vrijdag 14 juli 2017

Zomervakantie 2017, dag 5; komen en gaan

Het was vandaag een dag van komen en gaan! Al vòòr 7 uur stopte het autootje van Trijnie en Gerwin voor de deur. Ze kwamen ´gedag zeggen´, voordat ze aan de grote reis naar Curacao begonnen. Ze waren er helemaal klaar voor. Alles tot in de puntjes geregeld, zoals Trijnie dat graag doet. We kletsten nog even wat. En daar gingen ze dan: bye bye, zwaai zwaai. Pfff. Negen uur vliegen...

Willem en ik genoten van een breakfast4two en daarna moest Willem helaas de deur uit, naar zijn werk. Zoals altijd met een lunchsalade in z´n tas. En vandaag voor tussendoor wat gedroogde appelringen.



Ik schoof nog even achter de computer om een betaling te doen en een bestelling te plaatsen. Al snel was het tijd om naar schoonmama te gaan voor mijn wekelijkse mantelzorgochtendje. Maria ging gezellig mee.

Toen we aan het einde van de ochtend thuis kwamen, stond de volgende tas al gepakt:


Koos stond klaar om samen met twee vrienden naar de Ardennen te vertrekken. De vader van één van de jongens ging ze wegbrengen. Weer: pffff. Wat een onderneming voor drie van die knullen. De zorgen vulden stiekem mijn moederhart.

Ik schoot met een vaartje m´n keuken in om brooddegen klaar te maken. Ik had zes broden te bakken voor een klant. Terwijl mijn apparaten stonden te kneden, pakte ik meel en bloem in voor de shop.

Jan vertrok met een vriend naar het zwembad. Henk en neefje Henk zaten achter de computer. Toen dat lang genoeg geduurd had, ging Maria met hen koekjes bakken. Hoe leuk is dat! Ze gebruikten allerlei koekstekers, maar lieten vooral ook hun fantasie de vrije loop.









En passant maakte Maria voor de lunch wentelteefjes. Ik beliefde geen eten, wegens geen eetlust (antibiotica) en ging voor een krap half uurtje even de binnenkant van mijn ogen bekijken.

Intussen was Leendert thuis gekomen uit Kroatië. Dat is dan vast weer een kuiken onder moeders vleugels. Al is het maar voor een paar dagen, want volgende week hoopt hij te vertrekken voor een volgende vakantie. Loslaten in het kwadraat :-(.

De middag kabbelde rustig voort. De zon ging schijnen, dus kon er mooi nog weer een was naar buiten. De pakketjes gingen op de post. En ik besloot iets makkelijks te eten: pannenkoeken. Dat was alweer een paar weken geleden, dat we die aten. Ik had nog een halve zak glutenvrij meel. Dat mengde ik met tarwebloem. Lepeltje bakpoeder erbij, eieren, zout en melk en mixen maar. Al snel zaten we met zeven man te smullen en nummer 8 griste er snel een paar mee voor onderweg :-).

Na het eten rammelden we met elkaar even door het huis, zodat alles vòòr de koffie aan kant was. Jan kwam thuis uit het zwembad. ¨Mag Gerard blijven logeren? Op Koos z´n bed?¨ Zo gaat dat. Er staat hier niet vaak een bed leeg :-). Ja, prima hoor, knullen. Maar dan ga je zelf dat bed even verschonen. En dat deden ze.

Tijdens de koffie kwam er een appje van Trijnie en Gerwin: veilig geland! Gelukkig maar.

Na de koffie zette ik nog even wat spullen op MP. Halverwege kwam Willem eens kijken wat ik aan het doen was. ¨Heb je zin om nog even door de polder te rijden,¨ vroeg hij. ¨Ja!!¨ Ik liet de boel fijn de boel en genoot met Willem en Henk van de vallende avond in de polder.

Het zwarte schaap....
We stopten in Bleskensgraaf voor een ijsje. Dat was waar Henk al op gehoopt had :-). Zo vieren we vakantie, terwijl de vakantie eigenlijk nog niet écht begonnen is. Want dat is pas als Willem ook vakantie heeft. Nog twee weken geduld....