Wat is er gebeurd?
Willem was, zoals gewoonlijk, om 17.00 uur met de webshop-pakjes naar de post gereden. Wij leveren onze pakketten tegenwoordig in Barendrecht in, want we hebben elke dag een behoorlijk volume. Daar kunnen we niet zomaar overal mee terecht. Maar in Barendrecht zijn er altijd containers genoeg en de postnl vrachtwagen vertrekt er om 17.45. Dat past allemaal precies. Als Willem thuiskomt, kunnen we direct aan tafel.
Die dag bleef Willem langer weg dan gewoonlijk. Dat had een reden. Op de rotonde van de provinciale weg, bij de afslag naar Bleskensgraaf, zag Willem een omaatje bij een autootje staan. Hij stopte om te vragen, of ze hulp nodig had. Tja ... dat autootje deed het niet meer! Mevrouw wilde de ANWB wel bellen, maar dat lukte allemaal niet zomaar. Dus belde Willem voor haar de ANWB. Na wat heen-en-weer-vragen, had de telefonist van de ANWB ook nog een vraag over het lidmaatschap van mevrouw. Willem gaf dus de mobiel aan de mevrouw, die in haar autootje het gesprek afrondde. Verontwaardigd stapte ze even later weer uit. Het moest 150 euro gaan kosten, omdat de plaats, waar ze stond, volgens de ANWB binnen de gemeentegrens van Bleskensgraaf was en mevrouw geen woonplaatsservice had. Moet je weten, dat je daar toch heus ´in the middle of nowhere´ staat en het dichtstbijzijnde huis zeker een kilometer weg is. Maar goed. Willem kalmeerde haar al snel. Hij beloofde haar eerst thuis te gaan brengen en dan ná het eten haar autootje op te gaan halen. Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg had Willem een leuk gesprek. Mevrouw bleek uit Rotterdam afkomstig, alhoewel ze al 50 jaar in Bleskensgraaf woont. Willem komt ook uit Rotterdam en al snel was het natuurlijk ´ouwejongenskrentenbrood´, zoals dat gaat bij die rasechte Rotterdammerts. Ha, ha.
Na het eten ging Willem dus het klusje met dat autootje doen. Hans en Wim (die bij ons had gegeten) gingen maar al te graag mee. En ook Henk vond dit wel een leuke einde van een enigszins saaie corona-schooldag.
Eerst naar de mevrouw voor de autosleutel. En daarna naar de rotonde. Hans zou met zijn auto slepen en Willem ging in het 29 jaar oude autootje zitten. Dat was hilarisch, want de jongens gingen steeds gekker doen. Hadden het over zo´n reclame van tig jaar geleden, waarin een oud vrouwtje haar oude auto verkocht: altijd netjes in gereden enzo (maar intussen zag je haar over wegen en bruggen scheuren). Ik weet niet waar dat reclamespotje van was, maar komisch was het zeker.
Het autootje moest bij mevrouw thuis afgeleverd worden. Dat werd dus keurig gedaan.
Mevrouw wilde weten, wat ze Willem verschuldigd was. ¨Niets,¨ zei Willem. ¨Maar het zou wel leuk zijn, als mijn vrouw erover mag bloggen.¨ Dat was géén probleem. Bij dezen dus :-).
Wat er verder zoal gebeurde?
Donderdag hadden we het keidruk om alle bestelde oranje-bakpakketten op de post te krijgen.
Vrijdag was een gewone werkdag. Lekker druk, mooi weer en genieten van onze dieren. Van poes Muck, die zo zacht is en zomaar bij je op schoot ligt.
Van Ciara, die met de dag mooier wordt en zo snel leert.
En die voor het eerst in bad ging!
Van de bijen, die ik vrijdagavond uitgebreid controleerde en die als een malle honing binnen trekken. (geen foto´s gemaakt).
