Nu moe alweer voor de derde dag bij ons is, ontstaan er al gewoontes en rituelen. We hoeven niet alles meer tegen elkaar te zeggen. Ik weet hoe ze het graag hebben wil rondom ontbijt, lunch, middagdutje, avondeten, tussendoortjes, visite, slapengaan. Het bordje fruit aan het einde van de ochtend houden we erin. Dat is een mooie gewoonte. En om er toch een kleine verrassing van te maken, neem ik gewoon steeds wat ander fruit en maak het bordje verschillend op.
´s Avonds hebben we ook een ritueel. Aan het einde van de avond maken we nog even een poosje muziek. Wie er thuis is (en zin heeft) doet mee. Willem zit achter de piano. Vanavond speelde Henk mee op de blokfluit, Maaike op de cello en moe zong mee.
We hebben sinds een paar maanden een nieuwe zangbundel:
Zie: elkzingzijnlof.nl
Ik heb de bundel gekocht als een kadootje voor Willem en Maaike. Eén in klavarskribo voor Willem (voor wie niet weet wat dat is: een muzieknotering op vertikale balken) en één in gewoon notenschrift voor Maaike. Bij veel liederen staat er een tegenstem, die Maaike dan op haar cello speelt (G-sleutel). Ik moet zeggen, dat het een paar weken duurde, voordat ze er lol in kregen. Maar nu hebben ze de smaak echt te pakken. En langzamerhand worden de (soms) voor ons onbekende melodieën bekend en de woorden vertrouwd. We hebben nog nooit zoveel als gezin gezongen en gemusiceerd als de afgelopen weken. Nu (o)ma er is, is het een fijne dagafsluiting.
Willem z´n lievelingslied:
Lied 119: De verloochening van Petrus
Tekst en muziek: Ed Kooijmans
Zetting: Dick Sanderman
1. Jezus sprak: ‘Dit is de nacht
van de duivel en zijn macht;
voor het kraaien van de haan
en het morgenlicht breekt aan,
vluchten jullie van Mij weg.
‘t Is voorwaar wat Ik nu zeg.’
Refrein:
Petrus, sterke rots,
ben je niet te trots?
Zij die worden klein,
mogen Zijn discipel zijn.
2. Petrus’ antwoord klonk beslist:
‘Heere, U heeft Zich vergist.
Wie zich aan U erg’ren zou,
ik toch niet, ik blijf U trouw.’
Maar reeds in Gethsémané
vluchtte hij met allen mee.
refrein
3. Later in diezelfde nacht
zei een dienstmaagd onverwacht:
‘Jij hoort zeker ook bij Hem,
want ik hoor het aan je stem.’
Petrus was zijn dapperheid
vol van schrik in één keer kwijt.
refrein
4. ‘Mens, ik weet niet wat je zegt,
ja, ik zweer het: het is echt!’
Hij verloochende zijn Heer’,
éénmaal, tweemaal, zelfs drie keer.
Plotseling kraaide de haan
en zag Jezus Petrus aan.
refrein
5. Hij besefte vol berouw:
‘Ik was Jezus niet getrouw’.
Jezus’ stem klonk in zijn hart;
Jezus’ blik gaf hem veel smart.
Huilend ging hij door de poort:
‘Had hij ooit bij Hem gehoord?’
refrein
6. Aan de oever van het meer
vroeg de opgestane Heer’:
‘Simon, Jona’s zoon, heb jij
Mij wel lief? Hoor jij bij Mij?’
Hij zei door zijn tranen heen:
‘Ja Heer’, dat weet U alleen.’
Refrein:
Petrus, sterke rots,
jij was veel te trots.
Maar ik maak jou klein:
jij mag Mijn discipel zijn!
Behalve het verzorgen van de patiënt, lag er vandaag erg veel werk op mijn bordje. Ik heb werkelijk gedraafd. Nog weer 28 potten pruimenjam gekookt (echt de allerlaatste pruimen nu!), Lamme Teun (advokaat) gemaakt, gewassen, gestreken, eten gekookt, pakketten klaargemaakt en nog heel veel meer.
Rond de middag kwam Maria thuis. Ik was blij om haar weer te zien! Ze heeft een erg leuke week achter de rug. Ze was in Limburg en is naar de grotten geweest, heeft geshopt, gezwommen, was in Maastricht, in Roermond, heeft geklommen enzovoorts enzovoorts. Maar thuis ging ze meteen over in haar gewone modus: aanpakken! Haar tas was in no time leeg. Ik heb er bij, die hun tas gerust veertien dagen laten staan en dan ´s morgens gillen: ¨Ma, waar is m´n lichte spijkerbroek?¨. Nou, in je tas misschien? Van toen je twee weken geleden thuiskwam van kamperen? Dat dus ;-). Maar Maria houdt van opruimen. ¨Zal ik vast de tafeldekken?¨ ¨Graag!¨
Zonder dat ik maar iets hoefde te vragen werd de badkamer gepoetst, de douche gedaan, het toilet geboend, de jongenskamer opgeruimd, de bovenverdieping gestofzuigd. Echt GOUD!
En zo zijn we weer een dagje verder. Ik ben benieuwd wat de dag van morgen zal brengen. In elk geval veel visite, geloof ik. We gaan het zien. Het is toch geruststellend, dat er veel rek aanwezig blijkt :-).
