Ik begon weer met het vullen van mijn droogoventje. De groentenboer heeft vorige week 4 1/2 bananendoos vol lekkere biologische Gala appels bezorgd. Daar ben ik wel even zoet mee, om die weg te werken. Een groot deel gebruik ik om er gedroogde appelringen van te maken. Een ander deel wil ik moezen. Ik heb geen enkele pot appelmoes meer op voorraad staan.
Toen de oven aan stond was het tijd om havermout te koken. Ik gebruik niet de voorgekookte instant havermout uit de supermarkt, maar havervlokken, die lang moeten koken. Mijn basisrecept is: 1 kopje havervlokken, 1 kopje (plantaardige) melk, 1 kopje water en een snuf Keltisch zeezout per persoon. Dit alles aan de kook brengen en heel zachtjes een kwartiertje laten sudderen. Er gingen vandaag weer rozijnen door. Soms doe ik er appel of banaan in. Al dan niet met kaneel. Een kluitje roomboter en een lepeltje honing maken het ontbijt compleet. Je blijft heel lang verzadigd van zo´n ontbijt.
Vandaag had ik geen garage-plannen. Sowieso was Maria bij vriendinnen aan het logeren (gezellig in een caravannetje, gewoon in de straat :-)) en ging Maaike met een vriendin stadten, dus zou ik het alleen moeten doen. Dat schiet niet zo op. Maar verder had ik ook mijn Terdege-dag: ik moest weer een aflevering voor de kookrubriek inzenden. Meestal zijn mijn recepten erg eenvoudig. Met weinig ingrediënten en niet teveel moeite. Maar nu had ik een wat uitgebreider recept in mijn hoofd. En aangezien mijn tempo nog lager dan normaal ligt, zou me dit een groot deel van de dag wel bezig houden.
Ik maakte mijn foto-opstelling gereed.
Daarna zocht ik de benodigde ingrediënten bij elkaar. Hè, ik kwam amandelschaafsel tekort! Dus maar even snel naar de Turkse winkel.
Eindelijk kon ik van start. Ik maakte een perzikroomvlaai met amandelcrunch. Het was al lunchtijd toen de vlaai stond af te koelen en ik hem alleen nog maar hoefde op te maken. Goede timing! Ik maakte een vakantielunch klaar voor de drie knullen, die thuis waren en ging aan mijn oudevrouwenmiddagdutje. Tja...
Lekker uitgerust maakte ik de vlaai af, schoot nog een batterij foto´s van het eindresultaat en kroop achter de computer om de tekst te schrijven. Wat was ik blij, dat het me gelukt was! Het is altijd best een krachtsinspanning en vergt veel concentratie. Ik kan echt merken, dat mijn kracht weer aan het terugkomen is (al ben ik echt nog heel voorzichtig).
De vlaai ging de koelkast in voor vanavond. En ik ging snel aan de slag met de shopbestellingen. Het is altijd een sport voor me om alle bestellingen die vòòr 15 uur binnen zijn, dezelfde dag naar de post te brengen. Meestal is het een race tegen de klok. Maar vandaag ging het gladjes.
Het avondeten hield ik lekker simpel. Na twee dagen aardappels, vlees en groenten, was het nu een makkelijke pan macaroni. Maar voordat het gas aan ging, vlogen Willem en ik nog even snel naar het gemeentehuis. Mijn paspoort en rijbewijs lagen daar al een weekje voor me klaar. En Willem moest zijn (gestolen) paspoort nog altijd opnieuw aanvragen. Dat wilde ik nu beslist in orde hebben. Op dit moment zwerft Leendert al rond in Kroatië en hoopt hij volgende week voor 3 1/2 week naar Peru te vertrekken. En Trijnie & Gerwin hopen vrijdag naar Curacao te vliegen. Je moet er natuurlijk niet aan denken, dat er iets gebeurt...Maar stel je voor, dat we toch ineens hier of daar heen moeten. Dan is het toch wel heel fijn om een paspoort te hebben...
Vanavond was een lui avondje. Na de koffie met vlaai schoof Willem achter de piano. Henk speelde nog een poosje mee op zijn blokfluit. Zo gezellig! Ik loste een puzzel op en werkte mijn mailbox bij. Eigenlijk is er nog genoeg te doen. De was bijvoorbeeld. Maar ik had geen puf en gaf er fijn aan toe. Het werk loopt echt niet weg!
