Ballen in de lucht

Vorige week kregen we de sleutel van ons huis in Bleskensgraaf. Er moet héél veel gebeuren en we hebben niet al te lang tijd. Om precies te zijn: drie maanden. Vorige week is er vooral veel nagedacht en is er wat voorbereidend werk gedaan. Deze week wordt er écht gewerkt! En dat betekent, dat er nóg weer een bal in de lucht te houden is. Ik vind dat niet erg. Ik houd wel van wat reuring. Maar zo´n verbouwing en verhuizing is nu niet meteen routinewerk. Er komt enorm veel denkwerk bij kijken. En dat maakt het allemaal best spannend en het zorgt ervoor dat een deel van ´mijn hoofd´ dáár bezig is. Denkwerk is veel vermoeiender dan doe-werk. Of beter: ánders vermoeiender. Vanmorgen begonnen bij mij al vroeg de raderen te draaien. Dat houd je niet tegen. En nu, aan het eind van de dag, merk ik dat ik een vol hoofd heb, met hoofdpijn op de koop toe.

Er zijn heel veel puzzelstukjes, die gelegd moeten worden. Over drie maanden moet die puzzel af zijn. Wat voor puzzelstukjes dat zijn? Ik noem er een paar: contact met een keukenmeneer, contact met een vloerenmeneer, contact met een tekenmeneer, contact met een electriciën, contact met een loodgieter, contacten leggen met een stucadoor, met een schilder, met een gordijnenwinkel, met een houtworm/boktor-bestrijder.

werkoverleg

Onze Leendert is de spin in het web. Hij is de aannemer en is sinds deze week elke dag daar aanwezig en bezig. Ook Dirk en Hans en Koos en Henk zijn al bezig geweest. De keuken is gesloopt,

de kamer-en-suite-deuren in de woonkamer zijn eruit (en opgeslagen, want ze worden hergebruikt), de vloer in de gang is eruit,

in de huiskamer is stucloper gelegd,

maar die mag binnenkort weer verwijderd worden. Aanvankelijk wilden we het parket in de kamer sparen. Maar na verschillende deskundigen gehoord te hebben, wordt hoogstwaarschijnlijk die hele (houten) vloer eruit gehaald en vervangen door een betonnen vloer met isolatie en vloerverwarming. Ons huis heeft energielabel G. Dat is het slechtste wat je kunt hebben. Elke cent die wij besteden aan isolatie heeft direct nut. Het betekent niet alleen meer wooncomfort (ik ben toch al zo´n koukleum), maar ook besparing op de energierekening.

Wat doen we met het pleetje? Eerst zou het verplaatst worden. In het nieuwste plan blijft het waar het is. Yes! Stiekem vind ik het zo´n grappig oud pleetje :-) en wilde ik het graag zo houden.

Nog iets wat ik zo veel mogelijk in oude staat wil laten, is de kelder. Die is nog helemaal origineel, met pekelbad, oude (kaas)planken (die behandeld moeten worden tegen houtworm) en wit gekalkte muren.

Afijn. Werk genoeg dus en het gaat heel spannend worden, of wij echt aan het eind van het jaar er kunnen gaan wonen. Vooralsnog is dat het streven en staat er dus druk op de ketel.

Thuis gaat het gewone werk natuurlijk ook door. De was gaat behoorlijk stroef, nu ik niet meer buiten kan drogen. Even wennen om al die was weer in huis op te hangen. Vandaag heb ik voor het eerst de houtkachel op de dag aan gehad. Niet eens zozeer, omdat het koud was, maar vooral omdat het zo klammig/vochtig aanvoelde. Dat komt deels natuurlijk ook door de was die binnen hangt, deels omdat de luchtvochtigheid gewoon heel hoog is door alle regen. Het was heerlijk om even een paar uurtjes te stoken. Het huis voelt nu weer fijn.

Ik heb het druk met de webshop. Dat komt, omdat ik in de Landleven sta, die deze week uitkwam. Het is een reportage over brood bakken.

Er moest daarom dinsdag enorm veel ingepakt worden. Gelukkig heb ik daar hulp bij!

Labels

Er moest weer een aflevering voor de kookrubriek van Terdege afgeleverd worden. Daar was ik gisteren druk mee.

Maar er blijft zeker ook wel tijd over voor ontspanning. Dinsdagavond ben ik fijn naar de spingroep geweest. Sowieso zit ik de laatste tijd veel achter het spinnewiel. Daar word je zó rustig van. Terwijl mijn handen een draad spinnen, spin ik tegelijkertijd gedachten.

Zolang dat denk- en doewerk nu maar in evenwicht zijn, komt het wel goed :-).