woensdag 28 juli 2021

Zomervakantie 2021, Apeldoorn

Ook de tweede dag van de vakantie zijn we op familiebezoek gegaan. Deze keer ging de reis naar Apeldoorn, waar Willem z´n broer Koos met zijn gezin woont. 

We reden al om kwart voor 9 met z´n drieën weg: Henk, Willem en ik. Eerst haalden we Willem z´n moeder op en daarna zetten we koers naar Apeldoorn. Het was een hele rit. Al met al zaten we twee uur in de auto. Des te lekkerder smaakte de koffie met vers gebakken boterkoek, die we voorgeschoteld kregen.

We zaten in de tuin. Eerst was dat nog wat frisjes. Maar zodra de zon doorbrak, was het heerlijk. Wat vonden we de kinderen groot geworden! En wat hadden we veel om bij te praten! Het was erg gezellig.

We waren ook uitgenodigd voor de lunch en smulden van verschillende soorten brood en voor wie het wilde was er gebakken ei. 

Na de lunch had schoonzus Marleen een leuk voorstel: gaan wandelen in Berg & Bos. Dat is een park naast de Apenheul. Niet iedereen ging mee. Henk bleef sowieso bij zijn neef. Die hadden het veel te leuk achter een spelcomputer. Met z´n zevenen pasten we precies in het vw-busje van Koos en was het net alsof we op schoolreisje gingen :-).

Toen we de parkeerplaats van Berg & Bos opdraaiden, zag de lucht er wel érg dreigend uit. En, jawel hoor, Zodra we het hek doorliepen, begon het te plenzen! We schuilden onder een luifel van een kiosk

en zagen hoe hele gezinnen probeerden om nog enigszins droog bij hun auto te komen. Die kwamen allemaal uit de Apenheul. De regen was bepaald niet kinderachtig en het onweerde ook nog eens. Dan is het natuurlijk niet veilig om onder bomen te lopen. Iedereen draafde dus.


Het duurde lang, voordat het droog werd. Maar oma trakteerde op een ijsje en we bleven nèt zolang wachten, tot het bíjna droog was en durfden toen wel onder de luifel vandaan te stappen. 

Al snel was de nattigheid vergeten. Het zonnetje ging zelfs schijnen en het park was schitterend. Ma kan niet zo goed meer uit de voeten. Maar op de geasfalteerde paadjes en met de nodige pauzes, ging het toch nog verbazend goed. Ze kon er ook echt van genieten, gelukkig.











Eenmaal terug dronken we nog een laatste bakkie koffie en was het tijd om de terugrit aan te vangen. 

Zonder oponthoud kwamen we om half 6 weer in Bleskensgraaf aan en schoof ik achter het aanrecht om te koken. Koos en Jan waren inmiddels thuis gekomen, uit hun werk. Zij werken de hele zomer door. Dat is dus wel steeds een beetje gepuzzel: het halve gezin staat in de vakantiemodus en de andere helft is aan het werk. Behalve Willem en Henk, heeft ook Maria op dit moment vakantie. En Hans heeft wel vakantie, maar vertrekt toch elke ochtend om 6 uur. Hij helpt deze week een vriend, die een eigen bedrijf in tuinaanleg heeft. 

Zo komt het, dat hier ´s morgens tussen 6 uur en half 7 drie knullen vertrekken, met een pakje brood onder hun arm. En deze knullen zitten ´s avonds hongerig te wachten, op wat ik ze voorschotel ;-).

Nou, het werd een lekker prakkie met sla, die ik vers van de tuin haalde. Met aardappels, die we in Zeeland rechtstreeks bij de boer hadden gekocht. 

Met geroosterde plakken courgette, ook vers van de moestuin. En voor de vleeseters was er kipfilet. Lekker hoor.

Na het eten wilde ma toch wel graag naar huis. Het was een heel fijne, maar ook lange en vermoeiende dag voor haar geweest en het was mooi zo.

We kijken terug op een bijzondere en waardevolle dag!