Een ladder in een panty? Gewoon 1 been eraf knippen en wachten tot je nóg een panty met maar één goed been hebt. Samen is dat weer 1 panty. Oke, met een dubbel ´broekje´. Maar wat maakt dat uit? Hoeft er mooi 1 panty minder geproduceerd, verpakt, vervoerd, betaald en uiteindelijk weggegooid te worden.
Restjes eten? Zuinig bewaren in de koelkast of de vriezer en later ergens in verwerken. Of ééns per week een restjesdag inlassen. Scheelt toch weer 1 maaltijd. Scheelt kweken van groenten, die verpakt, vervoerd, gekoeld, opgeslagen en betaald moeten worden.
Een winkelhaak in een broek? Een gat in een sok? Gewoon repareren natuurlijk! Dan kan alles twee keer zo lang mee en ook dat scheelt weer productie, vervoer, arbeid, opslag, geld, afval.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. En dat doe ik ook. Niet met opschrijven, maar met gewoon dóen.
Ook deze week gingen we verder met (oude) voorraden opmaken. We hebben aardig wat bakmixen staan, die over de datum zijn. Die moeten nu echt allemaal op, voordat we straks last krijgen van meelmotten of ander gespuis. Maria bakte van de week banaanmuffins en schepte meteen een restje chocoladechunks door het beslag. Lekker hoor! Dat is extra genieten van je kopje koffie.
Vanmiddag was de koektrommel leeg. En juist kwam Trijnie een bakkie koffie doen. Geen nood! Er stond nog één pot geweckte cake op de plank. Kon die ook meteen opgemaakt worden. Cake, die ik in februari weckte en die nog zó heerlijk smaakte! Een kadootje gewoon ;-). Geen sigaar uit eigen doos, maar cake van eigen plank :-).
Er waren nog een paar rabarberstengels. Precies genoeg om een rabarbertaart van te maken. Dat was woensdag een lekker toetje na een eenvoudige maaltijd van opgebakken hutspot! Die rabarbertaart is een oud recept, wat ik regelmatig van stal haal. Het is eigenlijk gewoon een cakebeslag, waar je dan rabarber (of ander fruit) op legt. Ik zocht het recept even voor je op. Ik deelde het hier al in 2010!
Dinsdag had ik de aardappelkraam gemist. Gerwin kwam die dag helpen met inpakken en bracht voor mij de webbestellingen naar de post. Daardoor vergat ik aardappels te halen. Dat is meteen een mooie reden om de kast in te duiken voor aardappelvervangers. We aten deze week al een keer pasta en een keer zilvervliesrijst. Vandaag aten we aardappelpuree uit een pakje! Iets wat ik nooit koop, want dat is gewoon tegen m´n principe. Iets wat zó bewerkt is en zó overdreven verpakt en ook nog eens nergens naar smaakt in vergelijking met zelfgemaakte puree. Maar ja. Dat pak stond toch nog ergens achter in de kast. Een restant van een periode, dat Maria dit at. Weggooien? Dacht het niet! Ik maakte een prakkie met die aardappelpuree, bruine bonen (pot uit de voorraad), appelcompôte (appels van vorige week van de groentekraam), 4 zigeurnerschnitzels voor de vleeseters (met 35% kortingsticker, vorige week bij de Lidl gekocht), een kuiltje jus (bewaard in de koelkast) en lekker een lepel stroop over de bonen. Dat smaakte al met al toch echt niet verkeerd.
M´n nieuwe buurvrouw in Bleskensgraaf had van de week de kinderen een zak vleestomaten in handen geduwd. Ook die kwamen prima van pas. Ik maakte er gisteren een heerlijke pastasaus van. Met uien en knoflook (uit de voorraad) en een restje gehakt (350 gr. uit de vriezer) en voor extra volume een pot tomaten basissaus (uit de weck). Ik kookte er volkoren pasta bij, die ik twee weken geleden bij AH gehamsterd had (1 plus 1 gratis). Ook dit was weer helemaal ´doen met wat er is´.
Deze week heb ik m´n spinnewiel weer eens fijn laten snorren. Ook dát is een vorm van ´doen met wat er is´. Ik heb nog zóveel wol liggen om te spinnen! Ik ben nu bezig met twee zakjes spinwol, die we aan het begin van het jaar op de spingroep kregen. De verenigingskas was te vol. Ja, ja, kwestie van een zuinige penningmeester! Er is toen besloten om iedereen erin te laten delen en we kregen allemaal een tas met allerlei spinmateriaal. Heel leuk!
En vanavond zijn we weer eens ouderwets naar de bibliotheek geweest. Daar was een beetje de klad in gekomen. Ik zocht een fijn stapeltje uit. Ik heb een uitgebreid abonnement, waarmee ik onbeperkt kan lenen en ik betaal dus niet per boek. Daar moet je dan natuurlijk wel gebruik van maken. Niet dan? Ik heb in elk geval weer inspiratie en ga maar eens fijn met mijn neus in de boeken voor de rest van de avond!