(vanmorgen las ik trouwens op de plaatselijke nieuwssite, dat ze met de heli zochten naar twee meisjes en dat die gelukkig ook gevonden zijn)
Ik had mijn wekker op 5 uur gezet en was van plan om dan eerst de strijk weg te werken. De droogmolen hing helemaal vol. Gisteren was ik er niet aan toe gekomen. En vandaag wilde ik alles weggewerkt hebben, voordat Willem en ik zouden vertrekken. Nog voordat de wekker afliep, schrok ik opnieuw wakker: regen op het dak! WAAHHH! Mijn was!! Ik rende in mijn badjas naar beneden en trok zo snel als ik kon de was van de lijn. Ha, ha, dat zal best een raar gezicht geweest zijn.
Nou ja. De strijkplank werd dus iets eerder dan het plan was uitgeklapt. Om een uur of 7 was alles klaar. Mooi.
Het plan was, dat ik om 10 uur eerst nog even een uurtje naar mijn schoonzus zou gaan. We hadden een zogenaamd haakochtendje afgesproken, om schoonmama nog wat afleiding te bezorgen voordat ze volgende week geopereerd moet worden. Dat haakochtendje was voor mij gereduceerd tot een haakuurtje, want Willem en ik wilden rond half 12 wegrijden. Vòòr tienen moest ik alles klaar hebben. De laatste was aan de lijn, de pakjes klaar om naar de post gebracht te worden, mijn tas ingepakt enzovoorts.
Het lukte. We brachten zelfs nog even mijn auto naar de garage (om wat mankementjes te laten verhelpen) en daarna draaiden we de snelweg op. Op naar Knulst raamdecoratie in Nunspeet, waar we om 13 uur een afspraak hadden.
Nadat we er naar volle tevredenheid zijn geholpen met de vloer, hadden we besloten om ook onze raamdecoratie daar te kopen. We werden al verwacht door Nettie, die alles weet van trends en mogelijkheden en kleuren en en en. Zij had al foto´s van onze raampartijen en had zich zodoende al een beeld gevormd. Dat bleek goed te kloppen met het beeld wat we zelf al hadden, doordat we ons in februari al door Jacquelien Koopman hadden laten adviseren voor wat betreft de vernieuwing van ons interieur. We waren er met anderhalf uur helemaal uit: de stof, de kleur, de soort plooi, de hoogte van de band, de rails, alles! Binnenkort komt er iemand langs om alles precies in te meten en dan wordt er een offerte gemaakt. Zo. Die knoop is doorgehakt!
Op naar Goor, naar Jeantique. Daar hadden we een paar maanden geleden al een bankstel uitgekozen, maar we hadden nog niet definitief opdracht gegeven. Dat was maar goed ook. We hadden een bankstel uitgekozen in bruin. Maar nu de nieuwe vloer er ligt, leek ons zwart toch mooier. Nu hadden we telefonisch al besproken, dat we de gekozen bank ´gewoon in zwart´ wilden hebben. Maar dat bleek te simplistisch gedacht :-). Weten wij veel! We konden maar beter langs komen, want er waren verschillende soorten zwart. Ok. Onderweg stopten we nog even bij hotel De Gouden Bogen voor een sanitaire stop en een portie frietjes. Ik had een maaltijdsalade meegenomen van huis en dat was samen met de friet een heerlijke lunch. Keurig op tijd kwamen we bij Jeantique aan. En ja, inderdaad bleken er verschillende soorten zwart! Dat heeft alles te maken met de manier van leder kleuren. Iets wat bij Jeantique in eigen huis wordt gedaan. We hebben gekozen voor vintage zwart. We krijgen dan twee royale banken. Daarnaast hakten we ook de knoop door voor de losse stoel, die we er eigenlijk ook graag bij wilden hebben. Dat wordt een bruine. Ook van Jeantique komt er binnenkort een offerte. En daarbij was onze missie vervuld. Leuk hoor. Het is net een beetje opnieuw trouwen :-).
Nu hadden we verder de tijd aan onszelf en we reden naar Van der Valk in Zwolle, waar we een kamer voor 1 nacht hebben geboekt.
We genieten hier van de rust van lekker even met z´n tweeën zijn. We hebben heerlijk gegeten
 |
| Mosterdsoep vooraf. Wat leuk opgediend! |
 |
| Voor Willem zalm, voor mij Val Dieu |
en zitten nu op onze kamer.
We zitten op de vijfde verdieping en kijken heel ver weg. De avond valt en van het voorspelde noodweer is hier niets te merken. Ook thuis niet, trouwens. Want (leve de app) we hebben met iedereen contact, ook al zwerft ons gezin momenteel zo´n beetje over de hele aardkloot. Bij Trijnie en Gerwin op Curacao is er een (gelukkig niet heel zware) tropische storm.
Leendert is vanmiddag veilig geland in Lima. Maaike heeft het heel erg naar haar zin in Ouddorp. Alleen van Koos hoor of zie ik niets. Die is in de Ardennen. Maar hij schijnt af en toe wat op Instagram te posten. Tja...daar ben ik (nog) niet in thuis. Misschien moet ik me daar ook nog maar eens in gaan verdiepen. Pfff. Heb net Facebook een beetje onder de knie .... Het is toch niet bij te benen? ;-).
Thuis loopt alles op rolletjes. Maria heeft samen met een vriendin restaurantje gespeeld en heel lekkere broodjes hamburger gemaakt (met spek en cheddar en sla enzo) en ook nog eens een super toetje.
Fijn om te weten, dat het allemaal goed gaat. Want dat is het enige minpuntje aan samen weggaan: je laat (een deel van) je gezin achter. En dat is altijd toch een beetje slikken...
