Ik was vandaag druk met aardbeienjam maken. Zaterdag kwam de groentenboer een aantal dozen aardbeien brengen, die nat geworden waren. Die moesten daarom snel verwerkt worden. Ik heb zaterdag meteen al een deel schoongemaakt. Alles schoonmaken ging hem niet worden, want het was ouderwets ´zoete inval´ bij ons. Kinderen/kleinkinderen die thuis kwamen van vakantie, familie, vrienden, bezoek voor Koos. Er kwam van alles over de vloer en ´s avonds zaten we ouderwets met z´n zestienen aan de frieten.
Vanmorgen ben ik daarom om 5 uur meteen verder gegaan met de aardbeien. Het waren kleintjes. Erg lekker, maar ook wel heel bewerkelijk. Henk heeft later op de ochtend ook nog een poosje meegeholpen. En aan het einde van de ochtend was alles klaar om er jam van te koken.
Maar eerst was er een heerlijke lunch. Ik had spontaan trek in wafels en vroeg Maria, of ze ze misschien even wilde bakken. Ja hoor, dat wilde ze wel. Oh, wat was dat lang geleden. Met zo´n lekkere lunch leek het toch nog wel even ´vakantie´, wat het voor een deel van ons gezin ook is, tenslotte.
Vanmiddag kookte ik de jammetjes. Ik kookte net zo lang, tot alle aardbeien gekookt waren en mijn handen, mijn schort en de vloer plakten :-).
Daarna was het natuurlijk tijd voor de pakjes. Ik wilde ze wat vroeger naar de post brengen, om meteen even bij de groentenboer mijn schuld te betalen. De aardbeitjes waren zaterdag namelijk zó bij me afgeleverd en had ik nog niet betaald.
Toen ik bij de groentenboer kwam en zei, dat ik mijn schuld kwam betalen, zei hij: ¨Maar dan gaan we die schuld éérst even groter maken!¨ Nou, eigenlijk had ik niet echt iets nodig. Maar het stond allemaal al voor me klaar. Het waren geen ál te grote porties en dus liet ik alles maar in mijn auto schuiven. Het is van alles wat: courgettes, bloemkolen, snoeptomaatjes, munt, peren, rabarber. Lekker hoor. Daar gaan we deze week maar fijn van snoepen. Het komt wel op.
Aan het begin van de avond hadden we nog een afspraak in het Sophia Kinderziekenhuis voor Maria. We aten dus aan de vroege kant. Een simpele maaltijd van courgettesoep met brood en kruidenboter. En yoghurt met aardbeienjam toe.
Zo is deze eerste werkdag ook weer omgevlogen.
Koos is sinds zaterdag gelukkig aan het opknappen. De pijn is wisselend, maar in elk geval zó ver onder controle, dat er geen morfine meer nodig is. Dat is fijn! Hij moet de schouder nog wel erg ontzien en mag hem sowieso twee weken lang niet belasten. Nu was hij toch al van plan om donderdag voor een week op vakantie te gaan. Dat wil hij wel door laten gaan. Als hij bij leven en welzijn terug is, is die periode van twee weken ook bijna voorbij en moet hij op controle. Hopelijk mag hij daarna steeds een beetje méér met de arm/schouder. Niets doen ben je echt snel zat!
