woensdag 7 augustus 2019

Zomer19-journaal#10

Op vakantie is het ontbijt altijd een feestelijk begin van de dag. Vandaag was het ontbijt éxtra feestelijk. Het was Henk z´n verjaardag. Hij is dertien geworden. Op zijn verjaardag zijn we vaak op vakantie. En nu dus ook weer. Ik had afbakbroodjes gekocht en bakte die af in de wonderpan. Lekker!


Er was ook een bio-broodje van de Lidl, beschuit, yoghurt, fruit, muesli. De tafel boog weer door, zoals we constateerden. Nog eventjes wachten, totdat de jarig Job uit z´n tent kwam.


Daar was tie dan. Konden we feliciteren en meteen van al het lekkers gaan smullen. We hadden (nog) geen kado voor Henk, want dat was niet op tijd bezorgd door DHL. Jammer! Maar Henk voelde zich evengoed wel jarig.


Na het ontbijt hadden we de campingroutine: de vaat wassen in het sanitairgebouw, douchen, aankleden en onze leefomgeving voor vandaag organiseren. Toen was het tijd voor koffie met taart!



Vandaag zouden Trijnie en Gerwin een dagje komen. Maar dat werd pas rond lunchtijd. Tot die tijd gingen we het dorp in, omdat we nog van alles te regelen hadden. Eerst wilden we naar de Rabobank om de vakantiepot te storten. Het hele jaar stop ik altijd alle meevallertjes in een pot, die in de vakantie verbrast mag worden. We hadden echter thuis geen tijd meer gehad om het geld te storten. Gelukkig is hier in Ermelo een Rabobank met een kantoor.


We gooiden het muntgeld in de geldla van de automaat en stonden er met z´n vieren met onze neus bovenop, nieuwsgierig hoeveel er in de pot zat. Bijna honderd euro! Leuk! Dat geld wordt dan op je rekening gestort en ik wilde het meteen contant opnemen, zodat je gemakkelijk kunt zien hoeveel je nog uit te geven hebt. Voor het opname-apparaat stond echter al een rijtje mensen te wachten op een oudere meneer, die niet wist hoe je 20 briefjes van 50 uit het apparaat moest krijgen. Ik vond het best apart, dat hij dat zo luid verkondigde, want een slechterik zou het kunnen opvangen en hem buiten opwachten om hem te beroven. In de stad hoef je in elk geval zoiets niet te proberen. Maar hier leek niemand ervan op te kijken en de mevrouw achter de balie schoot hem al te hulp.

Nou ja. Ik had buiten ook een opname-automaat zien hangen, dus ik zei: ¨Laten we het buiten maar gaan opnemen¨. We waren nog maar net buiten, of de balie-mevrouw kwam ons achterna rennen. Ik was vergeten om mijn pasje uit het stortingsapparaat te halen en nu was het ingeslikt. Oeps! Wat dom! Via de app heb ik het pasje meteen geblokkeerd en een nieuw exemplaar aangevraagd. Willem en ik hebben gelukkig een en/of rekening, zodat we de rest van de week Willem z´n pasje wel delen. Ook weer opgelost.

We reden naar de Action voor badslippers voor Maria. We hadden nog wel wat kleine wensen op het lijstje staan en gingen dus met een rolmandje naar binnen. Typisch zo´n winkel, waar ik niet vaak kom. Willem had het er al snel gezien. Die heeft daar ook helemaal niets mee. Terwijl wij ons nog even bezig hielden met het vinden van een simpel stukje zeep en flesjes drinken, liep Willem naar de overkant, waar een molen, een museum en een VVV was.


Na de Action liepen wij ook naar de overkant en ik kocht nog weer een paar kaarten. Het is leuk om een vakantiekaart naar oude of zieke mensen te sturen. Er is immers ´s zomers meer eenzaamheid dan anders. En een kaartje schrijven is een kleine moeite.

Het volgende adres was een kampeerwinkel. We misten namelijk een goede lamp voor in de tent. Voorheen leenden we die van Leendert. Maar die heeft z´n kampeeruitrusting meegenomen, toen hij trouwde, en geniet er nu zelf van op huwelijksreis door Tsjechië.

We wisten niet wat we zagen, zó´n enorme winkel!!! Hij heette dan ook ´KampeerWERELD´ en dat was niets teveel gezegd.

Bij de ingang was een oude tent neergezet met allemaal jaren 60/70 (?) spulletjes. Veel oranje. Een petroleumstel om op te koken. Oranje, gehaakte, pannenlappen en een enorme asbak. Geweldig!




Eigenlijk stond er nog één adresje op ons verlanglijstje: de kringloopwinkel. Maar dat ging hem niet meer worden. Het was al 13.00 uur en elk moment konden Trijnie en Gerwin arriveren. We vlogen dus nog even door de Lidl voor ingrediënten voor het avondeten en voor koek bij de koffie enzo en reden terug naar de camping. Net op tijd. Daar arriveerden Trijnie en Gerwin, precies in een stortbui!! Gelukkig was het maar een bui en niet veel later, zaten we in de stralende zon aan een heerlijke lunch. Trijnie had kaasfondue meegenomen. En ook nog een paar stukjes zalm, die over waren van een bbq. Het werd een wonderlijke lunch qua samenstelling. Er was voor elk wat wils.


Na de late lunch, doken de jongelui het zwembad in en leek het Willem leuk om even een klein autoritje met me te maken. Zomaar even een half uurtje in de omgeving. Oh, wat is het toch prachtig. In het bos




en op de hei.




Toen we terugkwamen hebben we lekker nog een poosje bij de tent geluierd en toen was het tijd voor het verjaardagsmenu van Henk. Pannenkoeken wilde hij. Prima, dan krijg je die. Het was wat improviseren, zonder mixer (maar gelukkig was er een garde) en zonder pollepel (maar een espresso-kopje volstond ook). Ik bakte een flinke stapel. Naturel, met kaas en met appel. We hadden er een grote schaal fruit bij en een bus spuitslagroom. Hoe feestelijk wil je het hebben?


Na het eten kwamen de ouders en brussen van Amarantha. Amarantha ging weer naar huis. Maar eerst hadden we een genoeglijk koffie-uurtje, met een big surprise voor Henk: ineens kwam Hans de camping opgewandeld. Hij kwam helemaal naar Ermelo rijden om het kado van Henk te brengen, wat vandaag in Alblasserdam was bezorgd. Hoe lief is dat! Henk kreeg van ons allemaal een (refurbishd) mobiel met accessoires. Het is zijn eerste mobiel (dus heeeeeel belangrijk ;-)).



Trijnie en Gerwin bleven tot het donker werd. Het was alwéér een prachtige avond. Wat boffen we toch. We zijn echt vanaf het ontbijt tot aan het moment dat we gaan slapen in de buitenlucht. Het is heerlijk!