van. Nog maar heel even en dan krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis! Dan zal er geklust moeten worden. Daarom een paar uurtjes ontspannen aan de Brouwersdam. Daar was het heerlijk. Zomaar uitrusten met een breiwerkje, een boek, gezonde versnaperingen, perensap en water.
Vrijdag hebben we juist hard gewerkt. Maar ook daarvan wel genoten. Het werd een keukendagje en Maria en Henk hielpen mee. Er werd nectarinejam gemaakt, er werden sinaasappels geperst, kroten gekookt, rabarbermoes gemaakt en er werden allerlei spannende smoothies bedacht om ons overschot aan fruit te verwerken. En omdat er zo lekker geëxperimenteerd werd, bedacht ik op het laatst nog een lekkere, vegetarische, nachos-ovenschotel. Mmm!
 |
| Hip gerecht in retro ovenschaal :-) |
Zo is de laatste week van onze zomervakantie aangebroken. En ook de laatste week van m'n zomerjournaal. Ik ben benieuwd wat er deze week zoal nog langs komt.
