¨Naar de Schaapskooi¨, zei Willem. Goed plan! Willem had erover gelezen en gezien, dat je daar ook koffie kon drinken. Dat leek hem wel wat. De jongens hadden niet zo´n zin om mee te gaan. Prima. Dan gingen we wel met z´n drieën: Willem, Maria en ik.
We deden de vaat, ruimden op en daarna zei Willem, dat we ons rustigaan klaar konden maken, maar dat hij wel vast in de auto zou gaan zitten. Maria en ik hadden niet veel tijd nodig. We moesten alleen nog even haren kammen en tanden poetsen. Maar daar kwam Willem weer terug gelopen. Hij had gelezen, dat de Schaapskooi en het bezoekerscentrum pas om half 10 open gingen en het was nog maar net 9 uur. Dat was te vroeg om weg te rijden, want het is maar 4 autominuten bij de camping vandaan. We wachtten dus tot tegen half 10 en gingen op pad. De schaapskooi ligt aan de rand van een uitgestrekte heide, die prachtig in bloei staat. We genoten van het uitzicht.
Binnengekomen bij het bezoekerscentrum ´struikelde´ ik bij de ingang bijna over een spinnewiel. Er stond een mand met schapenwol naast en voordat ik het wist, zat ik heerlijk achter het spinnewiel :-).
De mensen van het Bezoekerscentrum vonden het wel leuk. Eén van hen grapte, dat ik daar best tot 5 uur mocht blijven zitten. Dan zou ik wel af en toe een bakkie koffie krijgen :-). Nou, dat bakkie daar waren we nu juist ook voor gekomen. Dus dat bestelden we dan eerst maar. We streken neer in een gezellig zitje bij een houtkachel en genoten van de koffie en van alles wat er om ons heen te bewonderen was.
Na de koffie deden we op ons gemakje het bezoekerscentrum. Er was natuurlijk van alles te zien over schapen, wol, vilten enzovoorts. We keken filmpjes over de lammertijd, over de honden bij de kudde (border collies) en de commando´s die ze krijgen.
Op zolder was er van alles te zien over bijen. Ook weer heel leuk allemaal! Je kunt er verder allerlei workshops volgen en het hele jaar rond zijn er activiteiten. Wat een geweldig leuk centrum! Ik zou daar best een dagje willen gaan leren vilten. Wie weet, ooit.
Zelfs de moestuin werd door ons bekeken. Het was niet echt een standaard moestuin. Er werd bijvoorbeeld graan en haver verbouwd en ook zonnebloemen.
Het was méér dan de moeite waard en een leuke invulling van een ochtend, waar druilerige droppen inmiddels waren overgegaan in een gestage regen.
Wat zouden we nú gaan doen? Een stadje vinden we altijd wel leuk. Zouden we naar Hattem gaan? Ja, leuk plan. We reden terug naar de camping om te vernemen, of Henk en Jan mee wilden. Die wilden wel, maar intussen hield Maria het voor gezien. Allemaal best. Gingen we nu met z´n vieren naar Hattem. We reden er naartoe via een route met ´vermijd snelwegen´ en zagen dus heel wat bos en heide.
Bij Hattem aangekomen regende het echt pijpenstelen. Je kan in zo´n geval natuurlijk een museum ´doen´. Maar buiten dat onze jongens niet zomaar elk museum leuk vinden, was het zó enorm druk in Hattem, dat er geen parkeerplekje te vinden was. Alle toeristen zouden inmiddels zich wel verdringen in het Bakkerijmuseum, het Anton Pieckmuseum, of welke bezienswaardigheid dan ook. Ik had er niet zo´n zin in.
We staken dus de koppen weer bij elkaar. Wat nu? Terug naar de camping om eerst een lekker te lunchen! Daarna konden we wel naar Harderwijk gaan, waar een braderie was.
Ik appte Maria, dat we rond half 3 thuis zouden zijn met soep en broodjes voor een verlate lunch. Intussen reden we langs een wokrestaurant en Willem bedacht, dat het misschien wel leuk zou zijn, om dan ´s avonds met z´n vijven te gaan wokken. Ja!!!! Dat voorstel werd met gejuich begroet. We hadden inmiddels toch al besloten, dat we beter morgenochtend naar huis konden gaan in plaats van vanavond (met het oog op de natte tent). En een paar uur wokken zou dan meteen een erg leuke avondvulling zijn!
Ik appte Maria ons plan door en vroeg, of ze mee wilde. Daar moest ze over nadenken. Ook al maakt ze goede vorderingen in het genezingsproces van Anorexia Nervosa, de ziekte is nog niet weg. Het was dus fijn, dat ze nu een paar uur erover na kon denken.
Opgepropt in onze voortent, genoten we van tomatensoep en smakelijk brood en zakten even uit. Henk was snel naar het zwembad gerend. Dat is zo´n waterrat!
De lucht klaarde wat op en we gingen op stap naar de braderie in Harderwijk. Alleen Maria wilde mee. De kinderen wisselden dus keurig om en om af, wie er mee gingen ;-). Eerst moesten we alleen nog even terug naar het bezoekerscentrum, want daar had ik mijn portemonnee laten liggen. We haalden hem op en keken meteen even in de schaapskooi, of de schapen er al waren. Jawel hoor! Prachtig!
De braderie was niet zo groot, maar wel leuk. Er waren wat oude ambachten: een mandenmaker
en een stoelenmatter bijvoorbeeld. Er waren wat kraampjes met streekproducten, maar ook met de gebruikelijke mobieltjeshoesjes, zonnebrillen en sieraden.
We hadden het tamelijk snel gezien en liepen nog even het centrum van Harderwijk in. Dat was leuk! Oude pandjes, oude steegjes,
leuke winkeltjes
We genoten ervan!
Ik had nog een dikke, stompe, stopnaald nodig, want die ben ik in of om de tent kwijt geraakt. Ik was dus opgetogen, toen we een handwerkwinkel ontwaarden. Hij was helaas net gesloten. Jammer! Maar ik heb nog wel even de rood-wit-blauwe gehaakte vlag bewonderd. Wat leuk!!
Het werd tijd om naar de auto terug te gaan. De parkeertijd was om. En zo langzamerhand kregen we ook wel trek. Maria had inmiddels besloten, dat ze mee durfde. Wat geweldig!! Ze belde zèlf het wokrestaurant om voor 5 personen te reserveren en we reden snel naar de camping om de jongens op te halen.
Wat hadden we een gezellige avond! En wat hebben we heerlijk gesmikkeld!
Nu is het echt de laatste avond. Het is inmiddels droog en als het goed is, blijft het dat ook. Superfijn als je droog je tent kunt inpakken! We zitten nog bij een paar kaarsjes onder de luifel. Het is wel vochtig, maar totaal niet koud. Al met al was het weer een erg fijne vakantiedag, met veel indrukken en veel inspiratie en veel gezelligheid. Ik heb nog geen moment heimwee gehad. En dat is best bijzonder. Ik ben nogal heimweeërig en presteer het om tijdens een dagje uit al een heimwee-gevoel te hebben. Bijzonder dus!
Ik ga m´n slaapzak maar eens in. Nog één nachtje.
