Zoals elke maandagochtend stonden Willem en ik om 5 uur op. Willem ging zijn rondje door de polder lopen en ik ging vast aan het werk.
Zaterdag had Leendert de boekenkast bij de Kringloop opgehaald, die ik dinsdags had gekocht. Maar vanwege de volle planning van die dag, had ik er zaterdag verder niet naar omgekeken. De kast was zó m´n winkeltje binnen geschoven, deur dicht en ´we zien het maandag wel´ :-).
Voor vandaag stond het ordenen van de spullen in de webshop dan ook bovenaan mijn lijstje. De ruimte in mijn winkeltje is maar heel beperkt en je kon er werkelijk geen been meer staan. En dat terwijl ik van zaterdag al een aardige hoeveelheid bestellingen had, die ik toch echt vandaag de deur uit wilde hebben.
Ik toog aan het soppen, want die kast was smerig! Maar dat was niet erg. Plank na plank maakte ik schoon. En plank na plank richtte ik in. Ik maakte van de nieuwe boekenkast een heerlijke geurenkast :-).
Het ging er steeds een beetje beter uit zien. En steeds kreeg ik ook wat meer ruimte en overzicht. Ik had bedacht om in de twee kasten, die tegen de achterwand staan, alle bakvormen te zetten. En nu de kasten leeg waren, kon ik mooi de planken gelijk laten lopen. De planken in de ene kast zaten net één gaatje hoger, dan in de andere kast. Dat was allang een doorn in mijn ogen. Leendert, die vakantie heeft, wilde dat wel even voor me doen. Fijn!
Ik had nog méér hulp: Maria wilde wel een uurtje voor me inpakken. Zo fijn! Ze pakte kruiden en meel in en dat kon meteen allemaal op de juiste plaats in de shop.
Maria en Henk gingen daarna op de fiets naar Streefkerk. Daar hadden ze een fijne middag bij Wim en Geertje in het zwembad in de tuin.
Intussen zorgde ik voor een nieuwe voorraad Lamme Teun (huisgemaakte advokaat) en pakte gedroogde appelringen in.
Alsof de mensen het roken, dat alles weer was aangevuld, stroomden de bestellingen binnen. Dat is altijd een verrassing met een winkeltje. De ene dag rustig, de andere dag druk. Daar moet ik mijn huishoudelijk werk dan altijd maar een beetje omheen bouwen.
Het kwam goed. De pakketjes gingen op tijd de deur uit en ik kon nog fijn even langs de groentenkraam. Ze hadden al gebeld, of ik nog langskwam voor wat restanten. Prima, want ik had nagenoeg niets meer in huis van groenten en fruit.
Omdat ik toch wat later was dan normaal (vanwege veel pakjes) en zij wellicht wat vroeger (vanwege een vakantie-markt met veel minder kramen), kwam ik pas toen de kraam al bijna opgeruimd was. Mijn spullen stonden al klaar. En terwijl ik met mijn steekkarretje naar het postkantoor reed, laadden de mensen van de groentenkraam mijn auto vol. Ik had geen idee, wat er allemaal in gezet was. Dat is dan een verrassing als je thuiskomt :-).
De verrassing bracht een lekker maaltje voort. We aten bloemkool met aardappels en kip. Komkommer erbij. En watermeloen toe. De watermeloen kon nog nét. Hij was al een tikje melig. Morgen gaat Maria aan de slag met de rest van de watermeloenen, want die zullen ook wel nodig op moeten. Vorige week heeft ze watermeloen-ijsjes gemaakt. Zooooo lekker!!! Zeker met het oog op de komende warme dagen. Ze had een recept uit het blad van de Dirk. Alleen stond er in het recept aangegeven, dat er 100 gram suiker toegevoegd moest worden aan het fruit. Dat leek haar wel heel veel. Ze had dus al bedacht om maar 50 gram te doen. Maar op het moment dat ze met het bakje suiker in haar hand stond om dat bij het fruit te gooien, vond ze dat ineens zó raar: suiker bij zoiets lekkers zoets als een watermeloen! Ze besloot om de suiker helemaal weg te laten. En dat pakte heel goed uit. Leuk om te merken, dat ze zoiets aanvoelt!
Vanavond wilde ik nog een poosje gaan inpakken voor de shop. Maar Willem zei, dat ik moest stoppen met werken. Ik had genoeg gedaan, zei hij. En hij had gelijk. Want stiekem had ik erge bekkenpijn. Ik heb dus braaf geluisterd :-).
Willem heeft intussen een mooie foto uitgekozen van de vier generaties Willemen. Hoe leuk is dat?!
Willem heeft intussen een mooie foto uitgekozen van de vier generaties Willemen. Hoe leuk is dat?!
