Gisteren was het Willem z´n eerste vakantie-dag. Hij heeft zomaar drie hele weken vakantie!! Wat een heerlijkheid! We waren echt wel aan wat ontspanning toe.
We gaan dit jaar niet op vakantie, maar maken uitstapjes. We willen vooral heel veel familiebezoekjes afleggen. Vanwege corona worden er al zo´n anderhalf jaar geen verjaardagen gevierd en hebben we vooral Willem z´n familie niet of nauwelijks gezien. En omdat de familie door heel Nederland woont, belooft dat een hele tournee te worden.
Gisteren beten we meteen het spits maar af. Maar niet nadat er toch nog eerst het één en ander aan klusjes afgewerkt moest worden. Er lagen nog web-orders van vorige week, die ingepakt en naar de post gebracht moesten worden. Ook wilde ik natuurlijk de weekend-rommel wegruimen en een slinger aan de was geven. In de tussentijd bakte ik zes broden voor een klant. En tenslotte lag er ook nog een hoop kachelhout van een kruiwagen of 12. Die heb ik naar het houthok gekruid en daar netjes in gestapeld. Je kunt het maar weg hebben.
Het was uiteindelijk nog hard werken, om om half 3 weg te rijden, zoals we bedacht hadden. Het werd kwart voor drie. Ook goed. We hebben tenslotte vakantie :-).
We waren met z´n drieën: Henk, Willem en ik. We reden naar Zeeland. Het eerst bezoekje was aan Willem z´n vader. Daar waren we ook al een paar weken niet geweest en het was dus hoog tijd. We hadden het Hindelooper kerkje bij ons, wat pa altijd op de kast heeft staan. Het lichtje en het geluid van de kerkklokken was kapot en Wim had het gerepareerd. De kerk kon dus weer op z´n oude, vertrouwde plaatsje terug gezet worden.
We vielen met onze neuzen in de appeltaart, dronken koffie en praatten bij. Voordat we weg gingen, vroeg pa, of Willem eens even de tafelpoot wilde vastzetten. Die zat namelijk los. Dus kroop Willem nog even onder de tafel om wat moeren aan te draaien en ontdekte, dat de moeren van de andere poten ook nog wel aangedraaid mochten worden. Ziezo. Dat was ook weer gebeurd. Op naar het volgende adres.
We gingen bij Willem z´n oudste broer en schoonzus om het hoekje kijken. Die gaan bijna verhuizen en het was dus wel leuk om nog één keertje op het oude, vertrouwde adres te zijn. We zaten lekker in de tuin en kletsen een uurtje gezellig bij.
Tenslotte hadden we nog een adresje in Zeeland op ons wenslijstje staan. We zouden naar Westkapelle rijden, waar Wim en Geertje met de kinderen met hun camper op een camping staan. Vanuit Dreischor was dat nog een uurtje rijden en het was al half 7. Daarom zouden we eerst wat te eten halen bij de Aldi in Nieuwerkerk.
Onderweg van Drieschor naar Nieuwerkerk maakten we nog een stop bij een boerderij, waar een uithangbord hing: nieuwe aardappels, 50 cent per kilo. ¨Ho, Willem, stop!¨ riep ik. ¨Even aardappels inladen.¨ De aardappels zijn verschrikkelijk duur, hier. Ik betaalde vorig week 5,00 euro voor een zak van 4 kilo. Hier lagen ook zakken van 4 kilo, maar die kostten slechts 2,00 euro! Ik had 10 euro in m´n portemonnee zitten en dus laadden we 20 kilo in. Fijn!
In Nieuwerkerk liepen Henk en ik bij de Aldi naar binnen om wat te eten en te drinken te kopen voor ons drieën. Willem liep ondertussen de groentewinkel van zijn zus en zwager binnen. Zwager Arco was er en kijk, zo konden we de familie-tournee van vandaag zomaar nog een stukje uitbreiden :-). Arco bood koffie aan en onder het genot van een bekertje koffie maakten we ook hier nog weer even een praatje, voordat we naar Westkapelle afreisden.
Zonder problemen reden we in één keer naar de juiste camping. Het was de derde camping waar Wim en Geertje staan, sinds ze een goeie week geleden op stap gingen. Omdat het deze week niet zulk mooi weer wordt, waren ze ´s morgens op zoek gegaan naar een camping, waar leuke dingen voor de jongens te doen waren. Op de camping, waar ze nu staan, houden ze het wel een poosje uit! Het is een grote camping met animatie voor de kinderen, een binnenspeeltuin, zwembad enzovoorts.
Bij de camper aangekomen streken we onder de luifel neer en zakten vanzelf in de vakantie-modus. Het kneuterige campingleven, wat we kennen van onze eigen kampeervakanties, trok aan ons voorbij. De kinderen die af en aan rennen, of binnen ¨Duckies¨ lezen. Mensen, die voorbij lopen met een teil vaat, of langs fietsen met een zak vuilnis achterop, of langs wandelen met de hond. Geertje zette koffie en toverde een lekkere vlaai tevoorschijn. Mmm.
Het was een frisse avond van een wat grijze dag met af en toe felle buien. Maar nu was het droog. En ik werd door Willem zorgzaam ingepakt onder een dekentje, zodat ik het niet koud zou krijgen.
Het was 22.00 uur voordat we er erg in hadden. Het licht van vuurtoren begon zijn stralen over de camping te werpen. Tijd om op te stappen. We hadden nog een hele reis voor de boeg. Nou, dag jongens, geniet nog maar even fijn van jullie vakantie, hoor!
Willem wilde nog even in Westkapelle langs een vakantie-adres rijden, waar we in 2003 in de herfstvakantie hebben gezeten. Even kijken, of dat huis er nog stond. Het was even zoeken, maar we vonden het.
Leuk om herinneringen op te halen aan die vakantie van toen! Jan was toen een baby van twee maanden. En nu hebben we juist vrijdag z´n 18e verjaardag gevierd, samen met zijn vriendin, die ook pas 18 is geworden.