Zaterdag was het Maaikes verjaardag. Een Corona-verjaardag. Geen visite dus, behalve ons eigen gezin met aanhang. Willem gaf Maaike een officiële corona-hug.
Maar ze kreeg later ook nog wel een echte, hoor. Gelukkig mag dat bij je eigen dochter :-). Ze werd verwend met kado´s
en bloemen en kaarten en online berichten tot aan ingezongen ´Happy Birthday´ aan toe.
Ze maakte haar eigen verjaardagstaart, die verrukkelijk smaakte.
Al met al was het erg gezellig. Vooral toen iedereen ´s avonds aan de zaterdagse frieten zat. ´s Avonds was het schaapscheerdersfeest. Trijnie had namelijk een tondeuze meegenomen en heeft de allerergste kapsels gefatsoeneerd.
De zondag was rustig en volgens het patroon van de afgelopen weken: de kerkdiensten werden weer online beluisterd. We aten op z´n zondags (altijd een beetje specialer, dan door de weeks). We lazen en zongen. Het zijn altijd net oases, die dagen.
En vandaag was het dan Koningsdag. Een vreemde Koningsdag. Allereerst al omdat het onze eerste keer hier in Bleskensgraaf was. Maar vooral ook, omdat alles anders was vanwege de corona-maatregelen. Ook al merk je daar niet zo heel veel van, als je buitenaf woont en thuis blijft.
Bij gebrek aan een vlaggenstokhouder (wel aangeschaft, maar onvindbaar) heb ik de vlag niet uitgehangen, maar neergezet. Ook goed.
Maria was heel vroeg opgestaan om tompoucen te maken. En, oh, wat waren die verrukkelijk. Daar kan geen bakker tegenop, hoor. Krakievers :-).
Om 10 uur hebben we met elkaar het Wilhelmus maar eens aangeheven. De ramen open, Willem op de piano en we zongen uit volle borst. Ziezo. Dat voelde alvast heel Koningsdag-achtig.
En na de koffie heb ik toch even nieuwsgierig door de Vrijmarktplaats gescrolld. Kwam ik me daar toch een mooi kunststof konijnenhok tegen! Op een steenworp afstand van ons huis. Nou ja, de Graafstroom ligt ertussen. Maar toch. De koop was snel rond en vanmiddag hebben Maria en Jan-Hendrik het hok gehaald. Het plan is om daar de konijnen in te doen, die al sinds de verhuizing binnen zitten. Het oude buitenhok moet namelijk eerst gerestaureerd worden. Daar komt steeds niets van. Nu heeft dat meteen minder haast. We hebben nu bedacht om dat oude konijnenhok om te bouwen tot kippenhok. Dan hoeft er in elk geval geen bodem in. Hoe dan ook: de konijnen kunnen binnenkort naar buiten. Fijn!
We waren de hele dag thuis. Er was genoeg te doen in en om het huis. Wim is met Willem, Marinus en Henk een poosje gaan varen. Ik maakte de Terdege-bijdrage. Ice-coffee. Henk vond het geen enkel probleem om proef-konijn te zijn.
Ik kookte pompoensoep voor het avondeten. Dat was niet express, maar gewoon omdat er nog twee flespompoenen in de kelder lagen, die nodig op moesten. Maar het was wel een maaltijd in koningsdagstyle.
Vanavond heb ik nog een tijdje samen met Willem aan de webshop gewerkt. Er moesten nodig nieuwe producten toegevoegd worden. Daar hadden we door de drukte steeds geen tijd voor gehad.
En zo vliegen de dagen om. Nog heel even en dan is het zomaar weer mei! De boeren hier in de buurt hebben in elk geval geen vrije Koningsdag gehad. Die hebben met man en macht gewerkt om het gras droog van het land te krijgen. Volgens de weersvoorspelling gaat er vanaf morgen regen komen. Dat is hard nodig. Dat het wat minder leuk is voor de vakantie-vierende kinderen, dat zij dan zo. Ik denk, dat er heel veel mensen blij om zijn!
